kejti
Dołączył: 22 Mar 2007 Posty: 2382 Skąd: Warszawa
|
Wysłany: Wto Maj 05, 2020 17:31 Temat postu: Ród OUSORA |
|
|
1. Pierwszy ogier z rodu Ousora w Polsce i jego przodkowie
Pierwszym ogierem z rodu Ousora w Polsce był Ousor I Khc 157 (Ousor Muráň – 64 Hroby V-5), gniady bez odmian, urodzony w 30 listopada 1977 roku w stadninie koni Topolczanki w Czechosłowacji, ogier o wymiarach 138 – 175 – 19 cm, w Polsce został zbonitowany na 78 punktów. Polska otrzymała go z Czechosłowacji w 1984 roku w zamian za ogiera Lemiesz Khc 139 (Elf – Gazela). Współczynnik inbredu Ousora I wynosił 4,30% (był inbredowany na 423 Gurgul-4, Gorala III i Ousora). Jego matka 64 Hroby V-5 (Hroby V cz. – 727 Goral IV-7) urodziła się w 1959 roku w stadninie koni Topolczanki, była kasztanowatą klaczą, o wymiarach 142 – 175 – 18,5 cm. Wywodziła się z rodziny 17 Aglai. Jak podał Jackowski [2006a], Ousor I był dosyć dobrze zbudowany, nieco bardziej ordynarny niż polskie konie, grubokościsty, o dość ciężkiej głowie i bujnym owłosieniu. Ruch miał w miarę poprawny, ale niezbyt wydatny. Odznaczał się, niestety, nieco gorszym wykorzystaniem paszy niż u polskich koni i mniej zrównoważonym temperamentem, jednak bez cech złośliwości. Jego nerwowość objawiała się spadkiem wagi w sezonie rozpłodowym. Według Barzyk i in. [1991] dawał niezbyt dobre, podobne do siebie potomstwo o obfitym owłosieniu. W pierwszym programie hodowli koni huculskich w Polsce został umieszczony jako jeden z siedmiu przedstawicieli rodów użytkowanych w ówczesnym czasie w hodowli. Krył w latach 1984 – 1991 w SK Siary, w 1992 roku w Rożniatach (woj. opolskie) i w latach 1993 – 2000 we Wrockach (w. kujawsko-pomorskie). Dał 53 czystorasowe źrebięta (21 ogierów i 34 klacze).
Ojcem Ousora I był Ousor Muráň, zwany też Ousor Turek (4639 Ousor-2 Mirko – 2 Gurka-19), ciemnobułany, urodzony się 28 maja 1969 roku w stadninie koni Murań w Czechosłowacji, ogier o wymiarach 137 – 175 – 18,7 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,68% (inbredowany na Gurgula). Jego matka 2 Gurka-19 (Goral Vihorlat – 84 Hurka-6) urodziła się w 1957 roku także w stadninie koni Murań, była ciemnogniadą klaczą. Jej matka 84 Hurka-6 była ciemnogniadą klaczą bez odmian o nieznanym pochodzeniu, urodzoną w 1942 roku, jej wymiary wynosiły 143 – 170 – 19 cm. Należała do grupy klaczy pozyskanych dla stadniny koni Murań po II wojnie światowej, dała tam 6 źrebiąt i założyła linię żeńską. Ousor Muráň krył w 1973 roku w stadninie koni w Dobsinie i w latach 1975 – 1980 w stadninie koni w Topolczankach.
Dziadkiem Ousora I był 4639 Ousor-2 Mirko (349 Ousor-5 – 6 Ircha), ciemnogniadym, urodzony 11 marca 1963 roku, ogier o wymiarach 137 – 175 – 18,7 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,95% (inbredowany na Hrobego I i 64 Goral-14). Jego matka 6 Ircha (Cukor-Gurgul-5 – Brada) w linii żeńskiej wywodziła się od czechosłowackiej klaczy 1 Bradavička (gniadej, urodzonej w 1944 roku, o wymiarach 144 – 155 – 18 cm, należącej do grupy klaczy pozyskanych dla stadniny koni Murań po II wojnie światowej, która dała w stadninie 5 źrebiąt). 4639 Ousor-2 Mirko był użytkowany w Muraniu.
Pradziadkiem Ousora I był 349 Ousor-5 (Ousor – 179 Goral III-14), kasztanowaty, importowany do Czechosłowacji z Rumunii, urodzony w 1944 roku w Łuczynie. Nie był zinbredowany. Jego matka 179 Goral III-14 (Goral III rum. – Hroby III-8) urodziła się w stadninie koni w Łuczynie w Rumuni. Wywodziła się z rodziny klaczy 11 Sarata. Ousor-5 był użytkowany w stadninie koni w Topolczankach w latach 1957 – 1962, dał w tam 60 źrebiąt.
