 |
Forum o koniach rasy huculskiej

|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
kejti

Dołączył: 22 Mar 2007 Posty: 2384 Skąd: Warszawa
|
Wysłany: Pią Mar 13, 2020 12:54 Temat postu: Ród POLANA |
|
|
Ponieważ strona, na której ten tekst był, przestała istnieć, wrzucam tutaj, bo może się komuś przydać.
Ród Polana
Ród Polana jest jedynym rodem męskim o polskim pochodzeniu. Jest też rodem najmniej licznym. Ogiery z tego rodu są użytkowane w hodowli tylko w Polsce, w Austrii, w Niemczech i na Węgrzech.
1. Założyciel i jedyny kontynuator
551 Polan był koniem nieznanego pochodzenia, urodzonym w 1929 roku u Semena Ponepaleka w Kosowie. Pracował jako koń roboczy w Polankach nad Białym Czeremoszem. Został zakupiony w 1937 roku przez Ministerstwo Rolnictwa do Państwowego Stada Ogierów w Sądowej Wiszni, znajdował się wtedy w stanie skrajnego przepracowania. Według Hackla [1938] był najlepszym zakupem, który za sprawą zastępca kierownika Stada Ogierów w Sądowej Wiszni rotmistrza Michała Holländra został dokonany przez to stado. Kolejny raz (bo Polan nie był jedynym takim przypadkiem) wbrew ustawie o licencjonowaniu „ogier pastwiskowy” został przyjęty do stajni ogierów rozpłodowych. Od 30 grudnia 1881 roku ogiery, które nie otrzymały licencji musiały być kastrowane, inaczej żandarmeria nakładała na ich właścicieli kary, tym czasem na Huculszczyźnie dopiero w 1899 roku zaczęły działać komisje licencjonujące. Jednak nawet później, w górach były użytkowane ogiery nie przedstawione do licencjonowania. Hackl uważał, że Polan mógł być potomkiem gniadego ogiera 100 Burkut urodzonego w 1909 roku, syna karego ogiera 13 Bystrzec nieznanego pochodzenia, którego Hackl uznawał za niezwykle wartościowego reproduktora. Polan mógł też być synem ciemnogniadego ogiera Czeremosz o nieznanym pochodzeniu urodzonego w 1883 roku. Ogier ten krył w latach 1887-1893 w stadninie w Łuczynie. W każdym razie Polan na pewno nie miał w sobie krwi Gorala ani Hrobego.
Wymiary Polana wynosiły 135 – 156 – 18,5 cm miary taśmowej. Hackl opisał go jako skarogniadego, o podszyciu sierści myszato-bułanym, tymczasem Holländer [1938a] podawał, że koń ten był ciemnogniady i taką informację powtarzali inni autorzy. Według Hackla [1938] miał bardzo typową głowę i szyję, dobrą głębokość oraz szerokość piersi, ładną górną linię przy dobrej huculskiej długości, silne lędźwie i ładne łopatki. Jego wadą była nie w pełni zadowalająca szerokość zadu. Był krótkonogi, postawny, o szerokich przedramionach i podudziach, silnych, krótkich nadpęciach i stawach skokowych. Był lekko dychawiczny.
Wiadomo, że w 1938 roku Polan krył w Żabiem, a w 1942 i 1944 roku w Korbielowie, stadninie koni huculskich koło Żywca założonej przez Niemców około 1940 roku na terenie okupowanej Polski. Wiadomo też, że w 1943 roku Ehrenfried Brandtsa (syn majora Heinza Brandtsa niemieckiego komendanta Stada Ogierów w Drogomyślu), wtedy ośmioletni, wystąpił na paradzie ogierów w Bielsku (Stado Ogierów w Drogomyślu pod zarządem niemieckim organizowało co roku parady ogierów, pierwsza odbyła się na ogromnym placu w Pszczynie w 1940 roku), ubrany w uniform masztalerza, dosiadając ogiera huculskiego 551 Polan. Ogier w czasie tego pokazu wykonywał różne sztuczki, między innymi kładł się i wstawał z jeźdźcem.
Latem 1944 roku ogiery ze stad w Dębicy i Sądowej Wiszni ewakuowano. Wiele z nich dotarło wiosną 1945 roku do niemieckiej miejscowości Grabau. Nie wiadomo, czy były wśród nich hucuły. Stadninę w Korbielowie ewakuowano na początku 1945 roku razem z prawie całym Stadem Ogierów z Drogomyśla. Ewakuowane konie na początku kwietnia dotarły do Drezna. Część z nich przekazano Zakładowi Remontu Koni w Torgau, gdzie najprawdopodobniej zginęły podczas ataków z powietrza na mosty na Łabie. Część koni przekazano wojsku niemieckiemu. Dwa ogiery zginęły w czasie ataku bombowego na Drezno. Z Drezna konie przeszły do Czech, do miejscowości Doksy i Mimon. Na pewno wiadomo, że do Doksy dotarł jeden ogier huculski. W nocy z 8 na 9 maja rosyjskie oddziały zrabowały konie, które znajdowały się w Czechach.
Ostatnie ogiery ewakuowano z Drogomyśla w maju. Konie te wpadły w ręce wojsk sowieckich. Nie wiadomo w której grupie był Polan, co nie ma większego znaczenia, bo żaden z tych koni, nie został już użyty w hodowli.
Polan był jedynym ogierem z ewakuowanej grupy, który zapoczątkował znaczącą linię krwi w jakiejkolwiek rasie. Poprzez swojego syna, ogiera Wipczyj Khc 25 (od Rodzenka) urodzonego w Żabiem w 1939 roku, założył jedyny obecnie istniejący w hodowli koni huculskich ród męski o polskim pochodzeniu. Wipczyj był jedynym źrebięciem po Polanie, które przeżyło II wojnę światową i stał się kontynuatorem rodu Polana. Był karym ogierem o wymiarach 133 – 168 – 17,8 cm. Jego matka Rodzenka była urodzoną w 1929 roku klaczą o nieznanym pochodzeniu. Według Jackowskiego [2006a] Wipczyj był pięknie zbudowanym ogierem o szczupłej głowie, szerokim czole, potężnych szczękach i wspaniałej, bujnej, spadającej na obie strony grzywie. Hroboni [1959] uważał, że dawał znacznie większe od siebie i masywniejsze potomstwo. U części źrebiąt po nim występowało wadliwe, lekko iksowate ustawienie kończyn. Ze względu na wiek nie był długo użytkowany.
Krył w 1947 roku w miejscowości Kotla (p. Głogów), w latach 1948 – 1949 w Łobzie (p. Łobez), w latach 1950 – 1951 we Wrzosowie (p. Kamień Pomorski), w 1952 roku w Sieniawie (p. Nowy Targ), w 1953 roku w Widaczu (p. Brzozów), w 1954 roku w miejscowości Besko (p. Sanok), w latach 1955 – 1957 w SK Tylicz i w latach 1958 – 1959 w SK Siary. Został zgładzony 1 listopada 1959 roku. Dał 36 źrebiąt spełniających wymogi rasy (14 ogierów i 22 klacze), w tym 3 licencjonowanych synów i 14 licencjonowanych córek.
2. Drugie pokolenie potomne – synowie Wipczyja
Labancz Khc 29 (od Brodnica), kary bez odmian, urodzony 31 kwietnia 1957 roku w SK Tylicz, o wymiarach 136 – 173 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Brodnica Khc 6 (Wujek – Wrona) urodziła się w 1948 roku w SK Janów Podlaski, była myszatą klaczą, o wymiarach 137 – 168 – 18 cm, zbonitowaną na 73 punkty. Jej ojciec wywodził się z rodu Gorala, a matka była klaczą o nieznanym pochodzeniu, założycielką rodziny żeńskiej. Lanbancz krył w latach 1960 – 1962 w Witówie (p. Nowy Targ), w latach 1963 – 1967 w Czorsztynie (p. Nowy Targ) i w latach 1968 – 1971 w Sromowicach Niżnych (p. Nowy Targ). Dał dwóch licencjonowanych synów. O jego innym potomstwie nic nie wiadomo.
Orzech Khc 35 (od Wyderka), gniady bez odmian, urodzony 19 grudnia 1959 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 138 – 177 – 20 cm, zbonitowany na 82 punktów. Jego matka Wyderka Khc 43 (NN – Wydra) urodziła się w 1946 roku w SK Racot, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 136 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Była jedyną kontynuatorką linii żeńskiej swojej matki. Według Brzeskiego i in. [1988] Orzech odznaczał się szlachetną głową, ale był niezbyt prawidłowy pokrojowo, miał dość długi, miękki grzbiet, lekki podkrój nadpęcia tylnego do stawu skokowego. Pochodził z pierwszego rocznika koni urodzonych w Siarach. Jak podaje Deszczyńska [2010c], był bardzo przyjazny i spokojny, został ulubieńcem kierującego hodowlą koni Kazimierza Gajewskiego, chodził za nim jak pies, wchodził do biura i trudno go było stamtąd wypchnąć, a nawet jadł czekoladki. Bardzo dobrze skakał. Gajewski [za Deszczyńska 2010c] wspominał, że gdy Orzech był mały, to kiedyś przeskoczył chyba dwumetrową siatkę z drutami u góry i nic mu się nie stało. Później, już jak został czołowym, to z masztalerzem na grzbiecie żerdkę 135 cm skakał, i to całkiem niećwiczony, bo kto wtedy hucuły do skoków trenował! Przy tym był bardzo przyjazny dla ludzi, spokojny. Orzech krył w latach 1963 – 1967 w SK Siary, w latach 1968 – 1970 w Jodłowej (p. Jasło) i w 1971 roku w miejscowości Łącko (p. Nowy Sącz). Jak podali Brzeski i in. [1988], Orzech dał potomstwo jednolite w typie, o suchej tkance, często jednak przekazywał swoją wadę (podkrój nadpęcia). Dał 58 źrebiąt spełniających wymogi rasy (33 ogiery i 25 klaczy). 15 jego synów i 8 córek otrzymało licencję.
