Forum Forum o koniach rasy huculskiej Strona Główna Forum o koniach rasy huculskiej
Forum o hucułach
 
 POMOCPOMOC   FAQFAQ   SzukajSzukaj   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Ród GURGULA

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum o koniach rasy huculskiej Strona Główna -> ogiery
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kejti



Dołączył: 22 Mar 2007
Posty: 2381
Skąd: Warszawa

PostWysłany: Sob Mar 14, 2020 20:53    Temat postu: Ród GURGULA Odpowiedz z cytatem

1. Pierwszy ogier z rodu Gurgula w Polsce i jego przodkowie

Cukor-Gurgul-5 Khc 10 (Gurgul I-2 – 7 Žinka), gniady, urodzony w 1953 roku w hodowli prywatnej, wychowany w źrebięciarni Murań w Czechosłowacji, o wymiarach 144–171–18,5 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,84% (inbredowany na Hrobego I, Gorala i klacz Goral-14). Trafił do Polski razem z ogierem Hroby Khc 21 (Hroby – Lucka) importowany z Czechosłowacji w 1959 roku w ramach transakcji, w której Polska otrzymała dwa ogiery huculskie za dwa ogiery fiordzkie. Wyboru koni dokonał Zdzisław Hroboni. Zanim Cukor-Gurgul-5 trafił do Polski w 1959 roku krył w stadninie koni Murań. W Polsce krył w 1960 roku w Wysokiej (p. Strzyżów), w 1961 roku w Łużnej (p. Gorlice), w latach 1962-1967 w SK Siary, w latach 1969-1970 ponownie w Łużnej (p. Gorlice) i w 1971 roku w Ryglicach (p. Tarnów).
Według Dziedzica i Kario [1986] był koniem w typie prymitywnym, dużym, krępym i kościstym, dobrze ciągnął, choć był nieco leniwy. Doskonały pod względem pokroju, miał tylko jedną wadę, brzydki, krótki i okrągły staw skokowy, co nie wpływało jednak ujemnie na jego ruch. Krzemień i Kario [1991] uważali, że był świetnego zdrowia, niezwykle spokojny i łagodny. Według Brzeskiego i in. [1988] dawał bardzo dobre i jednolite potomstwo, dzięki czemu według Dziedzica i Kario [1986] doskonale wyrównał stawkę klaczy w stadninie, nadając im typowy huculski wygląd. Spośród jego 47 synów urodzonych w stadninie, 29 ogierów otrzymało licencje, a 16 zostało włączonych do Państwowych Stad Ogierów. Do dalszej hodowli w SK Siary zakwalifikowano 18 z 36 jego córek. W czeskiej dokumentacji występuje pod imieniem 632 Gurgul Cukor. W polskiej dokumentacji hodowlanej nie ma jego pełnego rodowodu. W dokumentach brakuje imienia matki. W księdze stadnej został zapisany jako syn prymitywnej klaczy rumuńskiej o numerach 18-466. W czeskich publikacjach można jednak znaleźć informację, że jego matką była bardzo drobna (o wymiarach 131–163–18,5 cm) kasztanowata klacz 7 Žinka (289 Hroby I-1 – klacz huculska po 451-5 Goral-8), występująca także pod imionami Slepka, Sliepka lub Šarca, urodzona w 1939 roku w Turja Remety, z wypalonymi numerami 18-466.
Ojcem Cukor-Gurgila-5 był gniady ogier 501 Gurgul I-2 (Gurgul I – 269 Hroby I-4), urodzony 25 grudnia 1942 roku w stadninie koni w Topolczankach, o wymiarach 139–162–? cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,30% (inbredowany na Hrobego I i Gorala). Wywodził się z rodziny austro-węgierskiej klaczy 2 Kittka. Krył w stadninie koni Murań w latach 1952–1956 (dane nieprecyzyjne).
Dziadkiem Cukor-Gurgula-5 był gniady ogier Gurgul I (Gurgul-6) (Gurgul – 235 Hroby I-1), urodzony 13 września 1933 roku w stadninie koni w Topolczankach, o wymiarach 140–166–18,6 cm. W linii żeńskiej wywodził się od austro-węgierskiej klaczy 3 Luczyna. W latach 1939–1941 krył w Topolczankach.
Pradziadkiem Cukor-Gurgula-5 był założyciel rodu Gurgul – nieznanego pochodzenia, gniady, urodzony w 1924 roku, zakupiony do stadniny koni w Topolczankach we wschodniej Słowacji od rolnika Andreja Pokše w Pichne niedaleko Snina. Radvan [2001b] podejrzewał, że jego ojcem mógł być ogier 452 Goral-11 (po Goral), który w 1923 roku krył w Sninie. Hackl [1938] zwracał natomiast uwagę, że Gurgul urodził się w okolicach Żabiego i z tego względu, jak i z uwagi na spadzisty zad, jego ojcem mógłby być 410 Goral-4 (Goral – 4 Taras I po Taras I). Zuda [1954] twierdził, że mógł on być mieszańcem z konikiem polskim lub konikiem biłgorajskim. Również Hackl [1938] uważał, że Gurgul nie był zupełnie czystej krwi i pochodził z połączenia krwi Gorala z obcorasową klaczą. Ponieważ jednak pochodzenie z rodu Gorala nie zostało udowodnione, był traktowany jako koń, który mógł zmniejszyć inbred w stadninie. Odznaczał się pożądaną w owym czasie masywnością. Mierzył 146–172–18,5 cm miary taśmowej. Połączenie głowy z szyją miał bardzo typowe. Posiadał krótką, szeroką, muskularną szyję. Odznaczał się charakterystyczną postawą dzikiego konia. Zapadający się grzbiet podtrzymywały u niego silnie unoszące się lędźwie. Był przebudowany, z ostro spadzistym zadem, głęboko ożebrowany, z limfatycznymi nogami, zajęczakiem na mocno ukątowanym stawie skokowym i ciasno ustawionymi kopytami. Jego fundament nie pasował do partii górnych. Zdaniem Hackla [1938] Gurgul przekazywał potomstwu zarówno swoje zalety, jak i niedostatki, więc nie nadawał się do wysokiej klasy klaczy huculskich i jeśli zdarzał się w stadninie dobry źrebak noszący wypalony jego znak, to na pewno odziedziczył cechy matki. Gurgul założył jednak znaczący ród męski. Krył w stadninach w Topolczankach w latach 1927–1936 i w Turja Remety w latach 1937–1939. Ponieważ w 1938 roku Węgrzy zajęli obszar Rusi Zakarpackiej i tym samym stado z Turja Remety zostało dla Czechosłowacji stracone, dalsze losy Gurgula nie są znane.