Prapradziadkiem Ousora I był założyciel rodu – Ousor, nieznanego pochodzenia, urodzony w 1929 roku na Bukowinie w okolicach Oberhei, gniady, o wymiarach 143 – 163 – 18 cm miary taśmowej. Imię Ousor znaczy po rumuńsku „niedźwiedź”. Według Hackla [1938] mógł być spokrewniony z ogierem Pietrosu w tym samym czasie zakupionym do stadniny w Łuczynie (jak pisał Hackl, po wielotygodniowej podróży saniami przez góry od miejscowości do miejscowości kierownikiem stadniny hucułów w Łuczynie dr Ch. Wendling znalazł dwa chłopskie ogiery, które wydawały się odpowiednie i zakupił je dla Łuczyny). Ousor reprezentował typ hucuła-bystrzeckiego. Hackl podał taką informację, ale nie sprecyzował, jak Ousor mógł reprezentować typ huculski, skoro, jak sam pisał wcześniej, był szeklerem, a nie hucułem. Być może szeklery były już wtedy tak silnie przekrzyżowane z hucułami, że nie różniły się od nich wyglądem. Da się taki wniosek wysnuć ze słów Hackla. Jak podał Hackla Ousor był żylasty i mało męski. Miał dobrą głowę i szyję, szeroką, ale nie głęboką pierś, silny grzbiet, o lekko wystającym kłębie i niedostatecznie szeroki zad. Był wysokonogi, o bardzo dobrych przednich kończynach, suchych nadpęciach, krótkich stawach skokowych, dobrze ukątowanych, lecz z sarniakiem. Prawą przednią kończynę miał lekko francuską i odrobinę rozmiatał, z tyłu był poprawny, miał jednak nieco ciasno ustawione stawy skokowe. Odznaczał się bardzo energicznym kłusem. Roczniaki po nim były żylaste, z silnymi przednimi nogami. Dla większości klaczy, jak uważał Hackl, był dostatecznie dobry, lecz elitarnych matek było dla niego szkoda. Ousor był użytkowany w Łuczyne w latach 1934 – 1943.
2. Pierwsze pokolenie potomne – synowie Ousora I
Neszor Khc 151 (od Olcha ex Oktawa), wilczaty bez odmian, urodzony 26 grudnia 1985 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 142 – 179 – 20 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,98% (inbredowany na Hrobego V). Jego matka Olcha ex Oktawa Khc 211 (Dioryt – Chmura) urodziła się w 1982 roku w SK Siary, była gniadą klaczą z siwizną, o wymiarach 140 – 182 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów, zwyciężczynią Pokazu Hodowlanego Towarzystwa Miłośników Koni w Krakowie w 1989 roku. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Nakonecznej. W 1995 roku Neszor został odznaczony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Krył w latach 1989 - 1990 w PSO Klikowa (w. tarnowskie), w 1991 roku w Gorzycach (w. tarnowskie), w latach 1992 - 1993 w SK Siary i w latach 1994 – 1996 w SKH Gładyszów, w 1996 roku w Hucie Gogołowskiej (w. rzeszowskie), w latach 1998 - 1999 w Zabierzowie (w. małopolskie), w latach 2000 - 2002 w Balicach (w. małopolskie), w 2003 roku w Przybkówku (w. zachodnio pomorskie) i w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), w 2008 roku w Płotach (w. lubuskie). Dał 115 czystorasowych źrebiąt (55 ogierów i 60 klaczy). 6 jego synów i 50 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wakat Khc 179 (od Ostróżka), gniady bez odmian, urodzony 2 stycznia 1986 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 133 – 168 – 18,5 cm, zbonitowany na 76 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,03% (inbredowany na Hrobego V). Jego matka Ostróżka Khc 213 (Dioryt – Donica) urodziła się w 1982 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 141 – 187 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. Wakat krył w latach 1989 – 1993 w Równi (w. krośnieńskie). Wyeliminowany z hodowli w 1993 roku. Dał 2 czystorasowe klacze, które otrzymały licencje. Dał też córkę licencjonowaną jako kuc.