Ogar Khc 37 (od Jauza), gniady bez odmian, urodzony 1 kwietnia 1960 roku w SK Tylicz, o wymiarach 136 – 168 – 19 cm, zbonitowany na 75 punktów. Jego matka Jauza Khc 49 (Wujek – Pastuszka) urodziła się w 1955 roku w SK Tylicz, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 160 – 17,5 cm, zbonitowaną na 70 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny (jego matka była jedyną kontynuatorką tej rodziny). Ogar krył w latach 1964 – 1965 w Strzeszynie (p. Gorlice) i w latach 1966 – 1969 w Smerchowicach (p. Gorlice). Wybrakowany jesienią 1969 roku. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
3. Trzecie pokolenie potomne
Luksus (Labancz - NN), kary, urodzony w 1963 roku u Stanisława Rusina w Bukowinie Tatrzańskiej, ogier o wymiarach 143 – 173 – 20 cm, zbonitowany na 72 punkty. Nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Luboń (Labancz – Basta), kary, urodzony w 1965 roku w Władysława Majchrowicza w Skawie (woj. nowosądeckie), ogier o wymiarach 139 – 185 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,12%. Jego matka Basta (Bojok – Sekunda) urodziła się w 1960 roku, była gniadą klaczą. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Zyrki. Luboń nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Trucht Khc 92 (Orzech – Grażdanka), kary bez odmian, urodzony 29 listopada 1963 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 168 – 18 cm, zbonitowany na 77 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Grażdanka Khc 46 (Wujek – Gosposia) urodziła się w 1953 roku w SK Jodłownik, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 128 – 158 – 16,6 cm, zbonitowaną na 73 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Trucht krył w latach 1967 – 1977 w Raciechowicach (p. Myślenice). Dał jednego licencjonowanego syna, a o jego innym potomstwie nic nie wiadomo.
Topór Khc 53 (Orzech – Łastoczka), gniady, urodzony 1 stycznia 1964 roku w SK Siary, o wymiarach 135 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 77 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobry. Jego matka Łastoczka Khc 63 (Cedryt – Nakoneczna) urodziła się w 1957 roku w SK Tylicz, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 127 – 175 – 17 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala, a jej matka stała się założycielką rodziny żeńskiej. Topór krył w 1967 roku w Mikulicach (p. Przeworsk), w 1968 roku Nozdrzecu (p. Brzozów), w latach 1969 – 1970 w Szaflarach (p. Nowy Targ) i w latach 1971 – 1975 w Klibuszowej (p. Nowy Targ). Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia po nim, klaczy Tonia (od Munia xo), dwie jej córki (Bazia i Toska, obie po Banysz huc.) otrzymały licencję jako kuce. W ich dokumentach wpisano jednak, że pochodzą od nieznanej matki. Nie ma to co prawda większego znaczenia, bo nie odegrały one żadnej roli w hodowli.
Turek Khc 59 (Orzech – Nirwana), gniady z pojedynczymi siwymi włosami pod siodłem i na zadzie, urodzony 1 stycznia 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 178 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Nirwana Khc 84 (Cedryt – Fortaleza) urodziła się w 1959 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodził się z rodu Gorala i rodziny Nakonecznej. Tutek krył w 1967 roku w Miejscu Piastowym (p. Krosno) i w Jodłowej (p. Jasło), w latach 1968 – 1972 w Szynwałdzie (p. Tarnów) i w latach 1973 – 1974 w Przychodach (p. Olkusz). Wyeliminowany z hodowli w 1977 roku. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Tarnik Khc 53 (Orzech – Hreczecha), skarogniady bez odmian, urodzony 10 lutego 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 171 – 19,5 cm, zbonitowany na 76 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Hreczecha Khc 47 (Płoskij – Pastuszka) urodziła się w 1954 roku w SK Tylicz, była skarogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 160 – 16,8 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala, a jej matka była jedyną kontynuatorką rodziny Połoniny. Tarnik krył w latach 1967 – 1971 w miejscowości Połomia (p. Strzyżów). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Uran Khc 66 (Orzech – Kurkumina), gniady bez odmian, urodzony 18 listopada 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 168 – 18,5 cm, zbonitowany na 75 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,50% (był zinbredowany na Wipczyja). Jego matka Kurkumina Khc 54 (Wipczyj – Brodnica) urodziła się w 1956 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 168 – 18 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Wrony. Uran krył w latach 1968 – 1972 w miejscowości Zalesie (p. Przeworsk). Wyeliminowany z hodowli w 1972 roku. Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia (ogiera) po nim spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Ugór Khc 62 (Orzech – Orawa), kary bez odmian, urodzony 19 stycznia 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 167 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Orawa Khc 88 (Cedryt – Fortaleza) urodziła się w 1960 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 168 – 17,2 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodził się z rodu Gorala i rodziny Nakonecznej. Ugór krył w latach 1968 – 1969 w Klikowej (p. Tarnów), w 1970 roku w Rabce (p. Nowy Targ) i w latach 1971 – 1972 w Brzózce (p. Przemyśl). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Ural Khc 65 (Orzech – Hreczecha), skarogniady bez odmian, urodzony 19 stycznia 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 139 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Pełny brat ogiera Tarnik. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Ural krył w 1968 roku w Gromniku (p. Tarnów), w 1969 roku w Zagórzycach (p. Brzesko), w 1970 roku w Szczurzycu (p. Limanowa) i w 1971 roku w Rabie Wyżnej (p. Nowy Targ). Padł 19 marca 1971 roku. Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia (ogiera) po nim spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Urwis Khc 69 (Orzech – Petarda), kary bez odmian, urodzony 28 stycznia 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 169 – 18,5 cm, zbonitowany na 75 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Petarda Khc 93 (Hroby – Hreczecha) urodziła się w 1961 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 180 – 18,2 cm, zbonitowaną na 84 punkty. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Urwis krył w latach 1968 – 1971 w Roztokach (p. Jasło). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Wicher Khc 75 (Orzech – Petarda), kary bez odmian, urodzony 10 stycznia 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 169 – 19 cm, zbonitowany na 75 punktów. Pełny brat Urwisa. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Wicher krył w latach 1969 – 1971 w Ulanicy (p. Brzozów). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Werbel Khc 72 (Orzech – Nastka), gniady bez odmian, urodzony 22 stycznia 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 76 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Nastka Khc 42 (Gacek III – Nakoneczna) urodziła się w 1950 roku w SK Racot, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 170 – 16 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Nakonecznej. Werbel krył w latach 1969 – 1971 w Lisznej (p. Sanok). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Wilczur Khc 76 (Orzech – Rabatka), kary bez odmian, urodzony 30 stycznia 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 176 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Rabarka Khc 100 (Hroby – Stubienka) urodziła się w 1962 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 185 – 17,6 cm, zbonitowaną na 84 punkty. Wywodziła się z rodziny Sroczki. Wilczur krył w latach 1969 – 1970 w Klikowej (p. Tarnów) i w 1971 roku w Woli Żelechowskiej (p. Dąbrowa Tarnowska). Wybrakowany 30 lipca 1971. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Afekt Khc 82 (Orzech – Rabatka), gniady, urodzony 1 grudnia 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 139 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 77 punktów. Był pełnym bratem Wilczura. Afekt krył w 1971 roku w Łącku (p. Nowy Sącz), w 1972 roku w Dąbrowie (p. Nowy Sącz), w latach 1973 – 1976 w Łyczanej (woj. nowosądeckie), w latach 1977 – 1981 w SK Siary i w latach 1982 – 1984 w Stróżach (woj. tarnowskie). Wyeliminowany z Państwowego Stada Ogierów w 1984 roku. Brzeski i in. [1988] podali, że został ogierem czołowym w SK Siary nie ze względu na swoje walory, ale dlatego, że w tamtym momencie był jedynym ogierem wywodzącym się z rodu Polana. W stadninie krył klacze bez krwi Hrobego V-22 i Gorala X, o bardzo polskich rodowodach. Ogółem dał 40 źrebiąt spełniających wymogi rasy (14 ogierów i 26 klaczy). Jego 3 synów i 13 córek otrzymało licencję.
Azyl Khc 89 (Orzech – Nirwana), skarogniady bez odmian, urodzony 12 stycznia 1968 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 133 – 164 – 18 cm, zbonitowany na 77 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Pełny brat ogiera Turek. Azyl krył w latach 1971-1973 w Dymitrowie Małym (p. Tarnobrzeg). Wyeliminowany z hodowli w 1973 roku. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Alarm Khc 85 (Orzech – Hreczecha), skarogniady bez odmian, urodzony 23 stycznia 1968 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 168 – 18,5 cm, zbonitowany na 75 punktów. Pełny brat ogierów Tarnik i Ural. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Alarm krył w latach 1971 – 1972 w Szufnarowej (p. Strzyżów). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Ataman Khc 88 (Orzech – Tatarka), ciemnomyszaty bez odmian, urodzony 14 kwietnia 1968 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 138 – 165 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego matka Tatarka Khc 121 (Cukor-Gurgul-5 – Larynka) urodziła się w 1964 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 86 punktów. Wywodził rodziny Agatki. Ataman krył w 1971 roku w Klikowej (p. Tarnów) i w latach 1972 – 1973 w Mędrzychowie (p. Dąbrowa Tarnowska). Wyeliminowany z Państwowego Stada Ogierów w 1973 roku. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Matki 10 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala, 4 – Hrobego i po jednej – Gurgula i Polana. 5 matek wymienionych powyżej ogierów pochodziło z rodziny Nakonecznej i także 5 z rodziny Połoniny, 2 z rodziny Sroczki, po jednej z rodziny Agatki, Góralki Nowosądeckiej, Wrony i Zyrki. Jedna z matek była nieznana.