2. Pierwsze pokolenie potomne


Czekanik Khc 43 (od Godula I), gniady, urodzony 20 marca 1962 roku u Jana Żaby w Bruśniku w powiecie Tarnów, ogier o wymiarach 128 – 165 – 17,5 cm, zbonitowany na 75 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Gorala i klacz Czeremosz I). Jego matka Godula I Khc 21 (Gapcio – Janczarka) urodziła się w 1949 roku u Władysława Żuchowicza w Jonszowej (p. Nowy Sącz), była jasnokasztanowatą klaczą z siwizną na lewym pośladku, o wymiarach 135 – 170 – 17 cm, zbonitowaną na 70 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala, a w linii żeńskiej pochodziła od ciemnokasztanowatej klaczy Janczarka (Haracz – NN), urodzonej w 1944 roku, o wymiarach 132 – 157 – 17 cm.. W 1965 roku Czekanik krył w Bruśniku (p. Tarnów), w 1966 roku w Dąbrowie (p. Nowy Sącz), w 1967 roku w Glinniku Mariampolskim (p. Gorlice), w latach 1968-1970 w Bukowsku (p. Sanok) i w 1971 roku w Zakopanem (p. Nowy Targ). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Selen Khc 47 (od Fałkowa), gniady z siwizną, urodzony 1 stycznia 1963 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 0,68% (inbredowany na Gorala). Jego matka Fałkowa Khc 14 (Bajarz – Brodnica) urodziła się w 1952 roku w SK Jadłownik, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 155 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Jej ojciec, urodzony w 1939 roku ciemnogniady Bajarz o wymiarach 138 – 161 – 18 cm, był ogierem o nieznanym pochodzeniu, a matka wywodziła się z rodziny żeńskiej Wrony. W 1966 roku krył w miejscowości Miejsce Piastowe (p. Krosno), w latach 1967 – 1968 w miejscowości Łącko (p. Nowy Sącz), w latach 1969 – 1970 w Łukowej (p. Biłgoraj) i w 1971 roku w Nowym Siole (p. Lubaczów). Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia po nim.
Skaleń Khc 49 (od Kurkumina), gniady, urodzony 1 stycznia 1963 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 132 – 168 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 0,68% (inbredowany na Gorala). Jego matka Kurkumina Khc 54 (Wipczyj – Brodnica) urodziła się w 1956 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 168 – 18 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Wrony. Skaleń krył w latach 1966 – 1968 w Łużnej (p. Gorlice), w 1969 roku w miejscowości Łącko (p. Nowy Sącz), w 1970 roku w Kościjówie (p. Miechów), w 1971 roku w Szaflarach (p. Nowy Targ). Zachowała się tylko informacja o tym, że dwukrotnie krył klacz Ekscentryczna Khc 12 (Wujek – Ryczka huc.kn.), ale po kryciu w 1966 roku klacz pozostała jałowa, a w 1969 roku urodziła ogierka, który padł.
Sjenit Khc 48 (od Maciejowa), gniady z gwiazdką, urodzony 18 kwietnia 1963 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 83 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Gorala). Otrzymał srebrny medal Ministerstwa Rolnictwa. Jego matka Meciejowa (Cedryt – Fałkowa) urodziła się w 1958 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą, o wymiarach 135 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wrony. Na podstawie zachowanego zdjęcia można stwierdzić, że Selen był harmonijnie zbudowany, z ładnie umięśnioną szyją, dość długą łopatką i lekko spadzistym zadem, choć z leciutkim kozińcem w lewej przedniej nodze. Sjenit krył w latach 1966 – 1969 w Łyczanej (p. Nowy Sącz), a w latach 1970 – 1971 w Rabie Wyżnej (p. Nowy Targ). Pozostawił 16 rasowych źrebiąt (9 ogierków i 7 klaczek), 3 jego synów i 1 córka otrzymały licencję, ale żadne z nich nie pozostawiło po sobie licencjonowanego potomstwa.
Tatar Khc 54 (od Olszyna), gniady bez odmian, urodzony 1 stycznia 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 182 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 0,68% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Olszyna (Cedryt – Buczyna) urodziła się w 1960 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z gwiazdką, o wymiarach 135 – 175 – 18,2 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Tatar krył w 1967 roku w Mikulicach (p. Przeworsk) i w Jodłowej (p. Jasło), w latach 1968 – 1969 w miejscowości Harta (p. Brzozów), w 1970 roku w Klikowej (p. Tarnów), w 1971 roku w Jodłowej (p. Jasło), w latach 1972 – 1973 w miejscowości Niedźwiada (p. Ropczyce), w 1974 roku w Mędrzechowie (p. Ropczyce), w latach 1975 – 1977 w Suchej (woj. krakowskie). Padł w 1978 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Tombak Khc 55 (od Lisówka), jasnogniady, urodzony 26 lutego 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 130 – 166 – 18,5 cm, zbonitowany na 75 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,23% (inbredowany na Gorala). Jego matka Lisówka (Cedryt – Fasówka) urodziła się w 1957 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 131 – 162 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i z rodziny Góralki Nowosądeckiej. Tombak krył w latach 1967 – 1969 w Szufnarowej (p. Strzyżów) i w latach 1970 – 1972 w Paszczynie (p. Dębica). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Trop Khc 57 (od Maciejowa), gniady z siwizną na lewej tylnej koronce i piętce, urodzony 21 marca 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 141 – 178 – 19,8 cm, zbonitowany na 84 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Otrzymał srebrny medal Ministerstwa Rolnictwa. Jego matka Maciejowa Khc 68 (Cedryt – Fałkowa) urodziła się w 1958 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą, o wymiarach 135 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wrony. Trop krył w 1967 roku w Gostkowicy (p. Nowy Targ), w 1968 roku w Klikowej (p. Tarnów), w 1969 roku w Kolbuszowej Dolnej (p. Kolbuszowa), w latach 1970 – 1972 w Łyczanej (p. Nowy Sącz), w latach 1973 – 1976 w Chabówce (woj. nowosądeckie) i w 1977 roku w Dąbrówce Gorzyckiej (woj. tarnowskie). W tym też roku został wyeliminowany z hodowli. Dał 9 rasowych źrebiąt (2 ogiery i 8 klaczy). Licencje otrzymał 1 jego sen i 2 córki. Jedna z nich – Terka Khc 239 (od Basta po Bijok) stała się jedyną kontynuatorkę rodziny żeńskiej Zyrki.
Tupet Khc 58 (od Wyderka), gniady bez odmian, urodzony 17 maj 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 170 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Nie zinbredowany. Jego matka Wyderka Khc 43 (NN – Wydra) urodziła się w 1946 roku w SK Racot, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 136 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Była jedyną kontynuatorką rodziny żeńskiej swojej matki. Tupet krył w 1967 roku w Dąbrowie (p. Nowy Sącz), w 1968 roku w Klikowej (p. Tarnów), w 1969 roku w Krzemienicy (p. Łańcut), w 1979 roku w Pilczy Żelichowskiej (p. Dąbrowa Tarnowska), w 1971 roku w Markowej (p. Łańcut) i w latach 1972 – 1973 w Poroninie (p. Nowy Targ). Wyeliminowany z hodowli w 1973 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Urok Khc 68 (od Pustułka), gniady z gwiazdką, urodzony 19 grudnia 1964 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 130 – 161 – 18 cm, zbonitowany na 87 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,49% (inbredowany na Hrobego I i Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Pustułka Khc 97 (Hroby – Brodnica) urodziła się w 1961 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 142 – 180 – 18,5 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Urok krył w latach 1968 – 1973 w Glinniku (p. Ropczyce). Wyeliminowany z hodowli w 1973 roku. Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia po nim.
Umiar Khc 64 (od Lisówka), gniady bez odmian, urodzony 10 lutego 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 173 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,23% (inbredowany na Gorala). Jego matka Lisówka Khc 61 (Cedryt – Fosówka) urodziła się w 1957 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 131 – 162 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Umiar krył w latach 1968 – 1969 w Gostwicy (p. Nowy Sącz), w latach 1970 – 1971 w Strzeszynie (p. Gorlice), w 1972 roku w Klikowej (p. Tarnów), w latach 1975 – 1983 w Binarowej (woj. krośnieńskie). Wyeliminowany z hodowli w 1984 roku. Dał trójkę źrebią na tamte czasy spełniających wymogi rasy (klacze, z których jedna otrzymała licencję, a jej potomkowie przetrwali do współczesnych czasów, choć nie wszyscy uznani za hucuły), o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Uraz Khc 67 (od Niezabudka), jasnogniady bez odmian, urodzony 10 lutego 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 166 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,23% (inbredowany na Gorala). Jego matka Niezabudka Khc 83 (Cedryt – Fosówka) urodziła się w 1959 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z gwiazdką, o wymiarach 131 – 169 – 17,8 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Uraz krył w latach 1968 – 1971 w Bańskiej (p. Nowy Targ). Dał jedno źrebię (ogiera) spełniające wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Udar Khc 61 (od Maciejowa), jasnogniady bez odmian, urodzony 10 marca 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 180 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Gorala). Otrzymał srebrny medal Ministerstwa Rolnictwa. Jego matka Maciejowa Khc 68 (Cedryt – Fałkowa) urodziła się w 1958 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą, o wymiarach 135 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wrony. Udar krył w 1968 roku w miejscowości Besko (p. Sanok), w latach 1968 – 1969 w Miejscu Piastowym (p. Krosno), w 1970 roku w miejscowości Łącko (p. Nowy Sącz), w 1971 roku w Wieruszycach (p. Bochnia), w 1972 roku w Klikowej (p. Tarnów), w latach 1973 – 1974 w Ryglicach (p. Tarnów) i w latach 1975 – 1976 w Dąbrówce Szczepanowskiej (woj. tarnowskie). Wyeliminowany z hodowli w 1976 r. Dał dwójkę źrebią spełniających wymogi rasy (ogiery), a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Lateks Khc 60 (od Leńcza), ciemnogniady bez odmian, urodzony 14 kwietnia 1965 roku w SK Strzelce Opolskie, ogier o wymiarach 136 – 176 – 19,5 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,79% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Leńcza Khc 58 (Cedryt – Nastka) urodziła się w 1957 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 166 – 17 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Nakonecznej. Lateks krył w 1968 roku w Miejscu Piastowym (p. Krosno), w latach 1968 – 1969 w miejscowości Besko (p. Sanok), w latach 1970 – 1971 ponownie w Miejscu Piastowym (p. Krosno), w latach 1972 – 1974 w Jodłowej (p. Jasło) i w 1975 roku w Woli Żelichowskiej (woj. tarnowskie). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Ulik Khc 63 (od Hajnica), gniady z gwiazdką, urodzony 19 kwietnia 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 131 – 165 –17 cm, zbonitowany na 74 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,62% (inbredowany na Gorala i klacz Czeremosz I). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Hajnica Khc 32 (Płoskij – Gosposia) urodziła się w 1954 roku w SK Tylicz, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 126 – 165 – 15,5 cm, zbonitowaną na 73 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Ulik krył w latach 1968 – 1973 w Ropczycach (p. Ropczyce). Padł w 1973 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Walor Khc 71 (od Przepiórka), gniady bez odmian, urodzony 13 listopada 1965 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 179 – 19,5 cm, zbonitowany na 76 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,70% (inbredowany na Hrobego I). Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Przepiórka Khc 96 (Hroby – Leńcza) urodziła się w 1961 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 176 – 17,4 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodziła się z rodziny Nakonecznej. Walor krył w latach 1969 – 1971 w Dąbrówce Tucholskiej (p. Tarnów) i w latach 1972 – 1975 w Woli Żelichowskiej (woj. tarnowskie). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Wrzos Khc 77 (od Pantera), jasnogniady bez odmian, urodzony 8 stycznia 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 133 – 167 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,74% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Pantera Khc 90 (Brogan – Kokaina) urodziła się w 1961 roku w SK Siary, była bułaną klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Bajkałki. Wrzos krył w latach 1969 – 1979 w Gnojnicy (p. Ropczyca). Wyeliminowany z hodowli w 1979 roku. Zachowały się dane tylko dwóch źrebaków (ogiera i klaczy) po nim spełniających wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Wertep Khc 74 (od Maciejowa), gniady bez odmian, urodzony 7 lutego 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 176 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Maciejowa Khc 68 (Cedryt – Fałkowa) urodziła się w 1958 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą, o wymiarach 135 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wrony. Wertep krył w 1969 roku w Siarach (p. Gorlice), w 1970 roku w Gostwicy (p. Nowy Sącz), w latach 1971 – 1972 w Stadle (p. Nowy Sącz), w latach 1973 – 1976 w Chabówce (p. Nowy Targ), w latach 1977 – 1978 w Nowym Targu (woj. nowosądeckie). Zachowały się dane tylko dwóch źrebaków (klaczy) po nim spełniających wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Wabik Khc 70 (od Olszyna), gniady z gwiazdką, urodzony 7 marca 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 170 – 19,5 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 0,68% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego matka Olszyna Khc 87 (Cedryt – Buczyna) urodziła się w 1960 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z gwiazdką, o wymiarach 135 – 175 – 18,2 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Wabik krył w 1969 roku w Wieruszycach (p. Bochnia), w 1970 roku w Krzyszkowicach (p. Myślenice), w 1971 roku w Zakopanem (p. Nowy Targ), w 1972 roku w Ligocie Wielkiej (p. Olkusz), w 1973 roku w Warszowicach (p. Pszczyna). Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia (klaczy) po nim spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Wermut Khc 73 (od Hajnica), jasnogniady bez odmian, urodzony 2 maja 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,62% (inbredowany na Gorala i klacz Czeremosz I). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Hajnica Khc 32 (Płoskij – Gosposia) urodziła się w 1954 roku w SK Tylicz, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 126 – 165 – 15,5 cm, zbonitowaną na 73 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Wermut krył w latach 1969 – 1972 w Małej (p. Ropczyce). Wyeliminowany z hodowli w 1972 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Zagon Khc 121 (od Lisówka), bułany z kwiatkiem, urodzony 27 grudnia 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 132 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,23% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Lisówka Khc 61 (Cedryt – Fosówka) urodziła się w 1957 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 131 – 162 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Zagon krył w latach 1972 – 1975 w Zabłotcach (woj. krośnieńskie). Wyeliminowany z hodowli w 1975 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Zygzak Khc 123 (od Niezabudka), bułany bez odmian, urodzony 28 grudnia 1966 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 133 – 168 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,23% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Niezabudka Khc 83 (Cedryt – Fosówka) urodziła się w 1959 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z gwiazdką, o wymiarach 131 – 169 – 17,8 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Zygzak krył w latach 1971 – 1977 w Pawłosiowie (woj. przemyskie) i w latach 1978 – 1980 w Widnej Górze (woj. przemyskie). Wyeliminowany z hodowli w 1980 roku. Dał czwórkę źrebią spełniających wymogi rasy (1 ogiera i 3 klacze), jedna jego córka otrzymała licencję i została z powodzeniem użyta w rozrodzie, a jej potomkowie przetrwali do współczesnych czasów, o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Zefir Khc 80 (od Larynka), gniadosrokaty, urodzony w 6 stycznia 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 165 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Według Brzeskiego i in. [1988] był najlepszym pokrojowo i użytkowo ogierem użytkowanym w SK Siary w tamtych czasach, o doskonałym rodowodzie. Według Deszczyńskiej [2023] miał łagodnym zrównoważony charakter, który przekazywał potomstwu. Współczynnik inbredu Zefira wynosił 1,18% (inbredowany na Gorala). Jego matka Larynka Khc 57 (Cedryt – Pisanka) urodziła się w 1957 roku w SK Tylicz, była myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 139 – 176 – 18 cm, zbonitowaną na 83 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Agatki. Larynka padła (ponieważ, jak podaje Deszczyńska [2010c], najadła się plew jęczmiennych) 17 kwietnia 1967 roku, osierocając Zefira w wieku czterech miesięcy. Mimo to został on licencjonowanym ogierem i jedynym koniem, który przekazał umaszczenie srokate następnym pokoleniom. Gajewski [za Deszczyńska 2010c] wspominał, iż Zefir wyglądał tak, że nawet na rzeź się nie nadawał. Ale od urodzenia dobrze się zapowiadał, więc nie dałem go wybrakować, chował się dalej. Huculska siła przetrwania w trudnych warunkach zwyciężyła – wyglądał coraz lepiej, zwłaszcza gdy mógł już korzystać z pastwiska. Wyrósł na bardzo dobrego ogiera. Zefir krył w 1970 roku w Klikowej (p. Tarnów), w 1971 roku w Łużnej (p. Gorlice), w latach 1971 – 1972 w SK Siary, w latach 1973 – 1974 ponownie w Klikowej (p. Tarnów), w latach 1975 – 1976 ponownie w SK Siary, w latach 1977 – 1980 w Chabówce (woj. nowosądeckie) i w latach 1981 – 1982 raz jeszcze w SK Siary. Według Brzeskiego i in. [1988] dawał potomstwo prawidłowe pokrojowo z wyraźnym wpływem Cukora-Gurgula-5. Padł przedwcześnie w 1982 roku. Pozostawił po sobie w sumie 42 źrebięta (24 ogiery i 18 klaczy). 7 jego synów i 9 córek otrzymało licencję. Konie te odegrały ogromną rolę w hodowli koni huculskich. Natomiast nielicencjonowana córka Zefira – myszatosrokata Sroka (od Maciejowa po Cedryt), której urodzenia nawet nie odnotowano w księdze stadnej odegrała rolę przy formowaniu się rasy kuców felińskich.
Zbójnik Khc 79 (od Surma), ciemnogniady bez odmian, urodzony 12 stycznia 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 160 – 19 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,12% (inbredowany na Hrobego I, Gorala i klacz Czeremosz I). Jego matka Surma Khc 117 (Hroby – Jauza) urodziła się w 1963 roku w SK Siary, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 176 – 17,2 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Zbójnik krył w 1970 roku w Wieruszycach (p. Bochnia). Wybrakowany 26 sierpnia tego roku. Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia (ogiera) po nim spełniającego wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Zastęp Khc 122 (od Olszyna), gniady bez odmian, urodzony 10 lutego 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 133 – 165 – 18 cm, zbonitowany na 75 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 0,68% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dostatecznym. Jego matka Olszyna Khc 87 (Cedryt – Buczyna) urodziła się w 1960 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z gwiazdką, o wymiarach 134 – 175 – 18,2 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Zastęp krył w latach 1971 – 1972 w Gnojnicy (p. Ropczyce). Wyeliminowany z hodowli w 1973 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Zew Khc 81 (od Rewia), gniady bez odmian, urodzony 11 lutego 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 131 – 167 – 19 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,74% (inbredowany na Gorala). Jego matka Rewia Khc 103 (Brogan – Buczyna) urodziła się w 1962 roku w SK Siary, była bułaną klaczą z gwiazdką, o wymiarach 135 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 84 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Zew krył w 1970 roku w Kolbuszowej Dolnej (p. Kolbuszowa), w latach 1971 – 1972 w Rabce (p. Nowy Targ), w 1973 roku w Imbramowicach (p. Olkusz). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Agat Khc 83 (od Lisówka), gniady bez odmian, urodzony 4 grudnia 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 133 – 167 – 18 cm, zbonitowany na 75 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,23% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dostatecznym. Jego matka Lisówka Khc 61 (Cedryt – Fosówka) urodziła się w 1957 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 131 – 162 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodził się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Agat krył w latach 1971 – 1977 w Nowosielcach (p. Przeworsk). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Ananas Khc 87 (od Surma), ciemnogniady bez odmian, urodzony 13 grudnia 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 165 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,12% (inbredowany na Hrobegi I, Gorala i klacz Czeremosz I). Jego matka Surma Khc 117 (Hroby – Jauza) urodziła się w 1963 roku w SK Siary, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 176 –17,2 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Ananas krył w 1971 roku w Klikowej (p. Tarnów). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Agrest Khc 84 (od Torpeda), jasnobułany ze strzałką, urodzony 28 grudnia 1967 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 167 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 0,89% (inbredowany na Gorala). Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Torpeda Khc 125 (Orzech – Manieszka) urodziła się w 1964 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodził się z rodu Polana i rodziny Nakonecznej. Agrest krył w latach 1971 – 1975 w Olchowej (p. Ropczyce) i w latach 1976 – 1984 w Iwierzycach (woj. rzeszowskie). Wyeliminowany z hodowli w 1984 roku. Zachowały się dane tylko jednego źrebięcia po nim spełniającego wymogi rasy (ogiera, który zresztą otrzymał licencję), a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Amarant Khc 86 (od Maciejowa), jasnogniady bez odmian, urodzony 23 stycznie 1968 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 165 – 18,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,03% (inbredowany na Gorala). Jego matka Meciejowa Khc 68 (Cedryt – Fałkowa) urodziła się w 1958 roku w SK Tylicz, była myszatą klaczą, o wymiarach 135-180-18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wrony. Amarant krył w 1971 roku miejscowości Harta (p. Brzozów), w 1972 roku w Wieruszycach (p. Bochnia) i w 1975 roku w Rozalinie (woj. rzeszowskie). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Matki 20 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala, 5 – Hrobego, 2 – Polana i 1 w linii męskiej pochodziła po ogierze, który nie był przedstawicielem żadnego uznanego rodu. W linii żeńskiej 8 klaczy pochodziło z rodziny Wrony, 7 – Góralki Nowosądeckiej, 4 – Czeremchy, 3 – Nakonecznej, 2 – Połoniny, po 1 – Agatki, Bajkałki i Wydry, 1 też klacz ze strony żeńskiej nie pochodziła z żadnej uznanej rodziny.
Spośród wszystkich synów Cukora-Gurgula-5 tylko Zefir odegrał znaczącą rolę w hodowli, tylko on został użyty w państwowej stadninie koni. Czy naprawdę był najlepszy, czy zaważyło na tym jego rzadkie w tamtych czasach umaszczenie? Na pewno wielu licencjonowanych synów Cukor-Gurgula-5 było zbyt niskich (Czekanik, Skaleń, Sjenit, Tombak, Tupet, Urok, Ulik, Wrzos, Wermut, Zagon, Zygzak, Zbójnik, Zastęp, Zew i Agat) lub miało wady pokrojowe o czym świadczy niska bonitacja (Czekanik, Skaleń, Tombak, Ulik, Walor, Wrzos, Zagon, Zygzak, Zbójnik, Zastęp, Zew i Agat), ale też tylko Zefir miał dostęp do dobrych, rasowych klaczy.