3. Drugie pokolenie potomne – synowie Neszora
Proton Khc 273 (od Paria), ciemnogniadosrokaty, urodzony 30 kwietnia 1992 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,45% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Paria Khc 291 (Margiel – Jutrzenka) urodziła się w 1986 roku w SK Siary, była myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 174 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów, w 1989 roku nagrodzoną złotym medalem na V Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Połoniny. Proton krył w 1995 roku w SO Klikowa, w latach 1996 – 1998 w Dolinie Bętkowskiej (w. krakowskie), w latach 1999 – 2000 w Wolicy (w. świętokrzyskie), w latach 2001 – 2002 w Busku Zdrój (w. świętokrzyskie) i w 2003 roku ponownie w Wolicy (w. świętokrzyskie). Dał 45 czystorasowych źrebiąt (26 ogierów i 19 klaczy). 2 jego synów i 15 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jedna jego córka otrzymała licencję jako kuc. Padł 12 października 2007 roku.
Mesz Khc 231 (od Niwa), gniady bez odmian, urodzony 15 maja 1993 roku w Instytut Genetyki PAN w Jastrzębcu (w. warszawskie), ogier o wymiarach 143 – 180 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,26% (inbredowany na Topolę i Hrobego V-22). Jego matka Niwa Khc 523 (Margiel – Nowalijka) urodziła się w 1988 roku w SK Siary, była gniadą klaczą, o wymiarach 138 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Nakonecznej. Mesz krył w latach 1997 – 1999 w Jastrzębcu (w. mazowieckie), w latach 2000 – 2002 w Adamowie (w. łódzkie), w latach 2002 – 2003 w Komorowie (w. świętokrzyskie) i w latach 2003 – 2015 w Sielcu (w. świętokrzyskie). Padł 4 lipca 2015 roku. Dał 33 czystorasowe źrebięta (13 ogierów i 20 klaczy). 4 jego synów i 12 córek otrzymało licencję.
Nektar Khc 235 (od Lisna), jasnogniady bez odmian, urodzony 22 stycznia 1994 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 138 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,15% (inbredowany na Gorala X i Hrobego V-22). Jego matka Lisna Khc 482 (Jaśmin – Donica) urodziła się w 1991 roku w SK Siary, była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 171 – 18 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Laliszki. Nektar krył w 1997 roku w Radomiu, w latach 1998 – 2003 w Tychach (w. śląskie), w latach 2006 – 2007 w Radziszowie, w 2008 roku w Dynowie (w. podkarpackie), w latach 2010 – 2011 w Czernichowie (w. śląskie). Padł 4 grudnia 2013 roku. Dał 57 czystorasowych źrebiąt (28 ogierów i 29 klaczy). 2 jego synów i 16 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Plusz Khc 264 (od Dziewanna), skarogniady bez odmian, urodzony 22 marca 1995 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 166 – 18 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,39% (inbredowany na Hrobego V-22 i Hrobego V). Jego matka Dziewanna Khc 155 (Hroby V-22 – Wiosenka) urodziła się w 1971 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. W 1985 roku zdobyła złoty medal na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Była także matką sławnego ogiera Jaśmin (po Zefir) – z rodu Gurgula. Plusz krył w latach 2000 – 2003 w Puławach (w. lubelskie), w latach 2006 – 2007 w Chrząchowie, w latach 2008 – 2010 w Koloni Góra Puławska (w. lubelskie) i w latach 2019 – 2022 w Tomaszówce (w. lubelskie). Padł 14 grudnia 2022 roku. Dał 8 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 5 klaczy).
Negro Khc 234 (od Fraza), jasnogniady, urodzony 22 lutego 1996 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 168 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,24% (inbredowany na Gorala X, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Fraza Khc 253 (Margiel – Różanka) urodziła się w 1989 roku w SK Siary, była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 174 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów, w 1995 roku odznaczoną złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Wrony. Negro krył w latach 1999 – 2001 w Straszydlu (w. podkarpackie), w latach 2008 – 2010 w Mierzęcicach (w. śląskie) i w 2011 roku w Białce (w. lubelskie). Padł 29 kwietnia 2011 roku. Dał 52 czystorasowe źrebięta (27 ogierów i 25 klaczy). 14 córek otrzymało licencję. Jego gniadosrokaty syn Oskal od klaczy huculskiej Ostroga (Portal – Olimpiag) urodzony w 2005 roku u Jana Konoka w Zebrzydowicach otrzymał licencję jako kuc. Negro krył też klacze innych ras.