4. Czwarte pokolenie potomne
Taternik Khc 120 (Trucht – Puchaczka), skarogniada z białą lewą tylną pęciną od wewnątrz, urodzony 27 kwietnia 1972 roku u Juliana Suchty w Trzesławiu (woj. krakowskie), ogier o wymiarach 137 – 165 – 17,5 cm, zbonitowany na 74 punkty. Jego wspólczynnik inbredu wynosił 7,97% (był zinbredowany na Grażdankę i Wujka). Jego matka Puchaczka (Puchacz – Basta) wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Zyrki. Nie została uwzględniona w wydanej drukiem księdze stadnej. Taternik krył w latach 1976 – 1977 w Raciechowicach (w. krakowskie). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Asan Khc 93 (Afekt – Barwa), skarogniada bez odmian, urodzony 27 lutego 1973 roku u Edwarda Górki w Mszalnicy (woj. nowosądeckie), o wymiarach 137 – 171 – 19,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Wujka). Jego matka Barwa Khc 147 (Buczek – Cyrla po Centrator) urodziła się w 1967 roku także u Edwarda Górki, była myszatą klaczą z gwiazdką, lewą tylną pęciną i kopytem białymi, o wymiarach 147 – 171 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala, a jej matka była klaczą z jednostronnym pochodzeniem. Asan krył w 1977 roku w Więcławicach Dworskich (woj. krakowskie). Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Luzak Khc 140 (Afekt – Zięba), myszaty bez odmian, urodzony 9 marca 1979 roku w SK Siary, o wymiarach 137 – 162 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,09% (zinbredowany na ogiera Hroby Khc 21). Jego matka Zięba Khc 141 (Gukor-Gurgul-5 – Sosenka) urodziła się w 1967 roku w SK Siary, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 173 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. Według Jackowskiego [2006a] Luzak był bardzo ładny i dobry pokrojowo (co zostało potwierdzone przyznaniem mu złotego medalu na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie w 1986 roku), mocny budową i charakterem, a zarazem łagodny i spokojny, choć o żywym temperamencie. Sprawdzał się w zaprzęgu i był przyjemny w użytkowaniu wierzchowym. Zapewne dlatego, że jak pisze Deszczyńska [2010c], miał zupełnie niehuculskie chody, które przekazywał potomstwu. Niestety, dwukrotnie przeszedł ochwat, co znacznie obniżyło jego wartość użytkową. Barzyk i in. [1991] pisali, że odznaczał się typowym huculskim wyglądem, bardzo bujną grzywą i ogonem. Podobnie jak jego przodkowie, dawał jednolite potomstwo. W pierwszym programie hodowli koni huculskich w Polsce umieszczony jako jeden z siedmiu przedstawicieli rodów użytkowanych w ówczesnym czasie w hodowli. Krył w latach 1982 – 1993 krył w SK Siary, w 1994 roku w Rzuchowej (woj. tarnowskie) i w latach 1995 – 1996 w ZZD Odrzechowa. Wyeliminowany z hodowli w 1996 roku. Dał 96 czystorasowych źrebiąt (52 ogiery i 44 klacze). 9 jego synów i 41 córek otrzymało licencję.
Nawał Khc 148 (Afekt – Zawieja), jasnogniady bez odmian, urodzony 2 stycznia 1981 roku w SK Siary, o wymiarach 138 – 178 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,72% (inbredowany na Hrobego Khc 21 i Cedryta). Jego matka Zawieja Khc 140 (Gukor-Gurgul-5 – Saga) urodziła się w 1967 roku w SK Siary, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 172 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. Nawał krył w latach 1984 – 1986 w Klikowej (woj. tarnowskie), w 1987 roku w Karwodrzy (woj. tarnowskie), w latach 1988 – 1989 w Paleśnicy (woj. tarnowskie), w latach 1990 – 1992 w Brzanie (woj. nowosądeckie), w 1993 roku w Miliku (woj. nowosądeckie), w 1994 roku w Krasiczynie (woj. przemyskie), w 1995 roku Trzciańcu (w. krośnieńskie), w latach 1996 – 2000 w Witówku (w. warmińsko-mazurskie), w latach 2001 – 2003 we Włodawie (w. lubelskie) i w 2004 roku w SKH Gładyszów. Dał 16 czystorasowych źrebiąt (7 ogierów i 9 klaczy). Jeden jego syn i 8 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Matki 2 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gurgula i po jednej – Gurgula i Polana. W linii żeńskiej po jednej klaczy pochodziło z rodziny Połoniny, Wołgi i Zyki, a jedna pochodziła od klaczy, która nie założyła swojej rodziny.
5. Piąte pokolenie
Pinczer Khc 160 (Luzak – Konsola), gniady bez odmian, urodzony 17 lutego 1983 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 173 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,88% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5 i Orzecha). Jego matka Konsola Khc 184 (Elf – Dziewanna) urodziła się w 1978 roku w SK Siary, była gniadą klaczą z siwizną, o wymiarach 140 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. Pinczer krył w latach 1986 – 1991 w Chabówce (woj. nowosądeckie) i w 1992 roku w PSO Klikowa. W tym też roku został sprzedany do Austrii. W Polsce nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo. W Austrii był użyty w hodowli i zostawił po sobie licencjonowanych synów. Padł 16 kwietnia 2010 roku.
Rozmaryn Khc 167 (Luzak – Jagódka), gniadosrokaty, urodzony 3 marca 1984 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 142 – 192 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,35% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5, Hrobego Khc 21 i Wyderkę). Jego matka Jagódka Khc 177 (Zefir – Zagadka) urodziła się w 1977 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 176 – 18 cm, zbonitowaną na 83 punkty. Wywodził się z rodu Gurgula i rodziny Wyderki. Rozmaryn krył w latach 1987 – 1988 w PSO Klikowa i w 1989 roku w Oleśnicy (woj. tarnowskie). Wyeliminowany z Państwowego Stada Ogierów w 1989 roku. Dał jednego źrebaka (ogierka) spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Rapsod Khc 163 (Luzak – Jagła), gniady bez odmian, urodzony 6 kwietnia 1984 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 180 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,33% (inbredowany na Rabatkę, Cukor-Gurgula-5 i Hrobego Khc 21). Jego matka Jagła Khc 176 (Zefir – Farma) urodziła się w 1977 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodził się z rodu Gurgula i rodziny Sroczki. Rapsod krył w latach 1987 – 1990 w Markowej (woj. rzeszowskie), w latach 1991 – 1992 w Kośnej (woj. rzeszowskie), w 1993 roku w Leszczawej (woj. przemyskie), w 1994 roku w Krasiczynie (woj. przemyskie). Później sprzedany na Węgry. Krył w Parku Narodowym Aggtelek pod imieniem Polan Rapsod. W Polsce nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo. Na Węgrzech był użyty w hodowli i zostawił po sobie licencjonowanych synów.
Numar Khc 153 (Luzak – Magma), gniady z gwiazdką, urodzony 21 stycznia 1986 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 175 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,63% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5). Jego matka Magma Khc 194 (Dioryt – Doba) urodziła się w 1980 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 172 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Nakonecznej. Numar krył w 1989 roku w PSO Klikowa i w tym też roku został wyeliminowany ze Stada. Nie zostawił żadnego potomstwa spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Folusz (Luzak – Magma), ciemnogniady z gwiazdką, urodzony 13 stycznia 1989 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 138 – 176 – 20 cm. Pełny brat Numara. Nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. O jego karierze hodowlanej nic nie wiadomo.
Largo Khc 222 (Luzak – Murawa), kary bez odmian, urodzony 11 stycznia 1991 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 138 – 167 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,71% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5). Jego matka Murawa Khc 197 (Dioryt – Donica) urodziła się w 1980 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 141 – 190 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. W 1996 roku Largo zajął pierwsze miejsce w ocenie płytowej ogierów na II Dniach Huculskich. Krył w latach 1995 – 1996 w SKH Gładyszów, w latach 1997 – 2003 w Olszanowej (w. pomorskie) i w 2008 roku w Połczynie Zdroju (w. zachodniopomorskie). Dał 31 czystorasowych źrebiąt (17 ogierów i 14 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Liwan (Luzak – Magma), gniady, urodzony w 1994 roku w SKH Gładyszów. Pełny brat Numara i Folusza. Nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Dał jedną licencjonowaną czystorasową córkę.