3. Drugie pokolenie

Splot Khc 78 (Sjenit – Fuzja), bułany z białą lewą tylną koronką i piętką, urodzony 15 marca 1967 roku u Juliana Kubiszy w Korzennej (p. Nowy Sącz), ogier o wymiarach 138 – 164 – 19 cm, zbonitowany na 76 punktów. Zdał próbę dzielności z wynikiem dostatecznym. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,53% (inbredowany na Wujka). Jego matka Fuzja Khc 98 (Frukt – Brema) urodziła się w 1962 roku u Stanisława Lacha w Łyczanie (p. Nowy Sącz), była bułaną klaczą, o wymiarach 140 – 175 – 19,5 cm, zbonitowaną na 72 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala, a w linii żeńskiej pochodziła od klaczy Graca Khc 25 (Gapcio – NN) urodzonej w 1951 roku także u Stanisława Lacha, jasnokasztanowatej z wąską łysiną i białą prawą tylną nogą ze stawem pęcinowym, o wymiarach 137 – 158 – 17,5 cm, zbonitowaną na 66 punktów. Splot krył w 1971 roku w Ochotnicy (p. Nowy Targ) i w 1972 roku w Ochotnicy Górnej (p. Nowy Targ). Wyeliminowany z hodowli w 1972 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Sopel Khc 78 (Sjenit – Fuzja), myszaty z chrapką, urodzony 25 marca 1968 roku u Juliana Kubiszy w Korzennej (p. Nowy Sącz), ogier o wymiarach 136 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Pełny brat Splota. Zdał próbę dzielności z wynikiem dostatecznym. Krył w latach 1971 – 1973 w Groni (p. Nowy Targ). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Sejm Khc 119 (Sjenit – Wierzba), gniady, urodzony 2 lutego 1973 roku w ZZD Raba Wyżna, ogier o wymiarach 136 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 74 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,18% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Wierzba Khc 135 (Orzech – Nirwana) urodziła się w 1966 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 179 – 18 cm, zbonitowaną na 73 punkty. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Nakonecznej. Sejm krył w 1977 roku w Skawie (woj. nowosądeckie). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Bastop Khc 94 (Trop – Basta), gniady z rozjaśnionym pyskiem, urodzony 8 lutego 1974 roku u Władysława Majchrowicza w Skawie (woj. nowosądeckie), ogier o wymiarach 138 – 178 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,69% (inbredowany na Wujka). Jego matka Basta (Bijok – Sekunda) urodziła się w 1960 roku, była gniadą klaczą. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Zyrki. Bastop krył w latach 1977 – 1980 w Muszynie (woj. nowosądeckie). Wyeliminowany z hodowli w 1980 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Folklor Khc 107 (Zefir – Pantera), ciemnomyszatosrokaty, urodzony 7 lutego 1973 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 170 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,64% (inbredowany na Wujka). Jego matka Pantera Khc 90 (Brogan – Kokaina) urodziła się w 1961 roku, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i Bajkałki. Folklor krył w 1976 roku w PSO Klikowa, w latach 1977 – 1981 w Pilczy Żelichowskiej (woj. tarnowskie), w latach 1982 – 1991 w Kłyżu (woj. tarnowskie). Wyeliminowany z PSO w 1991 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Ibis Khc 129 (Zefir – Enklawa), gniadosrokaty, urodzony 30 listopada 1975 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zdał próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,41% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Enklawa (Hroby V-22 – Maciejowa) urodziła się w 1972 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 139 – 176 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Ibis krył w latach 1979 – 1983 w Klikowej (woj. tarnowskie). O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Indor (Zefir – Adria), ciemnogniady, urodzony w 1976 roku w SK Siary. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,92% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Adria Khc 143 (Orzech – Stokrotka) urodziła się w 1968 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 178 – 17,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Nakonecznej. Indor krył w SK Siary w 1980 roku. Zachowały się dane 4 jego źrebiąt (ogiera i 3 klaczy) spełniających wymogi rasy, a o innym jego potomstwie nic nie wiadomo. Wszystkie 3 jego córki otrzymały licencję, a potomkowie dwóch z nich przetrwali w populacji koni huculskich do współczesnych czasów. Trudno powiedzieć, czemu Indor był użytkowany tak krótko. W ogóle niewiele o nim wiadomo. Nie został uwzględniony w żadnych wykazach ogierów kryjących w SK Siary, nie został też uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej, choć był licencjonowanym ogierem.
Jaśmin Khc 132 (Zefir – Dziewanna), gniadosrokaty, urodzony w 24 listopada 1976 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 138 – 180 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,71% (inbredowany na Hrobego I, Wujka, klacz Hroby I-4 i Gurgula). Jego matka Dziewanna Khc 155 (Hroby V-22 – Wiosenka) urodziła się w 1971 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. W 1985 roku zdobyła złoty medal na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Jak pisał Jackowski [2006b], Jaśmin był niekwestionowanym symbolem polskiej hodowli koni huculskich. Dawał doskonałe potomstwo. Źrebięta pochodzące po nim wyróżniały się bardzo dobrym charakterem i chętnie szukały kontaktu z ludźmi. Pozostawił po sobie 187 dzieci spełniających wymogi rasy (101 ogierów i 86 klaczy) i zajmuje 6 miejsce pod względem liczby potomstwa, wśród ogierów huculskich użytkowanych w Polsce w rozrodzie. Krył także klacze innych ras. 26 jego synów i 73 córki otrzymało w Polsce licencję w Polsce, a 3 jego synów i 2 córki było licencjonowanych w Austrii. Ponadto 9 jego córek otrzymało licencję jako kuc i 2 jako koń mały. Deszczyńska i in. [2006] twierdzili, że źrebięta Jaśmina dziedziczyły po nim budowę i w większości były to konie dobrze wykorzystujące paszę. Sam Jaśmin według Jackowskiego [2006b] był bardzo typowym przykładem konia z rodu Gurgula: w miarę masywny, niezbyt rosły, grubokościsty, o mocnych stawach, długim, szerokim i mocnym grzbiecie, z dość dużą, ale wyrazistą głową, bujną grzywą i ogonem. Miał mocne kopyta. Deszczyńska [2010c] dodała jednak, że jak na hucuła był nieco zbyt limfatyczny. Przez ojca, Zefira, po babce Larynce odziedziczył maść srokatą, którą przekazywał potomstwu, a która w latach 80. i 90. według Jackowskiego [2006b] wielce przyczyniła się do popularyzacji koni huculskich i dzięki modzie na konie srokate Jaśmin wypromował swoją rasę. Był pięciokrotnym złotym medalistą ogólnopolskich wystaw zwierząt hodowlanych (dwa razy w 1984 roku w Opolu i Warszawie, w 1985, 1987 i 1988 roku w Warszawie – w 1987 roku został uznany za najlepszego ogiera wystawy). Zdobywał też laury na regionalnych wystawach i pokazach. Jak podali Deszczyńska i in. [2006], był nie tylko urodziwy i efektowny, ale umiał się pokazać. Lubił pozować i zawsze wiedział, kiedy był fotografowany. A jak wspominał Kario [1999], niewiele brakowało, żeby ogier nie dojechał na swoją pierwszą wystawę w Opolu w 1984 roku. Ciężarówka, którą wraz z innymi końmi był przewożony, uległa wypadkowi i przewróciła się na bok. Na szczęście koniom nic się nie stało, a Jaśmin sam wydostał się z samochodu. Jak pisał Kario [1999], Jaśmin był koniem o żywym temperamencie, ale przy tym o idealnym charakterze, wybitnie zrównoważonym, bardzo łagodnym i grzecznym, bez śladu agresji. Dobry w użytkowaniu zarówno pod siodłem, jak i w zaprzęgu. Jak podali Deszczyńska i in. [2006], w Siarach był wykorzystywany do lekkich prac polowych: świetnie obsypywał ziemniaki, równo i szybko chodził między rzędami, nie depcząc przy tym krzaków. Kario [1999] wspominał jednak, że Jaśmin nie lubił przestojów i jak na hucuła przystało, zaraz zaczynał coś kombinować. Doszedł do wysokiej specjalizacji w zdejmowaniu wszystkiego, co miał na głowie. A robił to sprawnie, nigdy nie rwąc uprzęży czy ogłowia. Jeśli była okazja, szedł wtedy na najładniejszą łąkę w pobliżu i się pasł. Jaśmin odnosił drobne sukcesy jako koń do woltyżerki, a na zdjęciach w publikacjach o hucułach można zobaczyć go także w roli konia do skijöringu. SKH Gładyszów ma także w swoich archiwach zdjęcia Jaśmina wchodzącego do karczmy. Świetnie nadawał się do nauki jazdy dla początkujących jeźdźców i małych dzieci. Jak pisał Jackowski [2006b], w trakcie obozów naukowych w latach 1992 – 1993 z powodzeniem pracował także w hipoterapii. Kario [za Deszczyńska i in. 2006] opowiadał o nim: Zawsze wiedział, kiedy jest czas na pracę, a kiedy na krycie. Pod siodłem, czy na lonży mógł rżeć do przechodzących obok klaczy, ale nie próbował się do nich wyrwać. Z racji swej łagodności był używany w stadninie jako próbnik i z tego zadania też wywiązywał się idealnie. Wiedział, że najpierw musi kilka razy tylko obwąchać klacz, zanim zostanie wyprowadzony do krycia. W pierwszym programie hodowli koni huculskich w Polsce Jaśmin został umieszczony jako jeden z siedmiu przedstawicieli rodów użytkowanych w ówczesnym czasie w hodowli. Był jedynym z tej grupy, który jako ogier czołowy doczekał transformacji SK Siary w SKH Gładyszów, a nawet przeniesienia koni do Regietowa. Jego odejście zbiegło się w czasie z zakończeniem pracy w stadninie jej długoletniego prezesa, Włodzimierza Kario. Jaśmin krył w latach 1980 – 1982 w Klikowej (woj. tarnowskie), w latach 1983 – 1993 w SK Siary i po restrukturyzacji stadniny w latach 1994 – 2003 w SKH Gładyszów. Potem w uznaniu zasług pozostał w Gładyszowie na emeryturze. Padł 21 sierpnia 2006 roku, na cztery miesiące przed swoimi trzydziestymi urodzinami. Dał 187 czystorasowych źrebiąt (101 ogierów i 86 klaczy). 25 jego synów i 84 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras. 10 jego córek otrzymało licencje jako kuce, a 3 jako konie małe. Jego imieniem nazwano otwarty w Regietowie hotel, w którego holu zawisł olejny portret ogiera. Imieniem Jaśmina nazwano także działający przy stadninie od 2008 roku Jeździecki Klub Sportowy. Jesienią 2009 roku w trakcie XV Dni Huculskich w Regietowie odsłonięto kamień-pomnik upamiętniający tego epokowego reproduktora. Znalazł się na liście 100 Gwiazd Polskiej Hodowli i Sportu na 100-lecie Niepodległości w dziale Koni Zasłużonych dla Polskiej Hodowli.
Jenot Khc 133 (Zefir – Adria), ciemnogniady bez odmian, urodzony 22 stycznia 1977 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 175 – 18 cm, zbonitowany na 76 punktów. Pełny brat Indora. Krył w latach 1979 – 1983 w Olchowej (woj. tarnowskie). Wyeliminowany z hodowli w 1984 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Pikling (Zefir – Farma), myszaty z obiema przednimi nogami białymi do połowy nadpęcia i obiema tylnymi do stawu skokowego (a więc prawdopodobnie srokaty krypto tobiano), urodzony w 1983 roku w SK Siary. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,02% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Farma Khc 160 (Hroby V-22 – Rabatka) urodziła się w 1973 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 178 – 18,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Jej matka wywodziła się z rodziny Sroczki. Zachowały się dane 4 źrebiąt po nim – klaczy huculskiej, klaczy z jednostronnym pochodzeniem wpisanej do księgi wstępnej koni huculskich (otrzymała licencję i była użyta w hodowli, ale była kryta ogierami innych ras), klaczy wpisanej do rejestru kuców i koni małych jako kuc (użytej w hodowli) i wałacha uznanego za konia małego. Nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej, choć był licencjonowanym ogierem. Na podstawie dat urodzenia jego źrebiąt można stwierdzić, że był użytkowany w latach 1989 – 1991.
Puszczyk Khc 161 (Zefir – Gazela), karosrokaty, urodzony 8 lutego 1983 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 139 – 168 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,08% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Gazela Khc 168 (Hroby V-22 – Niezabudka) urodziła się w 1974 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Góralki Nowosądeckiej. Puszczyk krył w 1986 roku w PSO Klikowa, w latach 1987 – 1991 w Głuszycy (woj. wałbrzyskie), w 1992 roku w Kłyżu (woj. tarnowskie), w 1993 roku w Krakowie i Bujakowie (woj. bielskobialskie), w 1994 roku w miejscowości Rząska (woj. krakowskie) i w PSO Klikowa, w latach 1995 – 2000 w Czarnej Dolnej (woj. podkarpackie), w 2002 roku w Polanicu Zdrój (woj. dolnośląskie), w 2003 roku w Spalonej (woj. dolnośląskie), w latach 2006 – 2007 w Pleckiej Dąbrowie (woj. łódzkie) i w 2008 roku w Łowiczu (woj. łódzkie). Padł 19 listopada 2010 roku. Pozostawił po sobie 74 źrebięta spełniające wymogi rasy (39 ogierów i 35 klaczy), krył także klacze innych ras. 9 jego synów i 32 córki otrzymały licencję (jedna córka z wpisem do księgi wstępnej, reszta do księgi głównej). Ponadto 1 jego córka otrzymała licencję jako kuc i jedna jako koń mały.
Perot Khc 116 (Agrest – Brzoza), kasztanowaty w siwiźnie z kwiatkiem i lewostronną łysiną zachodzącą na chrapy i nozdrza, urodzony 25 marca 1973 roku u Edwarda Pazdana w Olchowej (woj. rzeszowskie), ogier o wymiarach 131 – 165 – 17,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,56% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5, Cedryta i Gurgula I). Jego matka Brzoza (Goral X – Uncja) urodziła się w 1969 roku w SK Siary, była gniadą klaczą. Wywodziła się z rodziny Agatki. Perot krył w latach 1976 – 1978 w Pietrzejowej (woj. rzeszowskie). Wyeliminowany z hodowli w 1978 roku. O jego potomstwie nic nie wiadomo.
Matki 5 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala, 4 – Hrobego, 3 – Polana. W linii żeńskiej 3 klacze pochodziły z rodziny Nakonecznej, po 1 – Agatki, Bajkałki, Góralki Nowosądeckiej, Połoniny, Sroczki, Wrony i Zyrki. 2 klacze pochodziły w linii żeńskiej od klaczy Graca, której rodzina nie utrwaliła się w hodowli.