Korab (od Aida z Sadyby), gniadosrokaty, urodzony 15 maja 2009 roku u Rity Szlachetki w Goraju (w. lubuskie), ogier o wymiarach 136 – 175 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Według Peckiel [2013] w czasie uznawania pokazał swobodny stęp i niezły kłus. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,24% (inbredowany na Hrobego V i Ousora-2 Mirko). Jego matka Aida z Sadyby (Wawel – Angelika) urodziła się w 2003 roku u Mariana Siejaka w Boguszynku (w. wielkopolskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 176 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny czechosłowackiej klaczy Roza. W 2012 roku Korab zajął ex aequo 2 i 3 miejsce w próbie dzielności w Nowej Łomnicy. W latach 2011 – 2020 krył w Sieroszowicach (w. dolnośląskie), w 2021 roku krył Świdnica (w. dolnośląskie), a w latach 2022 – 2024 w miejscowości Domacyno (w. zachodniopomorskie). Dał 68 czystorasowych źrebiąt (39 ogierów i 29 klaczy). 10 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Matki 3 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Pietrosu, 2 – Gurgula i 1 – Hrobego. W linii żeńskiej 2 pochodziły z rodzin Połoniny, po 1 – z linii Laliszki, Nakonecznej, Wroni i czechosłowackiej klaczy Roza.
4. Trzecie pokolenie potomne
K-Prut (Proton – Kropka), skarogniadosrokaty, urodzony 24 maja 1997 roku. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,28% (inbredowany na Gamę). Jego matka Kropka Khc 456 (Kormoran – Iluzja) urodziła się w 1991 roku u Anny Morańskiej z Krakowa, była gniadą klaczą, o wymiarach 138 – 192 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. K-Prut dał jednego ogierka kuca.
Magik (Proton – Magma), gniady bez odmian, urodzony 3 marca 2000 roku u Ryszarda Sosnowskiego w Grabcu (w. śląskie), ogier o wymiarach 140 – 181 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,22% (inbredowany na Dioryta). Jego matka Magma Khc 194 (Dioryt – Doba) urodziła się w 1980 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 138 – 172 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Nakonecznej. Magik krył w latach 2006 – 2019 w Grabcu (w. śląskie). Dał 14 czystorasowych źrebiąt (6 ogierów i 8 klaczy). 4 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Sonet-WT (Mesz – B-Surma), gniadosrokaty, urodzony 9 lipca 2003 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 142 – 179 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,05% (inbredowany na Hrobego V-22, Cukora-Gurgula-5, Gorala X i Hrobego V). Jego matka B-Surma Khc 720 (Puszczyk – Sójka) urodziła się w 1997 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie), była skarogniadą klaczą, o wymiarach 138 – 174 – 16,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgul i rodziny Bajkałka. W 2005 roku Sonet-WT został wybrany wice czempionem ogierów dwuletnich na V Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. Krył w latach 2008 - 2018 w Sielcu (w. świętokrzyskie). Padł 8 lutego 2022 roku. Dał 15 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 7 klaczy). Jego syn Prezes (od Pola) został sprzedany na Węgry i tam użyty w rozrodzie. 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
B-Smok (Mesz – Surma), gniadosrokaty, urodzony 28 marca 2005 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 139 – 168 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Pełny brat Soneta-WT. W 2009 roku zajął ex equo 3/4 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Janowie-Grodźcu. W 2010 roku krył w Sielcu Siedlisko (w. świętokrzyskie). Potem sprzedany do Niemiec. Nie zostawił w Polsce potomstwa.
Batman (Mesz – Betania), gniady, urodzony 18 sierpnia 2005 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 141 – 176 – 20 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego matka Betania Khc 245 (Rewir – Sójka) urodziła się w 1989 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Bajkałki. W 2007 roku Batman zajął 3 miejsce w stawce ogierów rocznych i dwuletnich na II Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Klikowej. Krył w latach 2009 – 2010 w Siedliskach (pow. staszowski), w 2011 roku w Czerwonej Górce (woj. świętokrzyskie) i w 2012 roku w Łącznej (woj. świętokrzyskie). Nie zostawił potomstwa. Później wykastrowany.