Len Khc 224 (Luzak – Murawa), ciemnomyszaty, urodzony 15 kwietnia 1993 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 139 – 166 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę zaprzęgową i uzyskał ocenę dobrą. Pełny brat Largo. W 1996 roku uzyskał tytuł vice czempiona hodowlanego na II Dniach Huculskich. W tym też roku w parze z ogierem Baca (Piaf – Betania) powożony przez Sebastiana Biedronia zajął drugie miejsce w konkursie zręczności powożenia podczas Regionalnej Wystawy Zwierząt Hodowlanych w Klikowej. W 1998 roku dosiadany przez Kingę Przeklasę zajął ex aequo drugie i trzecie miejsce razem z wałachem Laufer (Rewir – Salamandra) w czempionacie użytkowym na IV Dniach Huculskich. Len krył w 1996 roku SO Klikowa, w 1997 roku w Markowej (w. rzeszowskie), w 1998 roku w Izbach, Moszczenicy i Galicach (w. nowosądeckie), w latach 1999 – 2001 w Zamościu, w 2002 roku w Korbielowie (w. śląskie), w 2003 roku w SO Klikowa i w Iwkowej (w. małopolskie), w latach 2006 – 2017 w SKH Gładyszów, a w 2014 roku także w Bieszczadzkim Parku Narodowym. W początkowym okresie kariery hodowlanej (zanim przybył do Gładyszowa) miał pomylone dokumenty z ogierem Baca (Piaf – Betania), krył i występował na zawodach i pokazach jako Baca. Dał 126 czystorasowych źrebiąt (63 ogiery i 63 klacze), w tym 16 jego synów i 43 córki otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Onasis Khc 242 (Luzak – Orka ex Ostroga), gniady bez odmian, urodzony 22 marca 1994 roku w ZZD Odrzechowa, ogier o wymiarach 134 – 157 – 18 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,41% (inbredowany na Afekta). Jego matka Orka ex Ostroga Khc 568 (Hawrań – Oksza ex Łoza) urodziła się w 1990 roku w ZZD Odrzechowa, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. Onasis krył w latach 1998 – 1999 w Odrzechowej (w. podkarpackie), a w latach 2000 – 2003 w Kalnikowie (w. podkarpackie). Dał 5 czystorasowych źrebiąt (2 ogiery i 3 klacze). Dwie jego córki otrzymały licencję. O innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Vat (Nawał – Wróżka), gniady, urodzony 15 maja 2002 roku u Tadeusza Ostrowskiego w Korolówce Osadzie (woj. lubelskie), ogier o wymiarach 134 – 168 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,33% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5, Cedryta i Wipczyja). Jego matka Wróżka Khc 810 (Banysz – Wiktoria) urodziła się w 1996 roku w Instytut Genetyki PAN w Jastrzębcu (w. warszawskie), była ciemnokasztanowatą klaczą, o wymiarach 144 – 185 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Vat krył w latach 2006 – 2011 w Głuchowie (w. łódzkie), w 2012 roku w Brzezinach (w. łódzkie), w latach 2013 – 2015 ponownie w Głuchowie (w. łódzkie) i w latach 2017 – 2019 roku w Bulianowie (w. świętokrzyskie). Dał 38 czystorasowych źrebiąt (16 ogierów i 22 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył także klacze innych ras.
Matki 6 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego, 3 – Gurgula i 1 – Gorala. W linii żeńskiej 3 klacze pochodziły z rodziny Nakonecznej, po 2 – Wydry i Laliszki, po 1 – Wołgi, Połoniny i Sroczki.
6. Szóste pokolenie potomne
Pamacs Khc 253 (Rapsod – Ousor VIII-20 Anett), skarogniady bez odmian, urodzony 30 maja 2000 roku w Parku Narodowym Aggtelek na Węgrzech, ogier o wymiarach 133 – 163 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,65%. Na Węgrzech nosił imię Polan Pamacs. Zakupiony do Polski wraz ze swoimi półbraćmi Pagatem i Pongo w październiku 2001 roku przez Mariana Siejaka z Boguszynka. Jego matka Ousor VIII-20 Anett (Ousor VIII – 438 Goral XIII-99) urodziła się w 1989 roku w Stadninie Koni w Łuczynie w Rumuni, jej wymiary wynosiły 136 – 176 – 17,5 cm. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 1 Panca. Pamacs krył w latach 2003 – 2011 w Boguszynku (w. wielkopolskie), w 2013 roku w Iwkowej (w. małopolskie) i w latach 2014 – 2015 w Knopinie (w. warmińsko-mazurskie). Dał 54 czystorasowe źrebięta (33 ogiery i 21 kaczy). 5 jego synów i 10 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jeden jego syn otrzymał licencję jako kuc. Pamacs padł w sile wieku 26 października 2015 roku. W 2015 roku Polski Związek Hodowców Koni ufundował specjalną nagrodę dla Zofii i Mariana Siejaków, których własnością był Pamacs przez większość swojej kariery hodowlanej, z podziękowaniem za wkład w zachowanie rzadkiego rodu Polana.
Pongo (Rapsod – Ousor Gertrud), kary, urodzony 24 kwietnia 2000 roku w Parku Narodowym Aggtelek na Węgrzech, ogier o wymiarach 138 – 180 – 18,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,93% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5 i 7 Zinkę). Na Węgrzech nosił imię Polan Pongo. W Polsce zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego matka Ousor Gertrud (Ousor-26 – Ousor Ara) urodziła się w 1991 roku na Węgrzech, była gniadą klaczą, o wymiarach 133 – 165 – 16 cm. Wywodziła się z rodziny węgierskiej klaczy 3248 Arvacska. Niestety Pongo nie był czystym hucułem, gdyż w szóstej generacji jego przodków znajduje się ogier fiordzki Dychov (Ringulv – Doris II), a w siódmej ogier fiordzki Byrlad (Olaf – Strype). Pongo krył w latach 2008 – 2012 w Brodowie (w. wielkopolskie), w 2017 roku w Sadkowie (w. mazowieckie) i w 2021 roku w Łazińsku Pierwszym (w. wiekopolskie). Padł 4 sierpnia 2021 roku. Dał 21 czystorasowych źrebiąt (10 ogierów i 11 klaczy). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Pagat Khc 252 (Rapsod – Ousor Eben), kary, urodzony 17 maja 2000 roku w Parku Narodowym Aggtelek na Węgrzech, ogier o wymiarach 133 – 160 – 17 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,66%. Na Węgrzech nosił imię Polan Pagat. Jego matka Ousor Eben (Ousor-26 – Goral Tunde) urodziła się w 1989 roku na Węgrzech, była gniadą klaczą, o wymiarach 133 – 170 – 17,5 cm. Wywodziła się z rodziny węgierskiej klaczy 3249 Aspirans. Pagat krył w 2003 roku w Sarbce (w. wielkopolskie). Krył tylko klacze innych ras.
Playboy Khc 263 (Len – Harmonia), gniadosrokaty, urodzony 4 lutego 1999 roku w Stadninie Koni Huculskich i Arabskich Izby Stanisława Pasonia, ogier o wymiarach 140 – 182 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,91% (inbredowany na Ziębę i Gorala X). Jego matka Harmonia Khc 416 (Szafir – Hreczka) urodziła się w 1990 roku w ZR Iglopool w Michniowu (w. rzeszowskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. W 2003 roku Playboy w czasie eliminacji do ogólnopolskiego czempionatu w Rudawce Rymanowskiej zajął ex aequo 3 i 4 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł vice czempiona ogierów. Krył w latach 2003 – 2010 w Wólce Rokickiej (w. lubelskie) i w latach 2011 – 2023 w Oleśnikach (w. lubelskie). Padł 14 grudnia 2023 roku. Dał 92 czystorasowe źrebięta (41 ogierów i 51 klaczy). 1 jego syn i 21 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Gwiazdor Khc 209 (Len – Gejsza), ciemnogniady, urodzony 3 marca 2001 roku u Teodora Kosiarskiego w Łęcznej (woj. lubelskie), ogier o wymiarach 142 – 180 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,04% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Gejsza Khc 399 (Rewir – Gawęda) urodziła się w 1992 roku w SK Siary, była gniadą klaczą z czterema białymi nogami, o wymiarach 134 – 169 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny rumuńskiej klaczy Aglaia. W 2004 roku Gwiazdor zdobył tytuł vice czempiona hodowlanego i dosiadany przez Damiana Dziambę zajął 3 miejsce w sportowej ścieżce huculskiej na X Dniach Huculskich w Gładyszowie. Wybrany najlepszym koniem Międzynarodowego Czempionatu Koni Huculskich w Topolczankach na Słowacji w 2005 roku. Zajął tam także 1 miejsce na płycie w klasie ogierów trzy- i czteroletnich oraz powożony przez Sebastiana Biedronia zajął 3 miejsce w konkursie zręczności powożenia (w parze z ogierem Fryderyko (Okoń – Fajka)). W 2008 roku zajął 2 miejsce w zawodach zaprzęgów w Rudawce Rymanowskiej i 2 miejsce w konkursie zręczności powożenia na XIV Dniach Huculskich (także w parze z Fryderyko, ale powożony przez Radosława Biedronia). W 2009 roku zajął 2 miejsce w konkursie zręczności powożenia na III Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Stadl Paura w Austrii (w parze z Fryderyko, powożony przez Sebastiana Biedronia). Gwiazdor krył w latach 2004 – 2005 w SKH Gładyszów i w latach 2006 – 2007 w SO Klikowa. Użytkując Gwiazdora, SKH Gładyszów po raz pierwszy w swojej historii sięgnęła po ogiera urodzonego w Polsce poza stadniną. Niestety okazał się całkowicie bezpłodny.
Gejzer (Len – Gejsza), karosrokaty, urodzony 6 lutego 2002 roku u Teodora Kosiarskiego w Łęcznej (w. lubelskie), ogier o wymiarach 145 – 193 – 20,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Pełny brat Gwiazdora. Według Deszczyńskiej [2023] koń o wybitnych walorach użytkowych, nietuzinkowym charakterze i urodzie. W 2007 roku zajął 1 miejsce i otrzymał tytuł czempion na XXII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowanych w Poznaniu POLAGRA, w tym też roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Bukowej Małej. W 2009 roku w zawodach łuczników konnych w Bukowej Małej „W tradycji Huculskiej i Mongolskiej” zajął 1 miejsce na torze węgierskim oraz 1 miejsce w klasyfikacji ogólnej. W 2010 roku dosiadany przez właściciela Zbigniewa Żurawicza zajął 1 miejsce w sportowej ścieżce huculskiej w Zawalowie. W 2011 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej podczas eliminacji w Bukowie Małej. Gejzer krył w latach 2008 – 2024 w Bukowej Małej (w. lubelskie). Dał 40 czystorasowych źrebiąt (21 ogierów i 19 klaczy). 2 jego synów i 9 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Według Deszczyńskiej [2023] żal, że został dość skromnie wykorzystany w hodowli, w większości przypadków bowiem przekazuje potomstwu swoje pozytywne cechy, a także charkterystyczną kościstość i typ, w tym kształt głowy – „dziedzictwo” jego dziadka Luzaka.