4. Trzecie pokolenie potomne – wnukowie Zefira

Ramazan
Khc 162 (Jaśmin – Hetka), gniadosrokaty, urodzony 12 lutego 1984 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 142 – 187 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,51% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Hetka (Hroby V-22 – Derka) urodziła się w 1975 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Ramazan krył w latach 1987 – 1988 w PSO Klikowa, w latach 1989 – 1993 w Rzuchowej (woj. tarnowskie), w latach 1994 – 1995 Brennej (woj. bielskobialskie), w 1996 roku w SO Klikowa, Dębicy (w. bielskobialskie) i Brennej (w. tarnowskie), w 1997 roku Dębicy (w. tarnowskie). Dał 18 czystorasowych źrebiąt (10 ogierów i 8 klaczy). 2 jego synów i 6 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Rekurs Khc 164 (Jaśmin – Derka), skarogniady bez odmian, urodzony 26 lutego 1984 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 178 – 19,5 cm, zbonitowany na 76 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,44% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Derka Khc 151 (Hroby V-22 – Hreczecha) urodziła się w 1971 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Rekurs krył w latach 1987 – 1992 w Dobczycach (woj. krakowskie). Wyeliminowany z hodowli w 1992 roku. Na starość był łękowaty. Padł 25 lutego 2017 roku. Dał jedną czystorasową, licencjonowaną klacz. O innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Szafir Khc 177 (Jaśmin – Doba), gniadosrokaty, urodzony w 4 stycznia 1985 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 176 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Odznaczony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w 1988 roku w Warszawie. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,49% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5). Jego matka Doba Khc 152 (Goral X – Topola) urodziła się w 1970 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 83 punkty. Wywodziła się z rodziny Nakonecznej. Szafir krył w 1988 roku w Tarnawie (woj. krośnieńskie), w latach 1989 – 1991 w Michniowcu (woj. krośnieńskie), w latach 1992 – 1993 w Rabe (woj. krośnieńskie), w 1994 roku w Odrzechowej (woj. krośnieńskie) i SO Klikowa, w latach 1995 – 1997 w SKH Gładyszów, w 1997 roku w Wołosatem (w. krośnieńskie), w 1998 roku ponownie w Odrzechowej, w latach 1999 – 2002 w Bujakowie (w. śląskie), w 2003 roku w Zamościu (w. lubelskie), w latach 2006 – 2007 w Kętrzynie. Dał 124 sztuki czystorasowego potomstwa (58 ogierów i 66 klaczy). 4 jego synów i 51 córek otrzymało licencję. Jak uważali Krzemień i Kario [1991], zostawił bardzo dobre potomstwo w SKH Gładyszów. Krył też klacze innych ras. Padł 25 stycznia 2010 roku.
Lubas Khc 147 (Jaśmin – Donica), gniadosrokaty, urodzony 25 listopada 1985 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 138 – 181 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. W 1990 i 1991 roku nagrodzony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,87% (inbredowany na Cukor-Gurgula-5). Jego matka Donica Khc 153 (Goral X – Ulga) urodziła się w 1971 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 174 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Laliszki. Lubas krył w latach 1989 – 1990 w Siedliskach (w. nowosądeckie) i w SK Siary, w latach 1991 – 1992 w Warszawie (stajnia "Delfin"), w 1993 roku w Kadynach (w. elbląskie). W 1993 roku sprzedany do Niemiec. W roku 2006 wrócił do Polski, sprowadzony przez Katarzynę i Zbigniewa Żurawiczów, właścicieli Ośrodka Jeździeckiego „Żurawiejka” i hodowli koni huculskich „Dzikie Pola” w Bukowej Małej (w. lubelskie), gdzie krył do 2011 roku. Padł 27 lutego 2011 roku. Dał 25 czystorasowych źrebiąt w Polsce (15 ogierów i 10 klaczy) i trochę w Niemczech. Jeden jego syn i 4 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Banysz Khc 180 (Jaśmin – Begonia), ciemnogniady z siwizną i chrapką, urodzony 29 listopada 1985 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 139 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,94% (inbredowany na Wipczyja i Gurgula I). Jego matka Begonia Khc 149 (Goral X – Ostoja) urodziła się w 1969 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Bajkałki. Banysz krył w latach 1989 – 2008 w Wólce Prackiej (woj. warszawskie). Dał 51 czystorasowych źrebiąt (23 ogiery i 28 klaczy). 2 jego synów i 20 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras, jedna jego córka dostała licencję jako kuc. Padł w czerwcu 2008 roku.
Nokturn Khc 184 (Jaśmin – Ircha), ciemnogniady z gwiazdką, urodzony 13 stycznia 1989 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 139 – 182 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrym. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,46% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Ircha Khc 175 (Goral X – Maciejowa) urodziła się w 1976 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Nokturn krył w latach 1992 – 1993 w Leszczawie (woj. przemyskie), w latach 1994 – 2001 w Wołosatem (woj. kośnieńskie), w latach 2000 – 2001 w Polanie (w. podkarpackie), w 2002 roku Suchej Beskidzkiej (w. małopolskie), w 2003 roku w Grzechyni (w. małopolskie), w latach 2006 – 2007 w Markowej, w latach 2008 – 2010 w Korbielowie (w. śląskie), w 2011 roku w Białce (w. lubelskie). Padł 29 kwietnia 2011 roku. Dał 59 sztyk czystorasowego potomstwa (31 ogierów i 28 klaczy). 2 jego synów i 17 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Fason Khc 201 (Jaśmin – Platyna), gniadosrokaty, urodzony 29 stycznia 1989 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 163 – 18 cm, zbonitowany na 83 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,25% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Platyna Khc 220 (Goral XIII-4 – Ircha) urodziła się w 1983 roku w SK Siary, była jasnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 179 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Fason krył w latach 1992 – 1996 w gospodarstwie Felin (w. lubelskie), gdzie został szeroko użyty w hodowli formującej się dopiero rasy kuców felińskich, w latach 1997 – 2003 krył w Jastrzębcu (w. mazowieckie) i w latach 2006 – 2013 w Opaleńcu. Padł 10 stycznie 2014 roku. Dał 38 czystorasowych źrebiąt (19 ogierów i 19 klaczy). 3 jego synów i 11 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. 9 jego synów i 2 córki licencjonowano w rasie kuc feliński. 5 córek otrzymało licencję jako kuce.
Berdysz Khc 181 (Jaśmin – Pardwa), gniadosrokaty, urodzony 20 kwietnia 1989 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 181 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,50% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cedryta). Zaliczył próbę dzielności z wynikiem bardzo dobrą. W 1997 roku otrzymał tytuł vice czempiona na Regionalnej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Klikowej. Jego matka Pardwa Khc 218 (Dioryt – Begonia) urodziła się w 1983 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 169 – 17 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego, i rodziny Bajkałki. Berdysz krył w latach 1992 – 1993 w Brennej (woj. bielskobialskie), w 1994 roku w Klikowej (woj. tarnowskie) i Poznaniu, w 1995 roku w Gądkowie Małym (w. zielonogórskie), w 1996 roku w Zwoli (w. poznańskie) i w 1997 roku SO Klikowa i Pleszewie (w. poznańskie). Eksportowany do Czech w 1997 lub 1999 roku. Był pierwszym srokatym ogierem, który tam trafił. W Polsce dał 14 sztuk czystorasowego potomstwa (6 ogierów i 8 klaczy). 4 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Smyk Khc 285 (Jaśmin – Reda), karosrokaty, urodzony 14 grudnia 1989 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 134 – 163 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,99% (inbredowany na Hrobego V-22 i Orzecha). W 1996 roku otrzymał tytuł vice czempion hodowlanego podczas II Dni Huculskich. Jego matka Reda Khc 304 (Marmur – Farma) urodziła się w 1984 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 178 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Sroczki. Smyk krył w latach 1993 – 2007 w Siarach (w. małopolskie). Dał 11 sztuk czystorasowego potomstwa (5 ogierów i 6 klaczy). 2 jego synów i 3 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Burkut (Jaśmin – Pardwa), gniadosrokaty, urodzony w 16 kwietnia 1990 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 141 – 162 – 18 cm, zbonitowany 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,50% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cedryta). Jego matka Pardwa Khc 218 (Dioryt – Begonia) urodziła się w 1983 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 169 – 17 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Bajkałki. Burkut nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa. Wykastrowany. Nic nie wiadomo o jego karierze hodowlanej.
Bary Khc 193 (Jaśmin – Begonia), karosrokaty, urodzony 20 stycznia 1991 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 144 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,94% (inbredowany na Wipczyja i Gurgula I). Jego matka Begonia Khc 149 (Goral X – Ostoja) urodziła się w 1969 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Bajkałki. Bary krył w 1994 roku w SO Klikowa i w Białej (w. łódzkie), w 1995 roku w Dąbrówce (w. sieradzkie), w 1996 roku w Kotuni (w. konińskie), w latach 1997 – 2008 w Kole (w. wielkopolskie), w latach 2009 – 2013 w Kleczewie (w. wielkopolskie), w latach 2014 – 2015 w Choczu (w. wielkopolskie), w 2016 roku w Pile (w. wielkopolskie) i w latach 2017 – 2019 w Piotrowicach (w. wielkopolskie). Padł 24 października 2019 roku. Dał 71 sztuk czystorasowego potomstwa (37 ogierów i 34 klacze). 11 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jeden jego syn otrzymał licencję jako kuc.
Jasmon Khc 218 (Jaśmin – Nanda), gniadosrokaty, urodzony 15 stycznia 1992 roku u Bogumiła Peschaka z Krakowa, ogier o wymiarach 136 – 177 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,71% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukor-Gurgula-5). Jego matka Nanda Khc 273 (Neuryt – Terka) urodziła się w 1986 roku u Wincentego Smalaka w Owczarach (w. krakowskie), była gniadą klaczą z siwizną, o wymiarach 137 – 176 – 18 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodził się z rodu Pietrosu i rodziny Zyrki. W latach 1995 – 2013 był ogierem tabunowym w prywatnej stadninie koni huculskich „Tabun” w Polanie Stanisława Myślińskiego, gdzie konie utrzymywane są systemem ekstensywnym i cały rok spędzają pod gołym niebem. W latach 2016 – 2017 krył w Kolboszowej (w. podkarpackie). Padł 19 stycznia 2018 roku. Dał 199 źrebięta (92 ogiery i 107 klaczy), zajmując 5 miejsce pod względem liczby potomstwa, wśród ogierów huculskich użytkowanych w Polsce w rozrodzie. 7 jego synów i 71 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. 5 jego córek otrzymało licencję jako kuc i 2 jako koń mały.
Portal Khc 268 (Jaśmin – Sosna), myszatosrokaty, urodzony 6 lutego 1992 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 141 – 173 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,14% (inbredowany na Hrobego V-22 i Hrobego V). Jego matka Sosna Khc 309 (Ousor I – Derka) urodziła się w 1985 w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. W 2005 roku Portal zajął ex equo 3/4 miejsce w czempionatowej ścieżce huculskiej podczas XI Dni Huculskich. Krył w latach 1995 – 1998 w Bujakowie (w. bielskobialskie) i w latach 1999 – 2001 w Brennej (w. śląskie). Wyeliminowany z hodowli w 2001 roku i wykastrowany. Dał 32 czystorasowe źrebięta (10 ogierów i 22 klacze). Jego 1 syn i 20 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Fant Khc 200 (Jaśmin – Ircha), myszatosrokaty, urodzony 26 lutego 1992 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 137 – 176 – 20 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,46% (inbredowany na Cedryta). Solon [2021] uważał, że był to ogier charakterny pod siodłem i w tabunie. Jego matka Ircha Khc 175 (Goral X – Maciejowa) urodziła się w 1976 w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Fant krył w latach 1995 – 2011 w Nielepicach (w. małopolskie). Padł 28 września 2011 roku. Dał 90 czystorasowych źrebiąt (43 ogierów i 47 klaczy). Jego 3 synów i 39 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jego 3 córki otrzymały licencję jako kuc i jedna jako koń mały.
Polo Khc 266 (Jaśmin – Sosna), ciemnogniadosrokaty, urodzony 6 kwietnia1993 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 133 – 172 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,14% (inbredowany na Hrobego V-22 i Hrobego V). Jego matka Sosna Khc 309 (Ousor I – Derka) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Polo krył w latach 1997 – 1999 w Rudunku (w. łódzkie) i w latach 2000 – 2007 w Zadzimiu (w. łódzkie). Później wykastrowany. Padł 24 sierpnia 2010 roku. Dał 4 sztuki czystorasowego potomstwa, ogiera i 3 klacze. Wszystkie te konie otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Idrys Khc 216 (Jaśmin – Iwa), myszatosrokaty, urodzony 12 maja 1993 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 144 – 169 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,81% (inbredowany na Hrobego V-22, Cukor-Gurgula-5 i Hrobego V). Jego matka Iwa Khc 261 (Ousor I – Idylla) urodziła się w 1988 w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Góralki Nowosądeckiej. Idrys krył w latach 1996 – 1997 w Myszkowie (w. częstochowskie), w 1998 roku w Moszczenicy Niżnej (w. nowosądeckie) i w latach 1999 – 2000 w Izbach (w. małopolskie). Wyeliminowany z hodowli w 2000 roku i wykastrowany. Dał 11 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 6 klaczy). Jego 1 syn i 4 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Sukces Khc 290 (Jaśmin – Agara), gniady, urodzony 21 listopada 1993 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 138 – 165 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Zaliczył polową próbę zaprzęgową i otrzymał ocenę bardzo dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,97% (inbredowany na Hrobego V-22, Larynkę, Gukor-Gurgula-5 i Hrobego V). Jego matka Agara Khc 242 (Ousor I – Gama) urodziła się w 1990 w SK Siary, była jasnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodziny Agatki. Sukces krył w 1997 roku w SO Klikowa, w latach 1998 – 2002 w Markowej (w. podkarpackie), w 2003 roku w Koralówce (w. lubelskie), w 2010 roku w Łowcach (w. podkarpackie), w 2011 roku Korbielowie (w. śląskie), w 2012 roku w SO Białka i w latach 2013 – 2014 w Zarzece (w. lubelskie). Padł 27 czerwca 2014 roku. Dał 30 czystorasowych źrebiąt (12 ogierów i 18 klaczy). 11 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jego 1 córka otrzymała licencję jako kuc.
Irys (Jaśmin – Ircha), karosrokaty, urodzony 9 lipca 1994 roku w SKH Gładyszów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,46% (inbredowany na Cedryta). Jego matka Ircha Khc 175 (Goral X – Maciejowa) urodziła się w 1976 w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Nieuwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Wykastrowany. Nie zostawił potomstwa.
Semen Khc 284 (Jaśmin – Spisa), myszatosrokaty, urodzony 1 kwietnia 1995 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 135 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,97% (inbredowany na Zefira i Hrobego V). Jego matka Spisa Khc 715 (Ousor I – Prymulka) urodziła się w 1991 w SK Siary, była skarogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Sroczki. W 2006 roku Semen został odznaczony złotym medalem na XXI Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych Polagra w Poznaniu. W 2007 roku zdobył tytuł vice czempiona hodowlanego podczas eliminacji w Bukowej Małej. W późniejszym wieku cierpiał na silną dychawicę. Krył w latach 1998 – 1999 w Krzyżowej (w. śląskie), w latach 2000 – 2005 w Wołosatem (w. podkarpackie), w latach 2006 – 2007 w Dynowie, w latach 2008 – 2009 w Łęcznej (w. lubelskie), w 2011 roku w Białce (w. lubelskie). Padł 19 sierpnia 2011 roku. Dał 79 czystorasowych źrebiąt (40 ogierów i 39 klaczy). Jego 1 syn i 28 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Bentos Khc 284 (Jaśmin – Betka ex Beta), gniadosrokaty, urodzony 26 marca 1997 roku u Krzysztofa Szczygła w Stróżach (w. nowosądeckie), ogier o wymiarach 138 – 160 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 18,19% (inbredowany na Jaśmina i Hrobego V). Jego matka Betka ex Beta Khc 358 (Rewir – Borta) urodziła się w 1992 w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Bajkałki. Bentos krył w 2000 roku w Izbach (w. małopolskie). Wyeliminowany z hodowli w tym samym roku. Dał jednego czystorasowego syna.


Ostatnio zmieniony przez kejti dnia Pią Wrz 27, 2024 21:38, w całości zmieniany 8 razy
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email Odwiedź stronę autora
Reklama






Wysłany: Sob Mar 14, 2020 20:53    Temat postu:

Powrót do góry
kejti



Dołączył: 22 Mar 2007
Posty: 2381
Skąd: Warszawa

PostWysłany: Sob Mar 14, 2020 21:01    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Opar Khc 243 (Jaśmin – Olimpia), gniadosrokaty, urodzony 27 maja 2000 roku w SKH Gładyszów, o wymiarach 141 – 168 – 19,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,91% (inbredowany na Hrobego V-22, Cukor-Gurgula-5 i Hrobego V). Jego matka Olimpia Khc 284 (Ousor I – Jemioła) urodziła się w 1989 w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 173 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Wołgi. Według Deszczyńskiej i in. [2006] Opar był poprawny, bardzo łagodny i dobry użytkowo, lecz trochę za mało męski i w wielu opiniach nieciekawie umaszczony (zbyt biały). W 2005 roku zajął 3 miejsce w rajdzie podczas XI Dni Huculskich. W 2006 roku zajął 2 miejsce w konkursie skoków oraz 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej podczas Majówki w Regietówie. W 2007 roku zajął 3 miejsce w sportowej ścieżce huculskiej w Rawie Mazowieckiej i ex equo 2/3 miejsce w rajdzie podczas XIII Dni Huculskich. W 2008 roku zajął 2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 2 miejsce w całych eliminacjach w Bukowej Małej oraz 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas XIV Dni Huculskich. W 2009 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów w Bukowej Małej. Przez całą swoją karierę był dosiadany przez Macieja Michalca, z którym tworzył zgraną parę. Mimo sukcesów sportowych Opar zawsze wydawał się lekko ociężały. Krył w SKH Gładyszów w latach 2006 – 2012, jednak głównie klacze prywatne. W 2012 roku został sprzedany na Węgry i tam wykastrowany. Trafił do dosiadającej hucułów drużyny polo. Dał 32 czystorasowe źrebięta (17 ogierów i 15 klaczy). 9 jego córek otrzymało licencję.
Aster (Jaśmin – Agawa), gniadosrokaty, urodzony 14 marca 2001 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 143 – 180 – 20 cm, zbonitowany na 77 punktów. Zrównoważony i nieco leniwy. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,69% (inbredowany na Hrobego V-22, Larynkę i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Agawa Khc 326 (Neszor – Gama) urodziła się w 1992 w SK Siary, była ciemnogniadą klaczą z gwiazdką i chrapką, o wymiarach 138 – 171 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Agatki. Aster został sprzedany do Francji w 2005 roku, gdzie kryje w tabunie. W Polsce nie pozostawił potomstwa.
Szał (Jaśmin – Agawa), gniadosrokaty, urodzony 17 kwietnia 2002 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 138 – 185 – 20 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,69% (inbredowany na Zefira). Jego matka Sewilla Khc 704 (Neszor – Prymulka) urodziła się w 1992 w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodził się z rodu Ousora i rodziny Sroczki. W 2003 roku Szał uzyskał pierwszą lokatę w klasie ogierków rocznych na III Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2007 roku został odznaczony złotym medalem na XXII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowanych Polagra w Poznaniu. Krył w latach 2006 – 2007 w Porębie Radlnej (w. małopolskie), w 2008 roku w Malawie (w. podkarpackie), w 2009 roku w Korbielowie (w. śląskie), w latach 2009 – 2012 w Porębie Radlnej (w. małopolskie), w latach 2013 – 2014 w SO Białka, w latach 2015 – 2017 w miejscowości Bubel Granna (w. lubelskie), w 2018 roku w Cieleśnicu (w. lubelskie), w 2019 znów w SO Białka, w latach 2020 – 2022 w Górce (w. lubelskie) i w 2023 roku w Lublinie. Padł 19 stycznia 2024 roku. Dał 91 czystorasowych źrebiąt (46 ogierów i 45 klaczy). 9 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Alert (Jaśmin – Agawa), gniadosrokaty, urodzony 30 marca 2003 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 138 – 172 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Pełny brat Szała. Krył w latach 2006 – 2007 w Grabowcu. Dał 28 sztuk czystorasowego potomstwa (14 ogierów i 14 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Nasir (Jaśmin – Neretwa), gniadosrokaty, urodzony 21 kwietnia 2003 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,51% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Neretwa Khc 514 (Baca – Olcha ex Oktawa) urodziła się w 1999 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 142 – 168 – 16 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Nakonecznej. Nasir to godny następca Jaśmina urodziwy i łagodny. W czasie imprez huculskich był prezentowany w kadrylu razem z klaczami. W 2007 roku zajął 2 miejsce w ścieżce huculskiej podczas Huculskiej Parady na Słowacji, 3 miejsce w próbie dzielności w Regietowie, 3 miejsce w sportowej ścieżce huculskiej podczas eliminacji w Sielcu, 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Staszowie, został odznaczony złotym medalem na XXII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych Polagra w Poznaniu, zajął 3 miejsce w ścieżce czempionatowej i 3 w całym czempionacie użytkowym podczas XIII Dni Huculskich. W 2008 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie, został wybrany czempionem hodowlanym podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej, został odznaczony złotym medalem na XXIII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych Polagra w Poznani, został wybrany czempionem hodowlanym i zajął 2 miejsce w sportowej ścieżce huculskiej podczas XIV Dni Huculskich. W 2009 roku został wybrany czempionem i zajął 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i w całych eliminacjach w Regietowie, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej i został wybrany czempionem podczas eliminacji w Bukowej Małej, został wybrany czempionem i zajął 2 miejsce w eliminacjach w Hawłowicach, został wybrany czempionem w Sielcu, zajął 2 miejsce w klasie ogierów 6 – 9–letnich podczas Międzynarodowego Czempionatu HIF w Stadl Paura w Austrii, został wybrany wice czempionem hodowlany na XV Dniach Huculskich. W 2010 roku został wybrany wice czempionem i zdobył złoty medal na XXV Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych Polagra w Poznaniu, zajął 1 miejsce w ocena płytowa ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej, zajął 2 miejsce w ocenie płytowej podczas eliminacji w Hawłowicach, zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów na XVI Dniach Huculskich i został wybrany najlepszym ogierem przez Instytut Zootechniki w Balicach. Od początku kariery sportowej do 2010 roku włącznie był dosiadany przez Sebastiana Kitę. W 2017 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany czempionem ogierów oraz zajął 3 miejsce w całych eliminacjach w Warszawie na Białołęce, wtedy był dosiadany przez Łukasza Pupczyka. Nasir zajął też w tym roku 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów na XXIII Dniach Huculskich. Jaklińska [za Jakubowska 2019] wspomina, że należał do tzw. brzydkich kaczątek i właściwie na początku nic nie wskazywało na to, że kiedyś wyrośnie z niego wspaniały ogier, następca legendarnego Jaśmina. Ponieważ był synem takiej ikony, miał trochę „pod górkę”, bo wszyscy porównywali go do wzorca doskonołości, jakim był ojciec. Przez lata w stadninie czekano na godnego następcę Jaśmina. Oczywiście, przez ten czas wiele ogierów dostało licencję, w tym także jego synowie. Jednak żaden nie był w stanie dorównać Jaśminowi klasą i zająć po nim boks czołowego, nawet wtedy, kiedy on sam już przestał kryć. I nagle, w przedostatnim roczniku jego potomstwa trafiła się perełka!... Kiedy zaczynałam już pracować samodzielnie, zobaczyłam Nasira i stwierdziłam, że coś mnie do tego konia ciągnie. On początkowo nie był zbyt urodziwy, a jego matka, Neretwa, to klacz średniej klasy. W 2006 r. wybraliśmy trzy ogiery, które przedstawimy komisji do uznania i ja cały czas powtarzałam, że ten koń ma w sobie to „coś”. Nie wszyscy widzieli to, co ja, na początku nie byli przekonani. Jednak Nasir został uznany, stało się to 15 września. (...) Nie trzeba było czekać długo – po roku ci, którzy nie do końca wierzyli w Nasira, zobaczyli to samo, co ja. Z każdymi zawodami, wystawą, z każdym rokiem pokazywał, że warto było dać mu szansę. Dziś jest jednym z „wzorców” rasy huculskiej. Koń pochodzący z rocznika 2003, czyli już starszy ogier, dwa lata temu, podczas Dni Huculskich i ogólnopolskiego czempionatu zaliczonego do I MP Koni Rasy Huculskiej, został najwyżej oceniony w stawce 8 młodszych ogierów. Na Nasira w dalszym ciągu nie ma mocnych! Krył w latach 2007 – 2024 w SKH Gładyszów. Dał 98 czystorasowych źrebiąt (59 ogierów i 39 klaczy). 4 jego synów i 20 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jego dzieci urodzone na Słowacji otrzymywały imiona takie, jakby on nosił imię Gurgul XV.
Procent Khc 271 (Puszczyk – Roma ex Rama), jasnogniady, urodzony 20 lutego 1995 roku w stajni Akademii Rolniczej w Krakowie, ogier o wymiarach 133 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,27% (inbredowany na Zefira, Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Roma ex Rama Khc 682 (Rekurs – Lanca) urodziła się w 1988 roku u Czesława Trzosa w Niepołominach (w. krakowskie), była gniadą klaczą, o wymiarach 134 – 183 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punkty. Wywodził się z rodu Gurgula i rodziny Nakonecznej. Procent krył w latach 1998 – 2000 w Białce Tatrzańskiej (w. małopolskie). Wyeliminowany z hodowli w 2000 roku. Dał 9 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 1 klacz). 2 jego synów i 1 córka otrzymały licencję.
Tuhaj-Bej Khc 297 (Puszczyk – Terka), gniadosrokaty, urodzony 26 marca 1996 roku u Dominiki Kastrzębskiej w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 134 – 169 – 18 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,87% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5 i Cedryta). Jak podaje Deszczyńska [2023] przedstawiał bardzo dobry typ konia huculskiego: mocny, krępy, o poprawnej, silnej kłodzie, okrągłej „ogierzej” szyi i bardzo urodziwej głowie, pełnej wyrazu. Miał to „coś”, co przyciągało wzrok, wyraźnie stemplował też swoje potomstwo. Mimo nieco „przyziemnych” proporcji, charakteryzował się wydajnym, elestycznym ruchem. Jego matka Terka Khc 239 (Trop – Basta) urodziła się w 1975 roku u Władysława Majchrowicza w Skawie (w. nowosądeckie), była gniadą klaczą z siwizną i lewą tylną piętką białą, jej wymiary wynosiły 135 – 179 – 17,5 cm, zbonitowano ją na 76 punkty. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Zyrki. W 1999 roku Tuhaj-Bej został wybrany vice czempionem hodowlanym V Dni Huculskiech. W 2002 roku został wybrany czempionem hodowlanym VIII Dni Huculskich. W 2005 roku zajął 2 miejsce na XIX Regionalnej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Sitnie. W 2007 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Nielepicach, 2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 3 miejsce w ścieżce sportowej podczas eliminacji w Bukowej Małej. W 2008 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej podczas eliminacji w Bukowej Małej. W 2009 roku zajął 2 miejsce w łuczniczej ścieżce huculskiej podczas zawodów „W tradycji Huculskiej i Mongolskiej” w Bukowej Małej oraz 2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i całych eliminacjach także w Bukowej Małej, a także 1 miejsce w trail extreme podczas Trail Open Day w Ryni. Wszystkie sukcesy odnosił dosiadany przez Zbigniewa Żurawicza. Tuhej-Bej krył w latach 1999 – 2003 w Odrzechowej (w. podkarpackie) i w latach 2006 – 2022 w Bukowej Małej (w. lubelskie). Dał 76 czystorasowych źrebiąt (36 ogierów i 40 klacze). 6 jego synów i 33 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras. Jak pisze Deszczyńska [2023]: był nie tylko elitarnym reproduktorem i laureatem czempionatów hodowlanych, ale też, jak na hucuła przystało, świetnym koniem użytkowym. Ze Zbigniewem Żurawiczem w siodle startował w ścieżkach huculskich (...). Występował w łucznictwie konnym – w pokazach i zawodach, a dosiadali go w nich nawet Mongołowie, w prawdziwym mongolskim siodle. Ze swoim właścicielem luzem chodził na grzyby, a jego żonie – jako luzaczce – zdarzyło się oczekiwać na nim na start...z parasolką nad głową. „Tajemnicą alkowy” było, że w przeciwieństwie do wielu mężczyzn, nie lubił... rudych! Do skoku na kasztanowatą klacz trzeba go było zachęcać, a na koniec, zamiast buziaka, dostawała kopniaka. Tuhaj-Bej był jednym z ostatnich przedstawicieli „starej gwardii” w swej rasie – takie hucuły odchodzą już dziś do historii. Tusiek także już odszedł, ale pozostanie na zawsze w naszej pamięci i w genach kolejnych pokoleń koni huculskich. Natomiast tak wspominał go sam Żurawicz [2023]: „Gruby” (bo i tak zdarzało się mówić o Tuhaj-Beju) to prawdziwe połączenie urody, inteligencji i dzielności. Jego wygląd rasowego konia w typie noryckim, w połączeniu z maścią – gniadosrokatą z miedzianym połyskiem (jak u koni achałtekińskich), wyróżniał go z otoczenia. On znał swoją wartość, co można było zobaczyć np. podczas ścieżki huculskiej w Sielcu. Stał pierwszy w szeregu 50 koni i po zrobieniu zdjęć przez fotoreporterów, przesuwał się coraz dalej do przodu: ja jestem najpiękniejszy i tylko mnie warto robić fotki, reszta to tło! Zawsze wiedział jak się zachować. Jak trzeba było konia do oprowadzanek dla trzylatków – to kto? Ano Tusiek. Robił dwa kółka i – pod schodki, a chodził przy tym „na końcach kopyt”, aby nie zgubić cennego przedszkolaka. Nie obchodził go nawet prywatny wróg, Gejzer, który stał dosłownie kilka metrów dalej, za ogrodzeniem i „mówił” do niego niestosowne wyrazy. Uczestniczył w wielu zawodach. Nigdy nie odmówił, ale zawsze proponował rozwiązanie. Na co dzień zwykle chodził w siodle western, bo wygodne. Ale miał epizod z prawdziwym westem. Pańcio, namówiony do udziału w zawodach Trail Open Day PLWiR w podwarszawskiej Rynii, miał 4 dni, aby nauczyć Tuśka chodów bocznych nad drągiem (side pass) i innych atrakcji. Okazało się, że... można to zrobić w jeden dzień! Pojechali, ku uciesze publiczności wygrali kros, zajęli 4. miejsce w ujeżdżeniu i na koniec zaprezentowali pokaz łucznictwa konnego. Tusiek to legenda i na zawsze zostanie z nami jako wzorzec konia huculskiego – takiego w starym, dobrym typie, a także zwierzątka domowego, który jest zawsze, gdy potrzeba i nigdy nie strzela focha.
Poker (Puszczyk – Nana II), skarogniady bez odmian, urodzony 6 kwietnia 1995 roku. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,45% (inbredowany na Gazelę i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Nana II Khc 172 (Neuryt – Iluzja) urodziła się w 1987 roku u Anny Morańskiej z Krakowa, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 165 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punkty. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Wydry. Nie zachowały się informacje o jego karierze hodowlanej Pokera i żadnym potomstwie.
Primus (Puszczyk – Kropka), skarogniadosrokaty, urodzony 21 kwietnia 1995 roku u Anny Morańskiej z Krakowa, ogier o wymiarach 137 – 172 – 17,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,57% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Kropka Khc 456 (Kormoran – Iluzja) urodziła się w 1991 roku u Anny Morańskiej z Krakowa, była gniadą klaczą, o wymiarach 138 – 192 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punkty. Wywodził się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Primus krył w latach 2006 – 2007 w Glinojecku. Padł 19 września 2012 roku. Dał 11 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 7 klaczy). Jedna jego córka otrzymała licencję.
Wierch Khc 309 (Puszczyk – Werwa), gniadosrokaty, urodzony 11 maja 1996 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 137 – 164 – 17 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,93% (inbredowany na Zefira, Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Werwa Khc 314 (Rewir – Jagódka) urodziła się w 1990 w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Wierch był koniem bardzo zrównoważonym psychicznie, przyjacielskim i inteligentnym. Dobrze sprawdzał się jako wierzchowiec spacerowy. Krył w latach 1999 – 2007 w Izbach (w. małopolskie) i w latach 2008 – 2010 w miejscowości Pawel Mała (w. śląskie). Padł 5 listopada 2010 roku. Dał 61 czystorasowych źrebiąt (35 ogierów i 26 klaczy). 7 jego synów i 20 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wiktor (Puszczyk – Werwa), myszatosrokaty, urodzony 1 września 1997 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie). Pełny brat Wiercha. Nie zachowały się dane o jego karierze hodowlanej, ani o żadnym potomstwie.
Niki Khc 238 (Puszczyk – Nasturcja), gniadosrokaty, urodzony 20 stycznia 1999 roku u Wiesława Dudka (w. małopolskie), ogier o wymiarach 139 – 166 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,30% (inbredowany na Zefira i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Nasturcja Khc 275 (Afekt – Jagódka) urodziła się w 1981 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 142 – 178 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Wydry. Niki krył w 2002 rok w Mordarce (w. małopolskie) i w latach 2003 – 2011 w Radomicach (w. dolnośląskie). Padł 23 marca 2016 roku. Dał 26 czystorasowych źrebiąt (16 ogierów i 10 klaczy). Jedna jego córka otrzymała licencję. Krył też kacze innych ras.
Smyk Khc 286 (Puszczyk – Sosna), gniadosrokaty, urodzony 5 lutego 1999 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 137 – 166 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,81% (inbredowany na Hrobego V-22 i Hrobego V). Jego matka Sosna Khc 309 (Ousor I – Derka) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Smyk krył w latach 2000 – 2001 w Krzyżowej (w. śląskie), w latach 2006 – 2007 w Lipniku (w. zachodniopomorskie), w 2008 roku w Zieleniewie (w. zachodniopomorskie) i w latach 2009 – 2011 ponownie w Lipniku. Dał 9 czystorasowych źrebiąt (6 ogierów i 3 klacze). Jedna jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Janosik (Puszczyk – Jodełka), karosrokaty (krypto tobiano), urodzony 10 sierpnia 2005 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), ogier o wymiarach 136 – 160 – 17,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 17,19% (inbredowany na Gazelę, Cukora-Gurgula-5 i Cedryta). Jego matka Jodełka Khc 264 (Elf – Gazela) urodziła się w 1988 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Goral i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Nie zachowały się dane o jego karierze hodowlanej, ani żadnym potomstwie. Padł 26 kwietnia 2013 roku.
Matki 14 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala, 10 – Ousora, 4 – Hrobego, 3 – Pietrosu, 2 – Gurgula i 1 – Polana. W linii żeńskiej po 5 pochodziło z rodzin Bajkałki, Połoniny i Wydry, po 4 – Sroczki i Wrony, 3 – Nakonecznej, po 2 – Agatki, Góralki Nowosądeckiej i Zyrki, po 1 – Laliszki i Wołgi.