Wulkan (Mesz – Walencja), wilczaty, urodzony 12 marca 2008 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 139 – 174 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,93% (inbredowany na Dioryta). Jego matka Walencja (Lotnik – Witka) urodziła się w 2002 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 140 – 179 – 18,5 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Wydry. Wulkan krył w latach 2011 – 2012 w Sielcu (w. świętokrzyskie), w latach 2013 – 2017 w Marchocicach (w. świętokrzyskie), w 2019 roku w Ciemiętniku (w. świętokrzyskie) i w latach 2021 – 2022 w Antonielowie. Dał 24 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 16 klaczy). 2 jego córki otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Wulkan Khc 319 (Nektar – Wilczyca), gniady bez odmian, urodzony 7 lipca 1998 roku u Franciszka Maciejewskiego w Radomiu, ogier o wymiarach 136 – 172 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,98% (inbredowany na Zefira). Jego matka Wilczyca Khc 777 (Wabigon – Ruma) urodziła się w 1993 roku u Stanisława Myślińskiego w Polanie (w. krośnieńskie), była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 134 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Wulkan krył w latach 2001 – 2014 w Radomiu. Dał 6 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 3 klacze). 1 jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras. Padł 21 września 2015 roku.
Nobel (Nektar – Nagroda), ciemnogniady, urodzony 8 maja 2001 roku u Mariana Kawula z Krakowa, ogier o wymiarach 139 – 192 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,55% (inbredowany na Cukora-Gurgul-5, Topolę, Hrobego V-22 i Dziewannę). Jego matka Nagroda Khc 505 (Piaf – Maciejka) urodziła się w 1994 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą, o wymiarach 143 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Nakonecznej. W 2008 roku Nobel zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie. Krył w latach 2008 – 2010 w Porąbce Iwkowskiej (w. małopolskie). Dał 10 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 6 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Padł 17 września 2010 roku.
Matki 3 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala, 2 – Gurgula, po 1 – Hrobego, Ousora i Pietrosu. W linii żeńskiej 3 pochodziły z rodzin Bajkałki, po 2 – z linii Nakonecznej i Wydry, 1 – z linii Czeremchy.
5. Drugie odgałęzienie rodu Ousora w Polsce – założyciel i jego przodkowie
Założycielem drugiego odgałęzienia roku Ousora w Polsce był ogier Ousor VIII-50 importowany z Rumunii w 1996 roku wraz z ogierami Hroby XXI-50 i Prislop IX-81. Ousor VIII-50 Khc 250 (Ousor VIII – 601 Goral XV-41) był gniadym ogierem bez odmian, urodzonym 19 marca 1992 roku w stadninie koni w Łuczynie, jego wymiary wynosiły 143 – 166 – 19 cm. W Polsce otrzymał 79 punktów bonitacyjnych i zaliczył polową próbę zaprzęgowa i otrzymał ocenę bardzo dobrą. Jak podawał Jackowski [2006a], był okrągły w kształtach i dość drobny, z doskonałym ruchem. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,79% (inbredowany na 153 Goral IX-3). Jego matka 601 Goral XV-41 (Goral XV rum. – 338 Hroby XIV-7) urodzona w stadninie koni w Łuczynie, wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 86 Deremoxa. Ousor VIII-50 krył w 1996 roku w SO Klikowa, w 1997 roku w SKH Gładyszów i w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnymi w Odrzechowej, w 1998 roku w SO Klikowa, w 1999 roku ponownie w SKH Gładyszów, w 2000 roku w SO Klikowa, w Woli Radłowskiej (w. małopolskie) i w Izbach (w. małopolskie), w 2001 – 2002 roku w SKH Gładyszów, w 2003 roku w Grzechyni (w. małopolskie), w latach 2004 – 2007 w Bieszczadzkim Parku Narodowy, w latach 2008 – 2009 w Straszydlu (w. podkarpackie), w latach 2010 – 2015 w SKH Gładyszów. Dał 137 czystorasowych źrebiąt (68 ogierów i 69 klaczy). 7 jego synów i 48 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Padł 12 czerwca 2015 roku.
Ojcem Ousora VIII-50 był gniady ogier Ousor VIII (Ousor VI – 327 Hroby XII-2), urodzony 14 marca 1980 roku w stadninie koni w Łuczynie, jego wymiary wynosiły 140 – 183 – 19,5 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,38% (inbredowany na Gorala V i Pietrosu II). Jego matka 327 Hroby XII-2 (Hroby XII – 85 Goral IX-3) urodziła się w 1969 roku w Łuczynie, wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 1 Panca. Ousor VIII krył w Łuczynie w latach 1984 – 1991. Potem został eksportowany na Węgry, gdzie krył pod imieniem Ousor VI-61 Tornado.