Lucky (Len – L-Ofelia), kara, urodzony 14 czerwca 2003 roku u Tomasza Maleckiego w Jabłonce (w. warmińsko-mazurskie), ogier o wymiarach 142 – 185 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,42% (inbredowany na Donicę po Goral X i Hrobego V-22). Jego matka L-Ofelia Khc 488 (Rewir – Laszka) urodziła się w 1994 roku w SKH Gładyszów, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 166 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Laliszki. Lucky krył w latach 2008 – 2024 w Jabłonce (w. warmińsko-mazurskie). Dał 57 czystorasowych źrebięt (28 ogierów i 29 klaczy). 12 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Waćpan (Len – Ważka), gniadosrokaty, urodzony 28 kwietnia 2015 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 141 – 171 – 19,3 cm, zbonitowany na 78 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,03% (inbredowany na Afekta). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego matka Niezapominajka (Puchacz – Niezabudka) urodziła się w 2004 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 139 - 181 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Prislopa i rodziny Wydry. Jak podaje Peckiel [2019] Waćpan-W podczas kwalifikacji zaprezentował się jako urodziwy, dobrze rozwinięty, bardzo samczym w wyrazie i zachowaniu. Waćpan-W krył w latach 2019 – 2023 w Kościanie (w. wielkopolskie) i w 2024 roku w Pogrzebieniu (w. śląskie). Dał 24 czystorasowe źrebięta (14 ogierów i 10 klaczy). 3 jego córki otrzymały licencję.
Goniec (Len – Gotka ex Goral XIX-16), skarogniady, urodzony 31 maja 2004 roku u Janusza Szota w Iwkowej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 146 – 174 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,76%. Jego matka Gotka ex Goral XIX-16 (Goral XIX – 685 Prislop VIII-76) urodziła się w 1996 roku w SK Łuczyna w Rumuni, w 1999 roku została importowana do Polski wraz z grupą pięciu innych klaczy. W Polsce zmieniono jej imię. Była skarogniadą klaczą, o wymiarach 140 – 169 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy Deremoxa. Goniec nie zostawił żadnego potomstwa. Padł 11 lutego 2007 roku.
Paton (Len – Wega II), ciemnomyszaty, urodzony 1 kwietnia 2006 roku u Zbigniewa Drewnioka w Szklarskiej Porębie (w. dolnośląskie), o wymiarach 138 – 173 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,37% (inbredowany na Luzaka). Jego matka Wega II (Bojkot – Wafelka) urodziła się w 2000 roku, była kasztanowatą klaczą, o wymiarach 142 – 178 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. Paton dał 3 czystorasowe źrebięta (1 ogierka i 2 klacze). Jedna jego córka otrzymały licencję.
Nurt (Len – Neretwa), gniady, urodzony 17 marca 2008 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 144 – 183 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,98% (inbredowany na Dioryta i Gorala X). Jego matka Neretwa Khc 514 (Baca – Olcha ex Oktawa) urodziła się w 1999 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 132 – 168 – 19 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Nakonecznej. Według Peckiel [2013] Nurt był zwięzły, krótki, o dobrej, głębokiej kłodzie. W czasie kwalifikacji prezentował nieco krótki wykrok w stępie i kłusie, jednak uwzględniając jego pochodzenie z rzadkiego rodu Polana, komisja postanowiła zakwalifikować go do hodowli. W 2018 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Chorzowie. Krył w 2011 roku w SKH Gładyszów, w latach 2012 – 2013 w Brzyskiej (w. podkarpackie), w 2017 roku w Czernichowie (w. śląskie), w latach 2018 – 2019 w Chorzowie (w. podkarpackie) i w latach 2021 – 2024 Czerce (w. podkarpackie). Dał 87 czystorasowych źrebiąt (42 ogierów i 45 klaczy). 1 jego syn i 12 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Judym (Len – Iliada), skarogniady, urodzony 2 stycznia 2010 roku w SKH Gładyszów, o wymiarach 140 – 172 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,09% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukor-Gurgula-5). Jego matka Iliada (Prislop IX-81 – Iryska) urodziła się w 2002 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą, o wymiarach 139 – 170 – 17,5 cm. Wywodziła się z rodziny Nakonecznej. W 2012 roku Judym został wybrany czempionem ogierów dwuletnich na młodzieżowym czempionacie w Klikowej. W 2013 roku był najwyżej ocenionym ogierem trzyletnim, został wybrany czempionem ogierów i najlepszym koniem pokazu na młodzieżowym czempionacie w Klikowej. W tym też roku zajął 3 miejsce w ścieżce huculskiej do próby dzielności w Regietowie. W 2014 roku został najwyżej oceniony na płycie i wybrany czempionem ogierów podczas eliminacji w Regietowie. W tym też roku pod Łukaszem Pupczykiem zajął 2 miejsce w skokach seniorów i 3 miejsce pod Marlonem Wróblem w skokach juniorów podczas XX Dni Huculskich. W 2015 roku został nagrodzony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu (1 na płycie, 3 w ścieżce huculskiej i 1 w klasyfikacji ogólnej). W tym też roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany vice czempionem ogierów w czasie eliminacji w Regietowie, zajął 2 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany czempionem ogierów w czasie eliminacji w Sielcu, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany vice czempionem ogierów, oraz pod Łukaszem Pupczykiem zajął 2 miejsce w konkursie skoków w czasie eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. Zajął 1 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany vice czempionem, oraz pod Łukaszem Pupczykiem zajął 2 miejsce w ścieżce sportowej i 3 miejsce w skokach oraz pod Marlonem Wróblem 2 miejsce w skokach juniorów podczas XXI Dni Huculskich. W 2016 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany vice czempionem podczas eliminacji w Regietów, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Sielcu, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem, pod Łukaszem Pupczykiem zajął też 2 miejsce w skokach podczas eliminacji w Warszawie na Białołęce, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem, pod Łukaszem Pupczykiem zajął 1 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i całych eliminacjach w Rudawce Rymanowskiej, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i całych eliminacjach w Młodzikowie. Pod Łukaszem Pupczykiem zajął 1 miejsce w ścieżce huculskiej podczas Międzynarodowego Czempionatu Koni Huculskich w Topolczankach. Zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem podczas XXII Dni Huculskich, pod Łukaszem Pupczykiem zajął też 2 miejsce w ścieżce czempionatowej i 1 miejsce w ścieżce sportowej. W 2017 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem podczas eliminacji w Regietowie oraz pod Łukaszem Pupczykiem 1 miejsce w ścieżce eliminacjach i 1 w całych eliminacjach, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i 3 w całych eliminacjach w Rudawce Rymanowskiej. Zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas XXIII Dni Huculskie i pod Łukaszem Pupczykiem 1 miejsce w ścieżce sportowej. W 2018 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem podczas eliminacji w Regietowie, pod Łukaszem Pupczykiem zajął 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 2 w całych eliminacjach, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem podczas eliminacji w Rzeszotarach oraz pod Łukaszem Pupczykiem zajął 3 miejsce w skokach, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem podczas eliminacji w Kołaczycach. Zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został czempionem hodowlanym na XXII Dniach Huculskich, jako pierwszy ogier sięgając po ten tytuł po raz drugi (umożliwiła mu to zmiana przepisów dokonana właśnie w tym roku, wcześniej po tytuł czempiona Dni Huculskich ogier mógł sięgnąć tylko raz). Judym odznacza się wyjątkowo gęstą i puszystą grzywą. Peckiel [2013] podaje, że w czasie uznawania Judym zaprezentował świetny ruch, regularny i rytmiczny kłus oraz swobodny stęp. Jaklińska [za Jakubowska 2019], zootechnik z SKH Gładyszów, tak wspomina początek jego kariery: robił wszystko, żebym go zauważyła. (...) Mam to szczęście, że mieszkam w sąsiedztwie pastwisk przy stajni w Gładyszowie i bardzo często konie mam na wyciągnięcie ręki. Któregoś dnia, siedząc przed domem, zauważyłam biegającego wzdłuż ogrodzenia ogierka. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby razem z nim biegały inne, ale nie – całe stado smacznie zajadało trawę, a on biegał i biegał. I to jak! Takiego kłusa chyba nigdy nie widziałam u hucuła. Tak mnie to zaciekawiło, że podeszłam i sprawdziłam numery konia – Judym, syn Lna, a więc z cennego rodu Polana. Jesienią dostał licencję, a przez komisję został oceniony jako najlepszy ze stawki młodych ogierów. On też był takim trochę „brzydkim kaczątkiem”, z niesamowitą puszystą grzywą i tym rewelacyjnym ruchem. (...) – gdzie się nie pokazał, bił konkurencję doskonałym typem i ruchem. Ma przy tym wspaniały charakter i jest świetny użytkowo. Wygrał wszystko, co było do wygrania w Polsce, ale również z zawodów na Węgrzech, w Parku Narodowym Aggtelek, wrócił z tytułem czempiona użytkowego. Judym krył w latach 2013 – 2024 w SKH Gładyszów. Dał 51 czystorasowych źrebiąt (23 ogiery i 28 klaczy). 1 jego syn i 14 córek otrzymało licencję.