5. Czwarte pokolenie potomne

Piorun Khc 262 (Ramazan – Panda), gniadosrokaty, urodzony 9 września 1996 roku u Romana Iskrzyckiego w Brennej (w. śląskie), ogier o wymiarach 135 – 162 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,63% (inbedowany na Hrobego V-22 i Zefira). Jego matka Padna Khc 595 (Rewir – Pianka) urodziła się w 1991 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą z czterema białymi nogami, o wymiarach 138 – 164 – 18 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. Piorun krył w latach 2000 – 2007 w Szczawnicy (w. małopolskie), w latach 2008 – 2011 w Ludźmierzu (w. małopolskie) i w 2012 roku w Strupinie Dużym (w. lubelskie). Dał 8 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 4 klacze). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras. Jedna jego córka otrzymała licencję jako kuc. Padł 6 października 2012 roku.
Szatyn Khc 293 (Ramazan – Seria), kary, urodzony 25 kwietnia 1998 roku u Zygmunta Stasickiego w Dębicy (w. tarnowskie), ogier o wymiarach 141 – 177 – 20 cm, zbonitowany na 81 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,91% (inbedowany na Hrobego V-22 i Hrobego V). Jego matka Seria Khc 703 (Ousor I – Farma) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była kasztanowatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 192 – 19,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodziny Sroczki. Szatyn krył w latach 2001 – 2011 w Droszkowie (w. lubuskie) i w latach 2014 – 2018 w miejscowości Sobiesiemie (w. wielkopolskie). Padł 27 marca 2020 roku. Dał 55 czystorasowych źrebięt (25 ogierów i 30 klaczy). Jego 1 syn i 9 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Oskar Khc 185 (Szafir – Oskoma), ciemnogniadosrokaty, urodzony 15 grudnia 1989 roku w ZR Iglopool w Michniowcu (woj. rzeszowskie), ogier o wymiarach 132 – 169 – 18 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,37% (inbedowany na Cukora-Gurgula-5 i Hrobego V-22). Jego matka Oskoma Khc 288 (Ousor I – Jemioła) urodziła się w 1986 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Wołgi. W 1995 roku Oskar został odznaczony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Oskar krył w latach 1992 – 1995 w Miłocinie (woj. rzeszowskie) i w latach 1996 – 2011 w Straszydlu (w. podkarpackie). Dał 57 czystorasowych źrebiąt (30 ogierów i 27 klaczy). 4 jego synów i 21 córek i otrzymało licencję.
Pasza Khc 255 (Szafir – Paszka), gniadosrokaty, urodzony 16 stycznia 1996 roku u Stanisława Tyka w Hańczowej (woj. nowosądeckie), ogier o wymiarach 137 – 161 – 17 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,06% (inbedowany na Dziewannę). Jego matka Paszka Khc 293 (Ousor I – Dziewanna) urodziła się w 1990 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. Pasza krył w 1999 roku w Tymbarku (w. małopolskie) i w latach 2000 – 2003 w Mordarce (w. małopolskie). Dał 12 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 9 klaczy). 7 jego córek otrzymało licencję.
Nayo (Szafir – Nigra), gniady bez odmian, urodzony 5 maja 1997 roku, ogier mierzący 142 cm w kłębie, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,29% (inbedowany na Cukora-Gurgula-5, Topolę, Gorala X i Hrobego V-22). Jego matka Nigra Khc 519 (Luzak – Olcha ex Oktawa) urodziła się w 1992 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 160 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Nakonecznej. Dał jednego ogierka uznanego za hucuła. O jego karierze hodowlanej nic więcej nie wiadomo.
Surmacz (Szafir – Sewilla), gniadosrokaty, urodzony 7 kwietnia 1997 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 170 – 18,8 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,70% (inbedowany na Zefira). Jego matka Sewilla Khc 704 (Neszor – Prymulka) urodziła się w 1992 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Sroczki. W Polsce Surmacz krył tylko klacze innych ras. Sprzedany do Czech (dał tam licencjonowane potomstwo) i później dalej na Węgry. W 2005 roku już w czeskich barwach dosiadany przez Lucie Seifertovą zajął 1 miejsce w skokach i 2 miejsce w ujeżdżeniu na I Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Topolczankach.
Fokus Khc 204 (Lubas – Forsycja), gniadosrokaty, urodzony 24 lutego 1991 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 172 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,35% (inbedowany na Gorala X, Cukora-Gurgula-5 i Hrobego V-22). Jego matką była kara bez odmian klacz Forsycja Khc 704, której wpis do księgi anulowano. Nie udało się potwierdzić jej pochodzenia na podstawie badań markerów genetycznych, ale prawdopodobnie pomylono jej rodowód z klaczą Nimba Khc 277 (Ocel - Nimfa). Tak więc prawdopodobnie jej rodzicami byli Luzak i Magma, ponieważ tacy początkowo byli wpisani rodzicy Nimby, pochodziła więc z rodu Polana i rodziny Nakonecznej, a urodziła się 3 stycznia 1987 roku w SK Siary. W 1995 roku Fokus został odznaczony złotym medalem na XI Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Krył w 1996 roku w SKH Gładyszów i w 1997 roku w Nowym Sączu. Krył tylko klacze innych ras. Wykastrowany. Padł w lipcu 2011 roku.
Brelok Khc 198 (Banysz – Jawa), ciemnogniady bez odmian, urodzony 20 marca 1995 roku u Danuty Ruty w Wólce Prackiej (w. warszawskie), ogier o wymiarach 130 – 150 – 18 cm, zbonitowany na 76 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,91% (inbredowany na Zefira i Hrobego V-22). Jego matka Jawa Khc 439 (Puszczyk – Gawra) urodziła się w 1987 roku u Edwarda Woźnego w Głuszycy (woj. wałbrzyskie), była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 130 – 160 – 16 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Zyrki. Brelok krył w 1999 roku w Dziekanowie Leśnym (w. mazowieckie). Dał jednego syna, który otrzymał licencję jako kuc.
Bojkot Khc 197 (Banysz – Laika), gniady bez odmian, urodzony 26 maja 1995 roku u Danuty Ruty w Wólce Prackiej (w. warszawskie), ogier o wymiarach 132 – 150 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,81% (inbedowany na Zefira i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Laika Khc 268 (Luzak – Opończa) urodziła się w 1986 roku u Edwarda Woźnego w Głuszycy (woj. wałbrzyskie), była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Czeremchy. Bojkot krył w 1999 roku w Dziekanowie Leśnym (w. mazowieckie). Później wykastrowany. Dał jedną licencjonowaną córkę.
Satelita Khc 282 (Fason – Satyna), gniadosrokaty, urodzony 21 maja 1998 roku w Instytucie Genetyki PAN w Jastrzębcu (w. warszawskie), ogier o wymiarach 138 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,78% (inbredowany na Dziewannę i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Satyna Khc 306 (Luzak – Dziewanna) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 177 – 17,5 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Połoniny. Satelita w 2009 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów w czasie eliminacji w Nielepicach, oraz dosiadany przez Beatę Holewę zajął 2 miejsce w eliminacyjnej ścieżce huculskiej i 2 miejsce w całych eliminacjach. Krył w latach 2001 – 2003 w Jastrzębcu (w. mazowieckie) i w latach 2006 – 2009 w Rzeszotarach (w. małopolskie). Później sprzedany do Francji. W Polsce dał 23 czystorasowe źrebięta (15 ogierów i 8 klaczy). 2 jego synów otrzymało licencję, choć jeden jako kuc, licencję otrzymano też 7 jego córek. Krył też klacze innych ras.
Ocelot (Fason – Okazja), gniadosrokaty, urodzony 5 lutego 2000 roku w Instytucie Genetyki PAN w Jastrzębcu (w. warszawskie), ogier o wymiarach 132 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,95% (inbredowany na Hrobego V-22, Maciejową i Gorala X). Jego matka Okazja Khc 541 (Hawrań – Oksza) urodziła się w 1993 roku w ZZD Odrzechowa, była bułaną klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. Ocelot krył w latach 2006 – 2020 w Dąbrówce Wielkiej (w. warmińsko-mazurskie). Padł 4 kwiertnia 2020 roku. Dał 33 czystorasowe źrebięta (21 ogierów i 12 klaczy). 4 jego córki otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Wikt (Fason – Wiktoria), ciemnomyszaty, urodzony 25 marzec 2002 roku w Instytucie Genetyki PAN w Jastrzębcu (w. warszawskie), ogier o wymiarach 140 – 171 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,44% (inbredowany na Hrobego V-22, Maciejową i Gorala X). Jego matka Wiktoria Khc 774 (Hawrań – Wetlina) urodziła się w 1993 roku w ZZD Odrzechowa, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 140 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. Wikt krył w latach 2008 – 2011 w Ostrzeszowie (w. wielkopolskie). Dał tylko jedno źrebię z klaczą w typie kuca.
Aksel Khc 190 (Smyk – Aksa), karosrokaty, urodzony 4 czerwca 1996 roku u Aleksandry Podgórnej w Nowy Sącz, ogier o wymiarach 137 – 170 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,20% (inbredowany na Hrobego V-22, Larynkę i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Aksa Khc 243 (Ousor I – Gama) urodziła się w 1988 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodziny Agatki. Dał 9 czystorasowych źrebiąt (6 ogierów i 3 klacze). 2 jego córki otrzymały licencję. Padł 31 grudnia 2004 roku.
Archiles Khc 188 (Smyk – Aksa), skarogniady, urodzony 18 marca 2000 roku u Aleksandry Podgórnej w Nowy Sącz, ogier o wymiarach 132 – 158 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Pełny brat Aksla. Archiles krył w latach 2003 – 2004 w Poznaniu, w 2008 roku w Borszynie Wielkim (woj. dolnośląskie) i w latach 2011 – 2021 Sieroszowicach (w. dolnośląskie). Dał 48 czystorasowych źrebiąt (18 ogierów i 30 klaczy). 18 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wawel Khc 304 (Jasmon – Wisłoka), gniadosrokaty, urodzony 5 maja 1996 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 135 – 161 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,59% (inbredowany na Zefira i Gazelę). Jego matka Wisłoka Khc 787 (Wabigon – Parafka) urodziła się w 1992 roku także u Stanisława Myślińskiego, była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 132 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Nakonecznej. Wawel krył w latach 1999 – 2003 w Boguszynku (w. wielkopolskie), w latach 2006 – 2007 w Taszowie i w 2011 roku w miejscowości Kociał (w. dolnośląskie). Dał 33 czystorasowych źrebiąt (12 ogierów i 21 klaczy). 9 jego córek otrzymało licencje. Krył też klacze innych ras. 4 jego córki otrzymały licencję jako kuce.
Wykręt (Jasmon – Watra), gniady, urodzony 28 kwietnia 1997 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 142 – 179 – 17 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,71% (inbredowany na Dziewanne i Zefira). Jego matka Watra Khc 744 (Wabigon – Konsola) urodziła się w 1994 roku także u Stanisława Myślińskiego, była gniadą klaczą, o wymiarach 138 – 169 – 16,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. Wykręt nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Nie pozostawił żadnego potomstwa. Jego losy nie są znane.
Pingwin (Jasmon – Polanka), gniady, urodzony 25 kwietnia 1998 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 137 – 193 – 19,5 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,61% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5, Hrobego V-22, Maciejową, Hrobego V i Orzecha). Jego matka Polanka Khc 646 (Wakat – Parta) urodziła się w 1991 roku także u Stanisława Myślińskiego, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 171 – 18 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Połoniny. Pingwin nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. Nie pozostawił żadnego potomstwa. Wykastrowany.
Litwin Khc 227 (Jasmon – Legenda), gniadosrokaty, urodzony 11 maja 1999 roku u Witolda Smoleńskiego w Serednim Małym (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 145 – 190 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,57% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Legenda Khc 466 (Litmirz – Warka) urodziła się w 1995 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), była gniadą klaczą, o wymiarach 137 – 171 – 17,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wrony. Litwin krył w latach 2002 – 2007 w Książenicach (w. mazowieckie), w latach 2014 – 2015 w miejscowości Pniewo (w. mazowieckie). Dał 9 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 5 klaczy). Krył też klacze innych ras. Padł 17 lipca 2015.
Wyż (Jasmon – Wadera), gniadosrokaty, urodzony 31 marca 2000 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 140 – 171 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,47% (inbredowany na Zefira i Wiosenkę). Jego matka Wadera Khc 729 (Wabigon – Wrzawa) urodziła się w 1992 roku także u Stanisława Myślińskiego, była jasnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 143 – 185 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Wyż krył w latach 2006 – 2007 w Lipniku. Później wykastrowany. Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Włóczykij (Jasmon – Wierchomla), jasnogniady, urodzony 1 maja 2001 roku u Hieronima Radula w Poznaniu, ogier o wymiarach 140 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,24% (inbredowany na Zefira). Jego matka Wierchomla Khc 766 (Wabigon – Nisa) urodziła się w 1994 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 137 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wołgi. Włóczykij krył w latach 2008 – 2011 w Poznaniu (w. wielkopolskie). Dał jednego czystorasowego ogierka. Krył też klacze innych ras.
Nośnik (Jasmon – Wisłoka), jasnogniadosrokaty, urodzony 27 maja 2004 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 141 – 177 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,59% (inbredowany na Zefira i Gazelę). Pełny brat Wawela. Nośnik w 2006 rok zdobył tytuł czempiona ogierów dwuletnich i czempiona ogierów na młodzieżowym czempionacie w Klikowej. Krył w latach 2008 – 2024 w Gnojnicy (w. podkarpackie). Dał 125 czystorasowe źrebięta (53 ogierów i 72 klacze). 1 jego syn i 33 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Lamus (Portal – Lawa), myszaty bez odmian, urodzony 26 czerwca 1999 roku u Andrzeja Marka w Bujakowie (w. śląskie), ogier o wymiarach 137 – 170 – 18 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,61% (inbredowany na Zefira i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Lawa Khc 459 (Luzak – Okruszka) urodziła się w 1992 roku także u Andrzeja Marka, była ciemnogniadą klaczą, o wymiarach 135 – 164 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Wydry. Lamus dał 6 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 3 klacze). Jedna jego córka otrzymała licencję.
Wakant Khc 298 (Fant – Wilczyca), gniady, urodzony 21 marca 1997 roku u Franciszka Maciejewskiego w Radomiu, ogier o wymiarach 138 – 162 – 17,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,31% (inbredowany na Zefira). Jego matka Wilczyca Khc 777 (Wabigon – Ruma) urodziła się w 1993 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Wakant krył w latach 2000 – 2009 w Radomiu. Dał 13 czystorasowych źrebiąt (7 ogierów i 6 klaczy). 2 jego snów i 4 córki otrzymało licencję. Padł 28 stycznia 2010 roku.
Sajgon Khc 280 (Fant – Salwa), ciemnogniadosrokaty, urodzony 21 lipca 1997 roku u Mariana Mikołajewicza w Nielepicach (woj. małopolskie), ogier o wymiarach 138 – 176 – 17,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,92% (inbredowany na Hrobego V-22, Larynkę i Cukoro-Gurgula-5). Jego matka Salwa Khc 688 (Marmur – Gama) urodziła się w 1986 roku w SK Siary, była karomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 187 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Agatki. Sajgon krył w latach 2001 – 2007 w Głogoczowie (w. małopolskie) i jednocześnie w latach 2006 – 2007 w Popielawach, w 2008 roku w Gaju (w. kujawsko-pomorskie), w 2009 roku w Worytyczu (w. warmińsko-mazurskie) i w 2011 roku w Charcibałdzie (w. mazowieckie). Dał 39 czystorasowych źrebięt (13 ogierów i 26 klaczy). 7 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Nicpoń Khc 237 (Fant – Nana I), gniadosrokaty, urodzony 14 maja 2000 roku u Sławomira Rusieckiego w Krakowie, ogier o wymiarach 141 – 172 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,94% (inbredowany na Gorala X, Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Nana I Khc 199 (Neuryt – Iluzja) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była kasztanowatą klaczą z obiema tylnymi pęcinami białymi, o wymiarach 135 – 176 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Wydry. Nicpoń krył w latach 2003 – 2015 w Łąkach Górnych (w. podkarpackie), w latach 2016 – 2023 w Głowience (w. podkarpackie) i w 2024 roku w Pstrągowej (w. podkarpackie). Dał 90 czystorasowych źrebiąt (48 ogierów i 42 klacze). 16 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Amand (Fant – Amanda), myszatosrokaty, urodzony 14 czerwca 2008 roku u Mariana Solona w Uhercach Mineralnych (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 140 – 180 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,39% (inbredowany na Jaśmina). Według Peckiel [2012] samczy, z kródkim nadpęciem, nieco miękkim grzbietem i płaskimi kopytami. Jego matka Amanda (Olaf – Anda) urodziła się w 2003 roku u Stanisława Tułowieckiego w Giebułtowie (w. małopolskie), była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 139 – 188 – 19 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Agatki. Amand krył w latach 2013 – 2020 w Kraczkowej (w. podkarpackie) i w latach 2021 – 2024 w Sajówkce (w. lubelskie). Dał 76 czystorasowych źrebiąt (35 ogierów i 41 klaczy). 11 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Okoń z Izb (Idrys – Okruszka), myszaty, urodzony 29 stycznia 2000 roku u Stanisława Pasonia w Stadninie Koni Huculskich i Arabskich Izby. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,08% (inbredowany na Zefira i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Okruszka Khc 209 (Afekt – Jagódka) urodziła się w 1982 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 179 – 17,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Wydry. O jego karierze hodowlanej nic nie wiadomo. Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Słowik (Polo – Siklawa), gniady, urodzony 29 marca 2003 roku u Marka Szmigielskiego w Łodzi, ogier o wymiarach 136 – 166 – 18 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,84% (inbredowany na Ousora I i Zefira). Jego matka Siklawa Khc 307 (Ousor I – Prymulka) urodziła się w 1990 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Sroczki. W 2006 roku Słowik zdobył tytuł czempiona podczas próby dzielności w Grodźcu. Krył w latach 2008 – 2010 w Łodzi, w latach 2011 – 2012 w Krzykałach (w. warmińsko-mazurskie) i w 2020 roku w Dobrzenicach Małych (w. mazowieckie). Padł 14 października 2021 roku. Dał 49 czystorasowych źrebiąt (21 ogierów i 28 klaczy). 1 jego syn i 7 córek otrzymało licencję.
Sambor-W (Semen – Suta), gniady, urodzony 17 maja 2006 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 142 – 183 – 20,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,02% (inbredowany na Jagłę, Hrobego V-22 i Zefira). Według Peckiel [2010] był ogierem mocnej budowy, niesamowicie przypominający swojego dziadka Jaśmina, męskim, z piękną głową i bardzo poprawną kłodą. Solon [2021] uważał, że był to ogier charakterny pod siodłem i w tabunie. Jego matka Suta Khc 721 (Hawrań – Spinoza) urodziła się w 1996 roku także w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 187 – 18,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Sroczki. W 2011 roku Sambor-W zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie i 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Bukowej Małej. W 2013 roku ponownie zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie. Sambor-W krył w 2010 roku w Ustrzykach Górnych (w. podkarpackie), w latach 2011 – 2012 w Działdowie (w. warmińsko-mazurskie), w latach 2013 – 2014 w Uhercach Mineralnych (w. podkarpackie), w latach 2015 – 2024 w Mieleszynku (w. łódzkie). Dał 161 czystorasowych źrebięta (84 ogiery i 77 klaczy). 3 jego synów i 19 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Juhas (Nasir – Jurga), myszaty, urodzony 24 stycznia 2011 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 188 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,74% (inbredowany na Piafa). Według Peckiel [2015] był urodziwy, o żywym temperamencie, w dobrym typie rasowym, lecz przy uznawaniu jeszcze mało męski, z nieco słabszym grzbietem i przednią nogą. Jego matka Jurga (Powiew – Janulka) urodziła się w 2007 roku w SKH Gładyszów, była myszatą klaczą, o wymiarach 141 – 176 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Jahas krył w latach 2015 – 2016 w SKH Gładyszów i w latach 2017 – 2024 w miejscowości Błońsko (w. wielkopolskie). Dał 21 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 13 klaczy). Krył też klacze innych ras. 6 jego córek otrzymało licencję.
Wiec (Nasir – Werbena), gniady, urodzony 3 lutego 2011 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 184 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Według Peckiel [2014] był dobrze związany. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,15% (inbredowany na Zefira). Jego matka Werbena Khc 751 (Prislop IX-81 – Westa) urodziła się w 2000 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 142 – 170 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Prislopa i rodziny Wydry. Wiec w 2013 roku zajął 2 miejsce w stawce ogierów dwuletnich ma XIII Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Kołaczycach, a w 2014 roku dosiadany przez Piotra Tełyczkę zajął ex aequo 1 i 2 miejsce w próbie dzielności podczas eliminacji w Regietowie. Krył w latach 2014 – 2017 w SKH Gładyszów i w latach 2018 – 2024 w Swoszowej (w. małopolskie). Dał 21 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 16 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję.
Cel (Nasir – Calówka), gniadosrokaty, urodzony 9 stycznia 2015 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 136 – 164 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jak podaje Peckiel (2019) w trakcie uznawania komisja doceniła jego urodę, dobre chody, a zwłaszcza obszerny i swobodny stęp, miała jednak pewne zastrzeżenia do budowy kończyn. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Współczynnik inbredu Cela wynosił 11,09% (inbredowany na Piafa). Jego matka Calówka (Piaf – Czuha) urodziła się w 2009 roku w SKH Gładyszów, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 132 – 162 – 16,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Czeremchy. W 2016 roku Cel zajął 1 miejsce w stawce ogierków rocznych na XVI Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej i zdobył tytuł czempiona ogierów rocznych. W 2018 roku zajął 2 miejsce w stawce ogierów trzyletnich, został wybrany czempionem ogierów trzyletnich i najlepszym koniem pokazu na XVIII Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. Krył w latach 2019 – 2024 w SKH Gładyszów. Dał 6 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 2 klaczy). Krył też klacze innych ras.
Grajcar (Nasir – Grobla), gniadosrokaty, urodzony 16 marca 2016 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,68% (inbredowany na Piafa). Jego matka Grobla (Ousor VIII-50 – Gazela) urodziła się w 2012 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą, o wymiarach 139 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się rodziny Aglai. Grajcar krył w latach 2021 – 2024 w Bujakowie (w. śląskie). Dał 44 czystorasowych źrebiąt (21 ogierów i 23 klaczy).
Orman (Nokturn – Oktawa), gniady, urodzony 2 maja 2001 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 145 – 190 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,15% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Oktawa Khc 283 (Ousor I – Hurma) urodziła się w 1989 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny Wołgi. Orman krył w latach 2006 – 2013 w Szczawnicy (w. małopolskie), w latach 2013 – 2018 w Chorzowie (w. podkarpackie) i w latach 2019 – 2021 w Starym Antoninie (w. lubelskie). Padł 10 czerwca 2021 roku. Dał 142 czystorasowe źrebięta (66 ogierów i 76 klaczy). 3 jego synów i 39 córek otrzymały licencję.
Lawin (Nokturn – Liana), gniady, urodzony 30 maja 2008 roku u Grzegorza Pelca w Małkowicach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 143 – 179 – 20 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,97% (inbredowany na Jaśmina i Gorala X). Według Peckiel [2012] Lawin był mocny, o długiej, dobrze związanej kłodzie i obszernym stępie, lecz z nieco nietypową jak na hucuła głową. Jego matka Liana Khc 471 (Piaf – Lisna) urodziła się w 1999 roku w SKH Gładyszów, została opisana jako ciemnogniada klacz z odmianami (cztery nogi białe, pas siwych włosów na lewej łopatce i brzuchu), chociaż w rzeczywistości była koniem srokatym krypto tobiano (dawała srokate potomstwo z jednomaścistymi ogierami), o wymiarach 138 – 181 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Laliszki. W 2009 roku Lawin zajął 3 miejsce w grupie ogierków rocznych na IX Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2010 roku zajął 3 miejsce w grupie ogierów dwuletnich na X Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2012 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Sielcu. W 2015 roku zdobył tytuł wice czempiona ogierów podczas eliminacji w Sielcu, zajął też 1 miejsce w ocenie płytowej i uzyskał tytuł czempiona ogierów podczas eliminacji w Hawłowicach. Lawin krył w latach 2012 – 2016 w Małkowicach (w. podkarpackie). Padł 10 stycznia 2017 roku. Dał 27 czystorasowych źrebiąt (13 ogierów i 14 klaczy). Jeden jego syn i 9 córek otrzymało licencję.
Jantar Khc 217 (Procent – P-Jemioła), gniadosrokaty, urodzony 8 lutego 2001 roku u Władysława Dziubasa w Białce Tatrzańskiej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 137 – 171 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,78% (inbredowany na Zefira, Jaśmina i Topole). Jego matka P-Jemioła Khc 440 (Szafir – Jutrzenka) urodziła się w 1992 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 138 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. Jantar krył w latach 2006 – 2008 w miejscowości Załuczne (w. małopolskie) i w latach 2009 – 2012 w miejscowości Mikstat-Pustkowie (w. wielkopolskie). Dał 19 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 11 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras. Padł 1 lipca 2013 roku.
Hiszpan Khc 211 (Procent – P-Hoża),gniadosrokaty, urodzony 6 kwietnia 2001 roku u Władysława Dziubasa w Białce Tatrzańskiej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 135 – z167 – 17 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,43% (inbredowany na Zefira, Jaśmina i Hrobego V-22). Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego matka P-Hoża Khc 421 (Okoń – Hurma) urodziła się w 1995 roku u Zbigniewa Radziejewskiego w Kozach (w. śląskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 140 – 168 – 19 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. Hiszpan krył w latach 2006 – 2007 w Załucznem, w latach 2008 – 2012 w Kozach (w. śląskie), w latach 2016 – 2017 w Chorzowie (w. podkarpackie), w latach 2018 – 2019 w Zalesu (w. podkarpackie) i w latach 2020 – 2022 w Rzeszowie (w. podkarpackie). Padł 23 grudnia 2022 roku. Dał 58 czystorasowych źrebięt (32 ogiery i 26 klaczy). 1 jego syn i 9 córek otrzymało licencję.
Paw z Izb Khc 256 (Wierch – Pawia), ciemnomyszatosrokaty, urodzony 2 stycznia 2000 roku u Stanisława Pasonia w Stadninie Koni Huculskich i Arabskich Izby, ogier o wymiarach 136 – 160 – 18 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,28% (inbredowany na Zefira, Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Pawia Khc 608 (Luzak – Pożoga) urodziła się w 1992 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 164 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Połoniny. Paw z Izb krył w latach 2003 – 2011 w Krakowie. Dał 15 czystorasowych źrebiąt (6 ogierów i 9 klaczy). 7 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Później wykastrowany.
Birat Khc 196 (Wierch – Bajka), gniadosrokaty, urodzony 19 maja 2001 roku u Jana Dominika w Dąbrowie (w. małopolskie), ogier o wymiarach 137 – 174 – 17,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 13,45% (inbredowany na Rewira, Zefira i Hrobego V-22). W 2003 roku Birat uzyskał tytuł wice czempiona hodowlanego IX Dni Huculskich. Jego matka Bajka Khc 346 (Rewir – Beocja) urodziła się w 1993 roku w SKH Gładyszów, była jasnogniadosrokatą klaczą, choć w wydanej drukiem księdze stadnej opisano ją jako jasnogniadą z czterema białymi nogami, jej wymiary wynosiły 137 – 178 – 17,5 cm, zbonitowano ją na 77 punktów. Była wice czempionką hodowlaną V Dni Huculskich w 1999 roku. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Bajkałki. Birat krył w latach 2003 – 2006 w Kozach (w. śląskie), w latach 2008 – 2009 w Górkach (w. lubelskie), w latach 2010 – 2015 w Bobowej (w. małopolskie), w latach 2016 – 2020 w Siedliskach (w. małopolskie) i w 2020 roku w Grabowie (w. podlaskie). Dał 93 czystorasowe źrebięta (52 ogiery i 41 klaczy). 1 jego syn i 13 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Fargo (Wierch – Fala), gniadosrokaty, urodzony 5 czerwca 2001 roku u Stanisława Pasonia w Stadninie Koni Huculskich i Arabskich Izby, ogier o wymiarach 139 – 183 – 20 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,42% (inbredowany na Zefira i Hrobego V-22). Jego matka Fala Khc 250 (Jaśmin – Ircha) urodziła się w 1990 roku w SK Siary, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 165 – 17,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wrony. Fargo krył w latach 2006 – 2008 w Pogorzanach (w. małopolskie), w 2015 roku w Kłodnem (w. małopolskie) i w 2018 roku w Gazdowie (w. mazowieckie). Padł 12 czerwca 2018. Dał 14 czystorasowych źrebiąt (6 ogierów i 6 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Wiwat Khc 316 (Wierch – Wilga), gniadosrokaty, urodzony 9 czerwca 2001 roku u Jana Dominika w Dąbrowie (w. małopolskie), ogier o wymiarach 136 – 180 – 17,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,68% (inbredowany na Zefira i Jagódkę). Jego matka Wilga Khc 778 (Fant – Wydra) urodziła się w 1997 roku u Mariana Mikołajewicza w Nielepicach (woj. małopolskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 174 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. Wiwat krył w 2008 roku w Jedlcu (w. wielkopolskie), w latach 2010 – 2011 w Krakowie, w latach 2012 – 2013 w miejscowości Oblęgów (w. świętokrzyskie), w latach 2014 – 2015 w Chorzowie (w. podkarpackie), w latach 2016 – 2017 w Lubatowej (w. podkarpackie) i w 2018 roku w Rymanowie (w. podkarpackie). Padł 12 grudnia 2018 roku. Dał 62 czystorasowe źrebięta (32 ogiery i 30 klaczy). 1 jego syn i 21 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Jowal (Wierch – Jutrzenka), gniadosrokaty, urodzony 7 kwietnia 2004 roku u Jana Rączki w Izbach, ogier o wymiarach 136 – 190 – 17,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,91% (inbredowany na Zefira i Hrobego V-22). Jego matka Jutrzenka Khc 452 (Jasmin – Jużyna) urodziła się w 1997 roku w Stadninie Koni Huculski i Arabskich Izby u Stanisława Pasonia, była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 172 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Jowal w 2008 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów do próby dzielności w Regietówie. Krył w latach 2009 – 2018 w Nartach (w. mazowieckie), w latach 2020 – 2021 w Boratyniu (w. podkarpackie), w 2021 w Małkowicach (w. podkarpackie) i w latach 2022 – 2024 w Górne (w. lubelskie). Dał 57 czystorasowych źrebięt (31 ogierów i 26 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Bard (Wierch – Bajka), jasnogniady, urodzony 12 kwietnia 2004 roku u Jana Dominika w Dąbrowie (w. małopolskie), ogier o wymiarach 145 – 177 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Pełny brat Birata. Krył w 2008 roku w Uhercach Mineralnych (woj. podkarpackie). Dał 4 czystorasowe ogierki i jednego kuca. Żaden z nich nie otrzymał licencji. Padł 17 lutego 2008 roku.
Posejdon (Wierch – Panienka), gniadosrokaty, urodzony 17 maja 2004 roku u Jana Rączki w Izbach, ogier o wymiarach 137 – 169 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 14,57% (inbredowany na Rewira, Zefira i Hrobego V-22). Jego matka Panienka Khc 596 (Rewir – Pawia) urodziła się w 1996 roku w Stadninie Koni Huculski i Arabskich Izby u Stanisława Pasonia, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 141 – 172 – 18,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. Posejdon krył w latach 2009 – 2010 w Działdowie (w. warmińsko-mazurskie). Padł 13 marca 2020 roku. Dał 2 czystorasowe źrebięta (klacz i ogiera). Krył też klacze innych ras. Żadne z jego źrebiąt nie otrzymało licencji.
Ping-Pong (Tuhaj-Bej – Pszczelina), jasnogniady, urodzony 2 lutego 2002 roku w Odrzechowej, ogier o wymiarach 137 – 178 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,27% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Lotna Khc 660 (Hawrań – Zięba) urodziła się w 1991 roku w Odrzechowej, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 180 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. Ping-Pong krył w latach 2014 – 2015 w Gorzanowie (w. dolnośląskie) i w latach 2017 – 2024 w Jaszkowej Górze. Dał 60 czystorasowych źrebiąt (31 ogierów i 29 klaczy). 1 jego syn i 3 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Gines (Tuhaj-Bej – Gniewoszówka), myszatosrokaty, urodzony 22 marca 2002 roku w Odrzechowej, ogier o wymiarach 142 – 169 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,62% (inbredowany na Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Gniewoszówka Khc 405 (Hawrań – Rozetka) urodziła się w 1991 roku w Odrzechowej, była karą klaczą, o wymiarach 136 – 170 – 16 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Aglai. W 2004 roku Gines zdobył tytuł wice czempiona ogierów dwuletnich na Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. Krył w latach 2006 – 2008 w Odrzechowej. Dał 18 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 13 klaczy). 11 jego córek otrzymało licencję. Później wykastrowany.
Lexus (Tuhaj-Bej – Lotna), ciemnogniady z czterema białymi nogami, urodzony 28 marca 2002 roku w Odrzechowej, ogier o wymiarach 134 – 160 – 17 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,16% (inbredowany na Maciejową, Hrobego V-22 i Gazelę). Jego matka Lotna Khc 491 (Hawrań – Reduta) urodziła się w 1992 roku w Odrzechowej, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 132 – 168 – 18,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. Lexus krył w latach 2006 – 2007 w Wojciechówce. Padł 14 września 2012 roku. Dał 2 czystorasowe źrebaki (ogiera i klacz). 1 jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Wariant (Tuhaj-Bej – Wikta), gniadosrokaty, urodzony 1 listopada 2002 roku w Odrzechowej, ogier o wymiarach 143 – 193 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,02% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Wikta Khc 773 (Ousor VIII-50 – Wysowa) urodziła się w 1999 roku w Odrzechowej, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 177 – 18,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Wydry. Wariant krył w latach 2008 – 2015 w Awajkach (w. warmińsko-mazurskie) i w latach 2017 – 2024 w Wikasach (w. warmińsko-mazurskie). Dał 50 czystorasowych źrebięt (27 ogierów i 23 klacze). 8 jego córek otrzymało licencję. Krył też klaczy innych ras.
Laser (Tuhaj-Bej – Liszka), kary, urodzony 15 marca 2003 roku w Odrzechowej, ogier o wymiarach 135 – 165 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Pełny brat Lexusa. Laser krył w latach 2009 – 2010 w Kaliszu (w. wielkopolskie), w latach 2011 – 2014 w Stawach (w. wielkopolskie), w 2015 roku w Lipce (w. wielkopolskie), w latach 2017 – 2018 znowu w Kaliszu i w latach 2019 – 2024 znowu w Lipce. Dał 16 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 8 klaczy). Krył też klacze innych ras. Żadne z jego dzieci nie otrzymało licencji.
Wierzynek z Dzikich Pól (Tuhaj-Bej – Wiagra), skarogniadosrokaty, urodzony 6 maja 2017 roku u Zbigniewa Żurawicza w Bukowej Małej (w. lubelskie), ogier o wymiarach 142 – 173 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Według Gibały [2022a] Wierzynek z Dzikich Pól w czasie uznawania zaprezentował bardzo dobry typ, rasową głowę, dobrze osadzoną szyję i proporcjonalną kłodę z nieco słabszym, choć kościstym, „gurgulowskim” spodem, za to z obszernym i wydajnym stępem. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,86% (inbredowany na Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Wiagra Khc 761 (Ousor VIII-50 – Wstęga) urodziła się w 1999 roku w Odrzechowej, była myszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 192 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Wydry. Wierzynek z Dzikich Pól krył w latach 2022 – 2023 w Bukowej Małej (w. lubelskie) i w 2024 roku w Maszkach (w. lubelskie). Dał dwa czystorasowe źrebięta (2 klacze).
Matki 12 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Ousora, także 11 z – z rodu Hrobego, 10 – Gorala, 7 – Polana, 6 – Gurgula, 3 – Pietrosu i 1 – Prislopa. W linii żeńskiej 10 pochodziło z rodzin Połoniny, 8 – Wydry, po 4 – Agatki, Nakonecznej, Sroczki i Wołgi, po 3 – Czeremchy, Góralki Nowosądeckiej, Laliszki i Wrony, 2 – Aglai, po 1 – Bajkałki i Zyrki.

6. Piąte pokolenie potomne – prawnukowie Jaśmina

Wtorek (Szatyn – Wisznia), karosrokaty, urodzony 22 czerwca 2004 roku u Janusza Szajny w Droszkowie (w. lubelskie), ogier o wymiarach 137 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,79% (inbredowany na Jaśmina). Jego matka Wisznia Khc 789 (Fant – Wesołka) urodziła się w 2000 roku także u Janusza Szajny, była gniadą klaczą z czterema białymi nogami, o wymiarach 127 – 167 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Sroczki. Wtorek w 2009 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów w czasie eliminacji w Janowie-Grodźcu, a w 2012 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów w czasie eliminacji w Nowej Łomnicy. Krył w latach 2008 – 2013 w Kościanie (w. wielkopolskie) i w latach 2017 – 2023 w miejscowości Lipie (w. wielkopolskie). Dał 64 czystorasowe źrebięta (28 ogierów i 36 klaczy). 1 jego syn i 9 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Hetman Khc 210 (Oskar – Hala), ciemnogniady bez odmian, urodzony 31 stycznia 1993 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, ogier o wymiarach 133 – 164 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,37% (inbredowany na Gorala X). Jego matka Hala Khc 258 (Burłak – Astra) urodziła się w 1975 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 190 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Hetman krył w latach 1996 – 1998 w Straszydlu (w. rzeszowskie), w latach 1999 – 2003 w Żyznowie (w. podkarpackie), w 2006 roku w miejscowości Lipie (w. wielkopolskie), w 2007 roku w Przybyszówce i w latach 2008 – 2011 w Rzeszowie. Dał 19 czystorasowych źrebiąt (9 ogierów i 10 klaczy). 8 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Padł 3 grudnia 2012 roku.