Jantarek (Len – Jonia), myszaty, urodzony 18 lutego 2010 roku u Tadeusza Gajewskiego w Moszczenicy (w. małopolskie), ogier o wymiarach 141 – 185 – 19 cm, zbonitowany na 79 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,39% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukor-Gurgula-5). Jego matka Jonia Khc 265 (Ousor I – Idylla) urodziła się w 1989 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Góralki Nowosądeckiej. W 2014 roku Jantarek pod Łukaszem Pupczykiem zajął 3 miejsce w próbie dzielności w Regietowie. Krył w latach 2014 – 2015 w Sękowej (w. małopolskie) i w latach 2016 – 2024 w Owczarach (w. małopolskie). Dał 69 czystorasowych źrebiąt (24 ogiery i 45 klaczy). 13 jego córek otrzymało licencję.
Jeżyk (Len – Jaworzyna), kary, urodzony 6 kwietnia 2013 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 143 – 177 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,83% (inbredowany na Luzaka i Hrobego V-22). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego matka Jaworzyna (Powiew – Janulka) urodziła się w 2009 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą, o wymiarach 140 – 168 – 18,2 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Według Gibały [2017] podczas uznawania Jeżyk zaprezentował dobry huculski typ, samczy wygląd, bardzo głęboką klatkę piersiową i swobodne, poprawne chody. W 2019 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie. Jeżyk krył w latach 2017 – 2022 w SKH Gładyszów, w 2013 roku w Tarnowie i w 2024 roku ponownie w SKH Gładyszów. Dał 21 czystorasowych źrebiąt (10 ogierów i 11 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję.
Jubiler (Len – Ilza), myszaty, urodzony 4 kwietnia 2014 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 177 – 19 cm, zbonitowany na 79 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,42% (inbredowany na Luzaka, Hrobego V-22 i Cukor-Gurgula-5). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego matka Ilza (Powiew – Iryska) urodziła się w 2006 roku w SKH Gładyszów, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 138 – 166 – 17,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Góralki Nowosądeckiej. W 2018 roku Jubiler pod Mariuszem Borutą zajął 1 miejsce w ścieżce huculskiej do próby i 2 miejsce w całej próbie w Klikowej, a pod Konradem Górowskim zajął też 2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 3 miejsce w całych eliminacjach w Rudawce Rymanowskiej. W 2019 roku także pod Konradem Górowskim podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej powtórzył wynik z poprzedniego roku. W 2021 roku zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. W 2022 roku dosiadany przez Oliwię Szczęsną zajął 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 1 miejsce w całych eliminacjach w Rudawce Rymanowskiej. W 2023 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Klikowej, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Chorzowie, zajął pierwsze miejsce w ocenie płytowej ogierów, a pod Dominikiem Ziemiańskim zajął 2 miejsce w ścieżce huculskiej dla dzieci podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej i zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł czempiona podczas XXIX Dni Huculskich – VI Mistrzost Polski Koni Rasy Huculskiej. Jubiler krył w latach 2018 – 2024 roku w Zakładzie Doświadczalnym IZ PIB Odrzechowa. Dał 25 czystorasowych źrebiąt (15 ogierów i 10 klacz). Jedna jego córka otrzymała licencję.
Wilk-W (Len – Figa), kary, urodzony 23 marca 2015 roku w Bieszczadzki Park Narodowy, ogier o wymiarach 142 – 179 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,17% (inbredowany na Maciejową i Hrobego V-22). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego matka Figa (Hawrań – Frezja) urodziła się w 1998 roku w Bieszczadzki Park Narodowy, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 - 167 – 17 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. Wilk-W krył w latach 2020 – 2021 w Filicach (w. warmińsko-mazurskie) i w latach 2022 – 2024 w Rypinie (w. kujawsko-pomorskie). Dał 22 czystorasowe źrebięta (13 ogierów i 9 klaczy).
Waćpan-W (Len – Niezapominajka), gniadosrokaty, urodzony 28 kwietnia 2015 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 141 – 171 – 19,3 cm, zbonitowany na 78 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,03% (inbredowany na Afekta). Jego matka Niezapominajka (Puchacz – Niezabudka) urodziła się w 2004 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 139 - 181 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Prislopa i rodziny Wydry. Jak podaje Peckiel [2019] Waćpan-W podczas kwalifikacji zaprezentował się jako urodziwy, dobrze rozwinięty, bardzo samczym w wyrazie i zachowaniu. Waćpan-W krył w latach 2019 – 2022 w Kościanie (w. wielkopolskie). Dał 19 czystorasowych źrebiąt (9 ogierów i 10 klaczy).
Oman-W (Len – Ona), kary, urodzony 10 maja 2015 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 143 – 185 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,39% (inbredowany na Gorala X, Maciejową i Hrobego V-22). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Jego matka Ona Khc 565 (Nokturn – Oskoma) urodziła się w 1997 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 138 – 184 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. Oman-W krył w latach 2020 – 2021 w Bieszczadzkim Parku Narodowym. Dał 31 czystorasowych źrebiąt (18 ogierów i 13 klaczy). 3 jego synów otrzymał licencję.
Jarem (Len – Jagienka), kary, urodzony 30 kwietnia 2016 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 180 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,13% (inbredowany na Dioryta, Ulgę, Hrobego V-22 i Gorala X). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z ocenaą wybitną. Jego matka Jagienka (Neszor – Jodełka) urodziła się w 2004 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 - 178 – 18 cm, zbonitowaną na 82 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Jarem krył w ltach 2020 – 2024 w SKH Gładyszów. Dał 9 czystorasowych źrebięt (5 ogiery i 4 klacze).
Matki 5 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala i 5 – z rodu Ousora, 3 z rodu Hrobego, po 2 – Gurgula i Prislopa, 1 – z rodu Pietrosu. W linii żeńskiej 4 klacze pochodziły z rodziny Góralki Nowosądeckiej, 3 – z rodziny Wydry, po 2 – z rodziny rumuńskiej klaczy Aglaia, Nakonecznej i Połoniny, po 1 – węgierskich klaczy Arvacska i Aspirans, rumuńskiej klaczy Deremoxa, Laliszki i rumuńskiej klaczy Panca.
7. Siódme pokolenie
Hasan z Sadyby (Pamacs – Hana), gniady, urodzony 25 kwietnia 2005 roku u Zofii i Mariana Siejaków w Boguszynku (w. wielkopolskie), ogier o wymiarach 135 – 179 – 17,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,40% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Hana (Goral XIV-9 Nero – Tajga) urodziła się w 2002 roku w Aster Hucul Club w Pradze w Czechach i w 2003 roku została sprowadzona do Polski przez państwa Siejaków, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 133 – 166 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny austro-węgierskiej klaczy 2 Kittka. Hasan z Sadyby w 2009 roku zajął 1 miejsce w próbie dzielności w Pleckiej Dąbrowie. W 2010 roku został wybrany czempionem hodowlany podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. W 2011 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Plecka Dąbrowa i został uznany za wzorzec ogiera huculskiego Instytutu Zootechniki w Balicach. W 2015 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Boguszynku, został wtedy też wybrany czempionem ogierów i najlepszym ogierem z roku Polana. Krył w latach 2009 – 2013 i w 2015 roku w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), w latach 2011, 2013 i 2014 w SKH Gładyszów i w latach 2016 – 2021 w Izbach (w. podkarpackie). Padł 13 sierpnia 2021 roku. Dał 110 czystorasowych źrebiąt (50 ogierów i 60 klaczy). 1 jego syn i 38 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Lupo (Pamacs – Koliba), gniady, urodzony 27 maja 2005 roku u Katarzyny Dembskiej w Krzekotowicach (w. wielkopolskie), ogier o wymiarach 135 – 177 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,89% (inbredowany na Afekta). Jego matka Koliba (Negro – Karen) urodziła się w 2000 roku u Teresy Berkan-Roman w Straszydlu (w. podkarpackie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 143 – 188 – 19 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Laliszki. W 2012 roku Lupo zajął 2 miejsce w eliminacyjnej ścieżce huculskiej i 2 miejsce w całych eliminacjach w Boguszynku. Lupo krył w 2008 roku w Grodźcu (w. wielkopolskie), w 2009 roku w miejscowości Orle Wielkie (w. wielkopolskie), w latach 2010 – 2012 w Szamocinie (w. wielkopolskie), w latach 2013 – 2015 w Sarbce (w. wielkopolskie) i w latach 2021 – 2024 w Sieroszowicach (w. dolnośląskie). Dał 69 czystorasowych źrebięt (29 ogierów i 40 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Kastor z Sadyby (Pamacs – Zuzka), gniady, urodzony 25 kwietnia 2006 roku u Zofii i Mariana Siejaków w Boguszynku (w. wielkopolskie), ogier o wymiarach 135 – 165 – 18 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,13%. Jego matka Zuzka Khc 819 (Hroby VI-7 – Fasada) urodziła się w 1994 roku w Dobsinie na Słowacji i w kwietniu 2002 roku została sprowadzona do Polski przez państwa Siejaków, była bułaną klaczą, o wymiarach 137 – 172 – 18,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny czechosłowackiej klaczy 39 Franca (Zuzika). Kastor z Sadyby jako odsadek został pomylony z wałachem Litwor (Fryderyko - Lira) i pod tamtym imieniem, jako przedstawiciel rodu Hrobego, otrzymał licencję. W 2009 roku Kastor z Sadyby zajął 3 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany czempionem ogierów podczas próby dzielności w Nielepicach, dosiadany przez Magdalenę Korytowską zajął też 1 miejsce w całej próbie. W 2013 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany wiceczempion ogierów na zawodach w Szczyrzucu. Krył w latach 2009 – 2010 w Grodźcu (w. wielkopolskie), w latach 2012 – 2014 w Porąbce Iwkowskiej (w. małopolskie) i w 2015 roku w Tarnowie (w. małopolskie). Potem sprzedany na Węgry. W Polsce dał 31 sztuk czystorasowego potomstwa (15 ogierów i 16 klaczy). Jego 1 syn i 4 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Junior (Pamacs – Jagienka), ciemnomyszaty, urodzony 2 stycznia 2007 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), ogier o wymiarach 139 – 180 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,30% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukor-Gugula-5). Jego matka Jagienka (Neszor – Jodełka) urodziła się w 2003 roku Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), była cemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodził się z rodu Ousora i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Junior w 2010 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. W 2011 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem hodowlanym podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. W 2013 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskej. Krył w latach 2011 – 2019 w Odrzechowej (w. podkarpackie), w latach 2020 – 2022 w Izbach (w. podkarpackie) i w latach 2023 – 2024 w Krakowie. Dał 80 czystorasowych źrebiąt (36 ogierów i 44 klacze). Jego 3 synów i 19 córek otrzymało licencję.
Kupidyn z Sadyby (Pamacs – Cyranka z Sadyby), ciemnogniady, urodzony 3 maja 2008 roku u Zofii i Mariana Siejaków w Boguszynku (w. wielkopolskie), ogier o wymiarach 138 – 171 – 18,8 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,47% (inbredowany na Zefira, Goral IX-3 i Gorala IX). Jego matka Carynka z Sadyby (Wawel – Cilka) urodziła się w 2004 roku u Zofii i Mariana Siejaków w Boguszynku, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 137 – 168 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny czechosłowackiej klaczy 90 Macocha. Według Peckiel [2013] ogier o męskim wyrazie i wyraźnym typie rasowym, ale z niezbyt poprawną budową kończyn, która nie przeszkadzała mu jednak świetnie zaprezentować się w kłusie podczas uznawania. W 2012 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas próby dzielności w Boguszynku. W 2017 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Młodzikowie. Krył w latach 2013 – 2018 w Kościanie (w. wielkopolskie) i w latach 2019 - 2024 w Twardowie (w. wielkopolskie). Dał 28 czystorasowych źrebiąt (14 ogierów i 14 klaczy). 4 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Ostatnio zmieniony przez kejti dnia Wto Kwi 23, 2024 12:43, w całości zmieniany 75 razy |
|
Powrót do góry |
|
 |
Reklama
|
Wysłany: Pią Mar 13, 2020 12:54 Temat postu: |
|
|
|
|
Powrót do góry |
|
 |
kejti

Dołączył: 22 Mar 2007 Posty: 2384 Skąd: Warszawa
|
Wysłany: Pią Mar 13, 2020 13:05 Temat postu: |
|
|
Gajowy (Polan) (Playboy – Grzesznica), gniadosrokaty, urodzony 19 kwiecień 2020 roku u Agnieszki Dubielewskiej w Oleśnikach (w. lubelskie), ogier o wymiarach 136 – 173 – 18 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,94% (inbredowany na Jaśmina). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Według Peckiel [2023b] urodziwy i bardzo harmonijnie zbudowany, mimo pewnych niedoskonałości w budowie kończyn, obdarzony energicznym i zaangażowanym ruchem. W 2023 roku zajął 3 miejsce w grupie ogierów trzyletnich i zdobył tytuł vice czempiona ogierów trzyletnich i konia publiczności na XXII Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej, a także zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogieryów i zdobył tytuł vice czempiona podczas jesiennej próby dzielności w Klikowej. Jego matka Grzesznica (Jaśmin – Gurgul V-23) urodziła się w 1999 roku u Stanisława Pasonia w Izbach (w. małopolskie), była jasnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 134 – 162 – 16,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny rumuńskiej klaczy 16 Aglaia. Gajowy (Polan) krył w 2024 roku w Górnem (w. lubelskie).
Wegass (Polan) (Gejzer – Wierna), karosrokaty, urodzony 15 marca 2018 roku u Tadeusza Klęka w Ruskich Piaskach (w. lubelskie), ogier o wymiarach 141 – 175 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 13,93% (inbredowany na Lna, Donice i Jaśmina). Według Peckiel [2021] ogier w dobrym typie, prymitywny, ale z pewnymi niedoskonałościami kończyn. Jego matka Wierna (Lubas – Wiedźma) urodziła się w 2009 roku u Zbigniew Żurawicz w Bukowej Małej (w. lubelskie), była karosrokatą klaczą, o wymiarach 141 – 186 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Wegass (Polan) krył w latach 2022 – 2024 w Boratynie (w. podkarpackie). Dał 33 czystorasowe źrebięta (13 ogierów i 20 klaczy).
Podkomorzy (Polan) (Gejzer – Pustelniczka), karosrokaty, urodzony 2 kwiecień 2020 roku u Anastazji Iwanowskiej w Helenów (w. mazowieckie), ogier o wymiarach 136 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,95% (inbredowany na Jaśmina). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Według Deszczyńskiej [2023] to koń w świetnym typie, krępy, o mocnym kośćcu, dużej urodzie, wyjątkowym charakterze i dobrym ruchu (w stępie i kłusie). Z wyjątkiem „Polanowej” głowy, cechy Gurgula mocno przebijają w jego pokroju i typem bardzo przypomina legendarnego ogiera Jaśmin (Zefir – Dziewanna). Według Iwanowskiej [2024] ogier o wyjątkowym charakterze i zrównoważonym temperamencie, który wpływa na jego wybitną chęć współpracy i użytkowość - podczas wstępnej próby uzyskał ocenę 9 za charakter. Jest regularnie użytkowany wierzchowo oraz przeszedł wstępny trening zaprzęgowy. Jego matka Pustelniczka (Jasmon – Pustułka) urodziła się w 2003 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 175 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. W 2021 roku Podkomorzy zajął 1 miejsce w klasie ogierów rocznych, został czempionem ogierów rocznych i koniem publiczności na XX Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej, zajął też 1 miejsce w klasie huculskich ogierków rocznych na Międzynarodowym Czempionacie Koni Shagya, Lipicańskich, Huculskich i Arabskich z okazji 100 lat stadniny w Topolczankach w Czechosłowacji. W 2022 roku zajął 2 miejsce w klasie klaczy i ogierów huculskich na VI Młodzieżowym Czempionacie Koni Hodowlanych Wszystkich Ras w Kaleniu-Towarzystwo, oraz 1 miejsce w klasie ogierów dwuletnich na XXI Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2024 roku krył w Helenowie (w. mazowieckie).
Liko (Polan) (Nurt – Limba), gniady, urodzony 7 maja 2020 roku u Michała Cząstki, ogier o wymiarach 139 – 172 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,32% (inbredowany na Murawę i Luzaka). Według Peckiel [2024] ogier dość niski, o wyraźnie zaznaczonych cechach rasowych, w tym huculskim, dość „oszczędnym” kłusie konia typowo górskiego. Jego matka Limba (Semen – Legna) urodziła się w 2004 roku także w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 133 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Laliszki.
Forint (Polan) (Judyn – Forsa), ciemnogniady, urodzony 23 kwietnia 2019 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,00% (inbredowany na Jaśmina). Według Peckiel [2023] ogier o dobrym ruchu. Jego matka Forsa (Powiew – Forteca) urodziła się w 2015 roku także w SKH Gładyszów, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 167 – 17 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wrony. Forint (Polan) krył w 2024 roku w SKH Gładyszów.
Wiedźmin-W (Polan) (Oman-W – Niezapominajka), gniadosrokaty, urodzony 10 maja 2020 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 140 – 183 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,76% (inbredowany na Afakta). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Według Peckiel [2023] męski, harmonijnie zbudowany, o energicznym ruchu. Jego matka Niezapominajka (Puchacz – Niezabudka) urodziła się w 2004 roku także w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 139 – 181 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Prislopa i rodziny Wydry. Wiedźmin-W (Polan) krył w 2024 roku w Uhercach Mineralnych (w. podkarpackie).
Lord z Raju (Polan) (Oman-W – Lambada z Raju), ciemnogniady, urodzony 15 maja 2021 roku u Wojciecha Krzyżaka w Porąbce Iwkowskiej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 143 – 180 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,98% (inbredowana na Luzaka, Jemiołę, Donicę i Jaśmina). Według Peckiel [2024] w czasie uznawania zachwycił urodą, mocnym kalibrem i wyraźnie zaznaczonymi cechami prymitywnymi. Jego matka Lambada z Raju (Kastor z Sadyby – Lozanna) urodziła się w 2014 roku także u Wojciecha Krzyżaka, była gniadą klaczą, o wymiarach 137 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Laliszki.
Ancymon-W (Polan) (Oman-W – Arkona-W), karosrokaty, urodzony 20 marca 2021 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 140 – 182 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,27% (inbredowany na Luzaka, Nokturna i Jaśmina). Według Peckiel [2024] ogier „przyziemny” o dużej kościstości. Jego matka Arkona-W (Nefryt – Arnika-W) urodziła się w 2011 roku także w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 174 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Agatki.
5 matki z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gurgula, po 2 – Gorala, Ousora i Hrobego, po 1 – Polana i Prislopa. W linii żeńskiej 3 klacze pochodziły z rodziny Laliszki, 2 – Wydry, po 1 – z rodziny Agatki, Góralki Nowosądeckiej, Wrony, rumuńskiej klaczy Aglaia, czechosłowackiej klaczy Franca, austro-węgierskiej klaczy Kittka i czechosłowackiej klaczy Macocha.