Ostatnio zmieniony przez kejti dnia Wto Maj 07, 2024 11:54, w całości zmieniany 84 razy
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email Odwiedź stronę autora
kejti



Dołączył: 22 Mar 2007
Posty: 2381
Skąd: Warszawa

PostWysłany: Sob Mar 14, 2020 21:08    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Kaprys Khc 220 (Oskar – Kometa), gniadosrokaty, urodzony 8 marca 1993 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, ogier o wymiarach 138 – 177 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,47% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5). Jego matka Kometa Khc 183 (Afekt – Ulga) urodziła się w 1978 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 176 – 17,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Laliszki. Kaprys krył w latach 1996 – 2000 w Straszydlu (w. podkarpackie). Nie zostawił potomstwa. Wykastrowany.
Hultaj Khc 215 (Oskar – Harfa), gniadosrokaty, urodzony 2 lutego 1994 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, ogier o wymiarach 138 – 170 – 19,5 cm, zbonitowany na 76 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 17,94% (inbredowany na Szafira i Gorala X). Jego matka Harfa Khc 259 (Szafir – Hala) urodziła się w 1991 roku w ZR Iglopool w Michniowcu (woj. rzeszowskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 127 – 166 – 17 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Hultaj krył w latach 1998 – 1999 w Toruniu. Wyeliminowany z hodowli w 1999 roku i wykastrowany. Dał 5 sztuk czystorasowego potomstwa (3 ogiery i 2 klacze). Jedna jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Smrek (Oskar – Sarna), gniadosrokaty, urodzony 27 marca 2002 roku u Teresy Berkan-Roman w Straszydlu (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 135 – 170 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,35% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5). Jego matka Sarna Khc 235 (Marmur – Nisza) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była skarogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 190 – 17 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. Smrek krył w latach 2006 – 2007 w Malesowiźnie i w latach 2008 – 2013 w Dreństwie (w. podlaskie). Padł 8 lutego 2013 roku. Dał 14 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 9 klaczy). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Okton (Satelita – Okazja), jasnogniady z czterema białymi nogami, być może koń krypto tobiano, urodzony 3 marca 2004 roku u Wacława Kurowskiego w Rzeszotarach (woj. małopolskie), ogier o wymiarach 135 – 164 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,48% (inbredowany na Hrobego V-22 i Afekta). Jego matka Okazja Khc 541 (Hawrań – Oksza) urodziła się w 1993 roku w Odrzechowej, była bułaną klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. W 2007 roku Okton dosiadany przez Beatę Holewę zajął 1 miejsce w ścieżce huculskiej podczas eliminacji w Nielepicach. Krył w 2008 roku w Rzeszotarach. Nie zostawił potomstwa. Wykastrowany.
Parys (Nośnik – Potęga), karosrokaty, urodzony 7 lutego 2016 roku u Józefa Gumuły, ogier o wymiarach 139 – 170 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2021] ogier ciekawie umaszczony, z ładną głową i szyją oraz regularną górną linią. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,60% (inbredowany na Wabigona i Lemiesza). Jego matka Potęga (Waluch – Platyna) urodziła się w 2003 roku, była karosrokatą klaczą, o wymiarach 142 – 184 – 17,7 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. Parys krył w latach 2021 – 2024 w Chorzowie (w. podkarpackie). Dał 57 czystorasowych źrebięt (24 ogiery i 33 klacze). Krył też klacze innych ras.
Wykusz (Wakant – Wizja), gniady bez odmian, urodzony 3 marca 2001 roku u Franciszka Maciejewskiego w Radomiu, ogier o wymiarach 140 – 187 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,55% (inbredowany na Jaśmina i Jagódkę). Jego matka Wizja Khc 797 (Nektar – Wilga) urodziła się w 1998 roku także u Franciszka Maciejewskiego, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Wydry. Wykusz krył w latach 2006 – 2007 w Radomiu (w. mazowieckie), w latach 2008 – 2012 w miejscowości Lipsko (w. mazowieckie), w latach 2013 – 2018 w Koloni Seredzice (w. mazowieckie), w 2019 roku w Grabowie Nad Pilicą (w. mazowieckie) i w latach 2020 – 2023 ponownie w Koloni Seredzice (w. mazowieckie). Dał 51 czystorasowych źrebiąt (27 ogierów i 24 klacze). 7 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wigwam (Wakant – Witka), gniadosrokaty, urodzony 23 maja 2001 roku u Franciszka Maciejewskiego w Radomiu, ogier o wymiarach 139 – 161 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,47% (inbredowany na Jaśmina i Jagódkę). Jego matka Witka Khc 792 (Berdysz – Wilga) urodziła się w 1997 roku także u Franciszka Maciejewskiego w Radomiu, była gniadostroką klaczą, o wymiarach 135 – 170 – 16,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Wigwam krył w latach 2010 – 2014 w Radomiu. Padł 21 września 2015 roku. Dał 17 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 13 klaczy). 4 jego córki otrzymały licencję.
Psikus (Gurgul) (Słowik – Olpina), gniady, urodzony 22 marca 2018 roku u Artura Rutkowskiego, ogier o wymiarach 135 – 182 – 19, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,71% (inbredowany na Ousora I i Jaśmina). Jego matka Olpina Khc 559 (Safian – Olimpia) urodziła się w 1999 roku także w Bieszczadzkim Parku Narodowmy, była wilczatą klaczą, o wymiarach 136 – 178 – 17,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wołgi. Psikus (Gurgul) dał dwa ogierki.
Azja-W (Sambor-W – Girgonia), myszatosrokaty, urodzony 15 kwietnia 2011 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 143 – 189 – 19,7 cm, zbonitowany na 81 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dostateczną. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,86% (inbredowany na Jaśmina, Maciejową, Ousora I i Hrobego V-22). Jego matka Girgonia Khc 400 (Nokturn – Giza) urodziła się w 1999 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 139 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Agatki. Według Peckiel [2015] Azja-W bardzo przypominał swojego ojca, męski i kościsty, o długich liniach, z nieco miękkim grzbietem, ale też suchy, z dość poprawną budową kończyn i mocnymi stawami. W 2018 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został wybrany vice czempion ogierów podczas eliminacji w Chorzowie. Według Majewskiej-Górskiej [2021] z charakteru lewo-półkulowy introwertyk, koń raczej nie wyrywny, nie typ energicznego sportowca, a raczej przyjemnego miśka, czasami lubiącego mieć własne zdanie. Pod siodłem ani do pchania, ani do trzymania, taki w sam raz, jednak w ruchu zebranym ciężko poprosić go o dodanie, lubi utrzymywać stałe tempo. W obejściu oaza spokoju, po pastwisku można na nim jeździć na samym uwiązie. Zdecydowanie ulubieniec wszystkich dzieci. Na bodźce stresogenne reaguje najczęściej „wrośnięciem w ziemię”, a nie szaloną ucieczką. Krył w latach 2015 – 2024 w Jadłówku (w. podkarpackie). Dał 48 czystorasowych źrebiąt (20 ogierów i 28 klaczy). 11 jego córek otrzymało licencję.
Apacz-Solo (Sambor-W – Amanda), karosrokaty, urodzony 17 kwietnia 2014 roku u Mariana Solona w Uhercach Mineralnych (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 137 – 179 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,05% (inbredowany na Jaśmina). Jego matka Amanda (Olaf – Anda) urodziła się w 2003 roku u Stanisława Tułowieckiego w Giebułtowie (w. małopolskie), była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 139 – 188 – 19 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Agatki. Według Gibały [2017] Apacz-Solo był bardzo typowy, z samczą głową, kościsty, choć z nieco limfatycznym spodem, o poprawnych chodach. Według Solona [2021] ogier charakterny pod siodłem i w tabunie. Dawał źrebięta o grubszej kości. Krył w latach 2017 – 2018 w Uhercach Mineralnych (w. podkarpackie), w latach 2019 – 2021 w Gospodarzu (w. łódzkie) i w latach 2022 – 2024 w Łazińsku Pierwszym (w. wielkopolskie). Dał 43 czystorasowe źrebięta (22 ogiery i 21 klaczy). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Wicher (Sambor-W – Wichurka), ciemnomyszatosrokaty, urodzony 27 kwietnia 2017 roku u Sylwi Zawadzkiej, ogier o wymiarach 136 – 178 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Według Gibały [2021] to bardzo urodziwy ogier, proporcjonalnie zbudowany i prezentujący dobry samczy typ, z poprawnym fundamentem. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną wybitną. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,70% (inbredowany na Zefira, Luzaka, Prymulkę i Wiosenkę). Jego matka Wichurka (Jehudi – Wichura) urodziła się w 2008 roku, była karą klaczą, o wymiarach 136 – 163 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Wydry. Krył w latach 2021 – 2024 w Siennowie (w. podkarpeckie). Dał 7 czystorasowych źrebiąt (2 ogiery i 5 klaczy).
Widor (Lawin – Winieta), gniady, urodzony 7 stycznia 2013 roku u Grzegorza Pelca w Małkowicach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 139 – 178 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,20% (inbredowany na Wiosenkę, Maciejową, Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Wineta (Lando-O – Wisłoka) urodziła się w 2009 roku u Grzegorza Pelca w Małkowicach (w. podkarpackie), była gniadą klaczą, o wymiarach 137 – 188 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. W 2018 roku Widor zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas próby dzielności w Klikowej. Krył w latach 2019 – 2020 we Wrocławiu i w latach 2023 – 2024 w Krzemienicach (w. łódzkie). Dał 32 czystorasowe źrebięta (17 ogierów i 15 klaczy). Krył też klacze innych ras. Żadne z jego dzieci nie otrzymało jeszcze licencji.
Wryt (Orman – Wita), ciemnogniady, urodzony 7 marca 2017 roku u Małgorzaty Lubeckiej, ogier o wymiarach 142 – 177 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Według Gibały [2022b] ogier ten prezentuje wyraźny typ samczy, ma huculską, męską głowę, mocno i dobrze osadzoną szyję, wyraźną regularną górną linią, poprawny rysunek tylnych nóg oraz kościste nadgarstki i stawy skokowe, ale słabo ożebrowaną klatką piersiową i nieznacznie miękkie przednie pęciny. Ogier w czasie uznawania dobrze zaprezentował się w kłusie. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,71% (inbredowany na Hrobego V-22, Maciejową, Cukora-Gurgula-5 i Wiosenkę). Jego matka Wita (Waldi – Wigilia) urodziła się w 2008 roku u Danuty Ruty w Wólce Prackiej (w. mazowieckie), była ciemnogniadą klaczą, o wymiarach 136 – 184 – 17 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Wryt krył w latach 2023 – 2024 w Pogwizdowie Starym (w. podkarpackie). Dał 6 czystorasowych źrebiąt (2 ogiery i 4 klacze).
Lewit (Gurgul) (Orman – Lewada-O), gniady, urodzony 26 lutego 2018 roku u Bogdana Malca w Chorzelowie (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 142 – 173 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próba wierzchowa - ocena wybitna.Jego współczynnik inbredu wynosił 8,03% (inbredowany na Zawieję). Jak twierdzi Peckiel [2021] ogier rosły i nieco mało męski w wyrazie, ale poprawnie zbudowany. Jego matka Lewada-O (Ważniak – Lemona) urodziła się w 2007 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była gniadą klaczą, o wymiarach 136 – 166 – 17,2 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. W 2019 roku Lewit (Gurgul) zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierków rocznych i zdobył tytuł czempion ogierków rocznych podczas XIX Ogólnopolskiego Młodzieżowego Czempionatu Koni Rasy Huculskiej. Krył w latach 2022 – 2024 w Chorzowie (w. podkarpackie). Dał 14 czystorasowych źrebiąt (7 ogierów i 7 klaczy).
Jeston (Hiszpan – Jasionka), gniady, urodzony 30 lipca 2017 roku u Jana Bartosiewicza w Bukowinie (w. lubelskie), ogier o wymiarach 136 – 174 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2021] ogier poprawny w typie, o głębokiej kłodzie i słabszym, „szóstkowym” spodzie. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,99% (inbredowany na Dioryta). Jego matka Jasionka (Len – Jonia) urodziła się w 2007 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą z kwiatkiem i chrapką, o wymiarach 139 – 186 – 18,5 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Jeston krył w latach 2022 – 2024 w Bukowinie (w. lubelskie). Dał jedną czystorasową klacz.
Aston (Gurgul) (Birat – Alika), karosrokaty, urodzony 3 marca 2018 roku u Jolanty Kurtyki w Tarnowie, ogier o wymiarach 135 – 166 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,74% (inbredowany na Jaśmina i Marmura). Jego matka Alika (Len – Jonia) urodziła się w 2005 roku u Jana Dominika w Dąbrowie (w. małopolskie), myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 138 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Agatki.Aston (Gurgul) krył w latach 2023 – 2024 w Radłowie (w. wielkopolskie). Dał 13 czystorasowych źrebiąt (7 ogierów i 6 klaczy).
Sid (Wiwat – Sprytna Tabun), gniadosrokaty, urodzony 8 czerwca 2015 roku, ogier o wymiarach 136 – 174 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,71% (inbredowany na Wabigona i Jaśmina). Jego matka Sprytna Tabun (Saracen – Smytnia) urodziła się w 2009 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 134 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Sroczki. Sid krył w latach 2020 – 2024 w Wojsławicach (w. lubelskie). Dał 9 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 1 klacz). Krył też klacze innych ras.
Matki 5 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego, po 4 – Gorala i Gurgula, po 2 – Pietrosu i Polana, 1 – Ousora. W linii żeńskiej 6 pochodziło z rodzin Wydry, 3 – Agatki, po 2 – Laliszki, Połoniny, Sroczki i Wołgi, 1 – Góralki Nowosądeckiej.

7. Szóste pokolenie potomne

Jak na razie szóste pokolenie potomne reprezentowane jest przez jednego ogiera, jest to:
Forest GM (Wtorek – Fera), karosrokaty, urodzony 7 stycznia 2010 roku u Jacka Gładkowskiego w Kościanie (w. wielkopolskie), ogier o wymiarach 140 – 173 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,91% (inbredowany na Wabigona i Ousora I). Jego matka Fera (Neszor – Lauda) urodziła się w 2005 roku u Andrzeja Kaliszana w Skórzewie (w. wielkopolskie), była gniadą klaczą, o wymiarach 134 – 165 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Wrony. W 2013 roku Forest GM zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Boguszynku. Według Peckiel [2015] był urodziwy i charyzmatyczny, zdecydowanie męski. W 2015 roku krył w Mirsku (w. dolnośląskie). Padł 17 kwietnia 2020 roku. Dał 9 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 5 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.

Bibliografia

100 gwiazd polskiej hodowli i sportu na 100 lecie niepodległoścu (2019) - https://equista.pl/editorial/2919/100-gwiazd-polskiej-hodowli-i-sportu-na-100-lecie-niepodleglosci
Barzyk J., Brzeski E., Jackowski M., Jazowska J., Kario W. (1991) – Konie huculskie – cz. III. Zesz. Nauk. AR Kraków, 29: 23–18.
Brzeski E., Górska K., Rudowski M. (1988) – Konie huculskie. PWN, Warszawa.
Deszczyńska A. (2010) – O tym, co Jaśmina wymyślił. Koń polski, 9: 22–27.
Deszczyńska A. (2023) – Hej, hej! Tuhaj-Bej... Hodowca i jeździec, 2 (77): 62–64.
Deszczyńska A., Jackowski M., Kario W. (2006) – Jaśminowa legenda. Koń polski, 12: 19–23.
Duruttya M., Pernica O. (2008) – Kone od Muráňa. Hipo-Dur, Košice.
Gibała M. (2017) – Huculskie nadzieje... Hodowca i jeździec, nr 1 (52): 46-49.
Gibała M. (2022) – Czas w hodowli należy do nich... Hodowca i jeździec, nr 1 (72): 26-27.
Hackl E. (1938) – Der Berg-Tarpan der Waldkarpathen genannt Huzul. Verlag Friedrich Beck Buchhandlung. Wien-Leipzing.
Holländer M. (1938a) – Koń huculski. Warszawa.
Jackowski M. (2006a) – Jaki jesteś, jaki byłeś koniu huculski? Cz. III. Charakterystyka rodów i rodzin – rody męskie. Przegląd hodowlany, 1: 23–26.
Jackowski M. (2006b) – Jaśmin. Hucuły, 2: 27–28.
Majewskiej-Górskiej A. [2021] – prywatna korespondencja.
Peckiel P. (2010) – Ogiery wchodzą do gry. Hodowca i jeździec, nr 1 (24): 30-31.
Peckiel P. (2012) – Huculskie rodzynki. Hodowca i jeździec, nr 1 (32): 40-41.
Peckiel P. (2014) – Mało, mało, coraz mniej... Hodowca i jeździec, nr 1 (40): 30-31.
Peckiel P. (2015) – Huculskie roszady. Hodowca i jeździec, nr 1 (44): 42-44.
Peckiel P. (2019) – Pięć nowych ogierów huculskich. Hodowca i jeździec, 1 (60): 55-56.
Peckiel P. (2021) – „Czas pokaże”. Hodowca i jeździec, nr 3 (70): 10-11.
Solon M. (2021) – prywatna korespondencja.
Zuda J. (1954) – Chov koní, I. dil, SPN Praha.
Żurawicz Z. (2023) – Koń i jego wierny pan. Hodowca i jeździec, 2 (77): 63.


Ostatnio zmieniony przez kejti dnia Sro Maj 15, 2024 21:54, w całości zmieniany 43 razy
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email Odwiedź stronę autora
jasminum



Dołączył: 08 Paź 2011
Posty: 12

PostWysłany: Wto Gru 08, 2020 20:26    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Strasznie ciekawy cały cykl, bardzo dziękuję!
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Reklama






Wysłany: Wto Gru 08, 2020 20:26    Temat postu:

Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum o koniach rasy huculskiej Strona Główna -> ogiery Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

Forum o koniach rasy huculskiej  

To forum działa w systemie phorum.pl
Masz pomysł na forum? Załóż forum za darmo!
Forum narusza regulamin? Powiadom nas o tym!
Powered by Active24, phpBB © phpBB Group