8. Ósme pokolenie
Lotek (Hasan z Sadyby – Lotka), jasnogniady, urodzony 25 maja 2011 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), ogier o wymiarach 138 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchowa z oceną bardzo dobra. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,87% (inbredowany na ogiera Ousor Muráň i Zefira). Jego matka Lotka (Neszor – Lilijka) urodziła się w 2003 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodził się z rodu Ousora i rodziny Laliszki. W 2012 roku Lotek zajął 2 miejsce w grupie ogierów rocznych na XII Ogólnopolskim Czempionacie Młodzieżowym Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2013 roku zajął 3 miejsce w grupie ogierów dwuletnich na XIII Ogólnopolskim Czempionacie Młodzieżowym Rasy Huculskiej w Kołaczycach. Zajął też 2 miejsce wśród ogierów huculskich na wystawie hodowlanej koni "Święto Konia" w Siedlcu Trzebnickim. W 2014 roku zajął 1 miejsce w grupie ogierów dwu- i trzyletnich oraz został wygrany czempionem na XIV Ogólnopolskim Czempionacie Młodzieżowym Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2015 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany wiceczempionem podczas eliminacji w Boguszynku, zajął też ex aequo 1/4 miejsce w eliminacyjnej ścieżce huculskiej, 2 miejsce w całych eliminacjach. Dosiadany przez Katarzynę Hetman zajął 1 miejsce w skokach w czasie eliminacji w Sielcu. W 2016 roku zajął ex aequo 1/4 miejsce w ścieżce eliminacyjnej podczas eliminacji w Młodzikowie. W 2017 roku pod Markiem Biernatem zajął ex aequo 1/2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 1 miejsce w całych eliminacjach w Młodzikowie. W 2018 roku pod Martyną Bugaj zajął 3 miejsce w skokach juniorów podczas eliminacji w Rzeszotarach, pod Jolantą Czopek zajął 3 miejsce w ścieżce huculskiej dla dzieci w czasie eliminacji w Rudawce Rymanowskiej i pod Aleksandrą Stańko 1 miejsce w skokach podczas XXIV Dni Huculskich. W 2019 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów i 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej podczas eliminacji w Racocie, dosiadany przez Oliwię Grelewicz zajął 1 miejsce w konkursie skoków podczas XXV Dni Huculskich – III Mistrzostw Polski Koni Rasy Huculskiej. W 2021 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej, a dosiadany przez Oliwię Grelewicz zajął 2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 2 miejsce w całych eliminacjach w Racocie, dosiadany przez Piotra Kądziela zajął 2 miejsce w ściażce dla dzieci podczas XXVII Dni Huculskich – IV Mistrzostw Polski Koni Rasy Huculskiej. W 2022 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł vice czempiona podczas eliminacji w Regietowie, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł vice czempiona podczas eliminacji w Klikowej, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej podczas eliminacji w Racocie oraz dosiadany przez Milenę Kaźmierowską zajął 3 miejsce w rankingu Kryształowej Kuli w ścieżce huculskiej. Krył w 2016 roku w Motyczu (w. lubelskie) i w latach 2017 – 2023 w Psarach Koloni (w. świętokrzyskie). Padł 9 października 2023 roku. Dał 8 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 5 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję.
Lumen z Raju (Kastor z Sadyby – Lozanna), gniady, urodzony 8 lutego 2015 roku u Wojciecha Krzyżaka w Porąbce Iwkowskiej (w. małopolskie), o wymiarach 140 – 181 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,76% (inbredowany na Luzaka). Jego matka Lozanna (Piaf – Lawenda) urodziła się w 2004 roku w SKH Gładyszów, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 143 – 182 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodził się z rodu Pietrosu i rodziny Laliszki. W 2017 roku Lumen z Raju zajął 1 miejsce w grupie ogierów dwuletnich i został wybrany czempionem tej grupy na XVII Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2018 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej do zaprzęgowej próby dzielności i 1 w całej próbie w Klikowa. Krył w latach 2019 – 2024 w Porąbce Iwkowskiej (w. małopolskie). Dał 21 czystorasowych źrebiąt (10 ogierów i 11 klaczy). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Oktan-O (Junior – Oktawia-O), gniady, urodzony 28 marca 2015 roku ZZD Odrzechowa, ogier o wymiarach 136 – 175 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,96% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z ocenaą wybitną. Jego matka Oktawia-O (Gines – Odważna) urodziła się w 2007 roku w Odrzechowej, była ciemnogniadą klaczą. Jej ojciec wywodził się z rodu Gurgula, a matka z rodziny Wołgi. W 2016 roku zajął 3 miejsce w grupie ogierków rocznych na XVI Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Huculskich w Klikowej, a w 2018 roku zajął 3 miejsce w grupie ogierów trzyletnich na Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Huculskich w Klikowej. Jak podaje Peckiel [2019] podczas kwalifikacji zaprezentował bardzo dobry typ rasowy i płciowy, wyraźne cechy prymitywne, dobrą kościstość, ożebrowanie i poprawny ruch. Krył w latach 2021 – 2023 w Straszydlu (w. podkarpackie). Dał 20 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 12 klaczy). Jedna jego córka otrzymała licencję.
Wikary-O (Polan) (Junior – Werwa-O), myszaty, urodzony 1 marca 2018 roku w ZZD Odrzechowa, ogier o wymiarach 142 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,48% (inbredowany na Elfa). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z ocenaą bardzo dobrą. Jak twierdzi Peckiel [2021] ogier mało harmonijny, choć z wystarczająco długim grzbietem. Jego matka Werwa-O (Waluch – Wetlina) urodziła się w 2001 roku w Odrzechowej, była ciemnomyszatą klaczą, nagrodzoną w 2008 roku złotym medalem na XXIII Krajowej Wystawie Zwierzą Hodowlanych POLAGRA w Poznaniu. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. Krył w 2022 roku w Markowej (w. podkarpackie) i w latach 2023 – 2024 w Jaćmierzu (w. podkarpackie). Dał 4 czystorasowe ogierki. Krył też klacze innych ras.
Potencjał-O (Polan) (Junior – Poziomka), kara, urodzony 12 grudnia 2018 roku w ZZD Odrzechowa, ogier o wymiarach 141 – 174 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,75% (inbredowany na Dioryta, Hrobego V-22, Gazelę, Elfa i Zefira). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Wedłu Gibały [2022] w ocenie komisji uznającej ogiery jest to najlepszy z dotychczasowych synów ogiera Junior. Prezentował dobry typ, kłodę, doskonałą głową i poprawne chody. Według Nowaczuka [2023] Potencjał-O jest inteligentny, chętny do współpracy, lubi stakać i jest przy tym dokładny, jest szybki, silny, wygodny dla jeźdźca, odważny i pewny siebie. Jego matka Poziomka Khc 652 (Sonet – Platyna) urodziła się w 2000 roku w Odrzechowej, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 170 – 18,5 cm, zbonitowana na 78 punktów. Czempionka klaczy starszych na Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Klikowa. Jej wywodziła się z rodu Hrobego, i rodziny Połoniny. W latach 2022 – 2024 krył w Borowiczkach-Pieńkach (w. mazowieckie). Dał 6 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 3 klacze).
2 matki wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego, po 1 – z rodu Gurgula, Ousora i Pietrosu, a w linii żeńskiej 2 klacze pochodziły z rodziny Laliszki i po 1 – Połoniny, Wołgi i Wydry.
Bibliografia
100 gwiazd polskiej hodowli i sportu na 100 lecie niepodległoścu (2019) - https://equista.pl/editorial/2919/100-gwiazd-polskiej-hodowli-i-sportu-na-100-lecie-niepodleglosci
Barzyk J., Brzeski E., Jackowski M., Jazowska J., Kario W. (1991) – Konie huculskie – cz. III. Zesz. Nauk. AR Kraków, 29: 23–18.
Brzeski E., Górska K., Rudowski M. (1988) – Konie huculskie. PWN, Warszawa.
Deszczyńska A. (2010) – O tym, co Jaśmina wymyślił. Koń polski, 9: 22–27.
Deszczyńska A. (2023) – Podkomorzy rządzi w Klikowej. Hodowca i jeździec, nr 3 (78): 46-49.
Gibała M. (2017) – Huculskie nadzieje... Hodowca i jeździec, nr 1 (52): 46-49.
Gibała M. (2022) – Czas w hodowli należy do nich... Hodowca i jeździec, nr 1 (72): 26-27.
Hackl E. (1938) – Der Berg-Tarpan der Waldkarpathen genannt Huzul. Verlag Friedrich Beck Buchhandlung. Wien-Leipzing.
Holländer M. (1938) – Koń huculski. Warszawa.
Hroboni Z. (1959) – Wrażenia ze stadnin koni huculskich w Czechosłowacji. Przegląd hodowlany, 4: 31–33.
Iwanowska A. (2024) – ogłoszenie na Facebooku.
Jackowski M. (2006) – Jaki jesteś, jaki byłeś koniu huculski? Cz. III. Charakterystyka rodów i rodzin – rody męskie. Przegląd hodowlany, 1: 23–26.
Jakubowska E. (2019) – Zostać członkiem stada. Hodowca i jeździec, 2 (61):12–16.
Nowaczuk P. (2023) – ogłoszenie na Facebooku.
Peckiel P. (2013) – Huculskie rozdanie, czyli nowe ogiery w hodowli. Hodowca i jeździec, 1 (36): 56–57.
Peckiel P. (2019) – Pięć nowych ogierów huculskich. Hodowca i jeździec, 1 (60): 55–56.
Peckiel P. (2021) – Czas pokaże. Hodowca i jeździec, nr 3 (70): 10-11.
Peckiel P. (2023) – 8 nowych ogierów huculskich. Hodowca i jeździec, 3 (78): 50-51.
Peckiel P. (2023b) – Jesienne bogactwo huculskich ogierów. Hodowca i jeździec, nr 4 (79): 60–61.
Peckiel P. (2024) – Nowe huculskie ASY. Hodowca i jeździec, 2 (81): 52-53. |
|
Powrót do góry |
|
 |
Reklama
|
Wysłany: Pią Mar 13, 2020 13:05 Temat postu: |
|
|
|
|
Powrót do góry |
|
 |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|