Dziadkiem Ousora VIII-50 był ogier Ousor VI (Ousor IV – 128 Pietrosu III-1), urodzony w 1966 roku w stadninie koni w Łuczynie. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,50% (inbredowany na Gorala III, 87 Goral I-2 i Ousora). Jego matka 128 Pietrosu III-1 (Pietrosu III – 4 Goral V-2) urodzona w 1950 roku w stadninie koni w Łuczynie, wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 16 Aglaia. Ousor VI krył w Łuczynie w latach 1971 – 1981.
Pradziadkiem Ousora VIII-50 był ogier Ousor IV (Ousor II – 222 Hroby VIII-1), urodzony w 1951 roku w stadninie koni w Łuczynie. Jego współczynnik inbredu wynosił 4,09% (inbredowany na Gorala I). Jego matka 222 Hroby VIII-1 (Hroby VIII – 124 Goral III-2), wywodził się z rodziny rumuńskiej klaczy 4 Chitca. Ousor IV był użytkowany w Łuczynie w latach 1960 – 1973.
Prapradziadkiem Ousora VIII-50 był ogier Ousor II (Ousor – 87 Goral I-2), urodzony w 1938 roku w stadninie koni w Łuczynie. Nie był zinbredowany. Jego matka 87 Goral I-2 (Goral I – 33 Hroby III-12) urodziła się w 1928 roku w Łuczynie, miała odmiany na prawej przedniej nodze i obu tylnych, jej wymiary wynosiły 141 – 170 – 18,3 cm. Wywodził się z rodziny rumuńskiej klaczy 16 Aglaia. Ousor II był użytkowany w Łuczynie latach 1948 – 1958.
6. Pierwsze pokolenie potomne drugiego odgałęzienia – synowie Ousora VIII-50
Lotnik Khc 228 (od Lotna), gniady bez odmian, urodzony 14 marca 1998 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 139 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,66% (inbredowany na Hrobego IV). Jego matka Lotna Khc 491 (Hawrań – Reduta) urodziła się w 1992 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 132 – 168 – 18,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. Lotnik był ogierem o charakterystycznej urodzie konia prymitywnego, męskim wyrazie, dobrym charakterze i pożądanych cechach użytkowych. W 2001 roku zajął ex equo 1 i 2 miejsce w eliminacjach do czempionatu w Rudawce Rymanowskiej. W 2002 roku dosiadany przez Monikę Janczur zajął ex equo 1 – 3 miejsce w ścieżce huculskiej podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. W 2003 i 2004 roku zyskał tytuł czempiona na XVIII i XIX Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu. W 2007 roku zajął 3 miejsce w grupie ogierów starszych na II Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Klikowej. W 2009 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej, zdobył tytuł czempiona hodowlanego XV Dni Huculskich, zajął 1 miejsce w grupie ogierów w wieku 10 – 15 lat i uzyskał tytuł czempiona ogierów na III Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Stadl Paura w Austrii. W 2010 roku dosiadany przez Mariusza Borutę zajął 3 miejsce w eliminacjach w Sielcu, zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł czempiona, oraz zajął 3 miejsce w eliminacjach w Rudawce Rymanowskiej, zajął też 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i został uznany za najładniejszego konia przez publiczność podczas XVI Dni Huculskich. W latach 2001 – 2024 krył w Odrzechowej (w. podkarpackie). Dał 148 czystorasowych źrebiąt (77 ogierów i 71 klaczy). 15 jego synów i 52 córki otrzymały licencję. Jeden jego syn – gniady Warnik (od Wartka) urodzony w 2002 roku, został sprzedany na Ukrainę, tam licencjonowany i użyty w hodowli. Lotnik krył też klacze innych ras.
Włochaty Khc 228 (od Wstęga), gniady, urodzony 11 października 1999 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 142 – 175 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,19% (inbredowany na Gorala V, 223 Ousor-11 i Hrobego IV). Jego matka Wstęga Khc 812 (Hawrań – Wetlina) urodziła się w 1992 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 160 – 16 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. W 2005 roku Włochaty zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas próby dzielności w Janowie-Grodźcu. Krył w latach 2003 – 2007 w Borszewicach (w. łódzkie), w latach 2008 – 2011 w Łodzi, w latach 2012 – 2017 w Borszewicach Cmentarnych (w. łódzkie) i w latach 2018 – 2019 w Dobrzence Małej (w. mazowieckie). Padł 2 grudnia 2019 roku. Dał 74 czystorasowe źrebięta (40 ogierów i 34 klacze). 1 jego syn i 17 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Orkan Khc 245 (od Oliwia), ciemnogniady bez odmian, urodzony 7 grudnia 1999 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 136 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,01% (inbredowany na Gorala V i 223 Ousor-11). Jego matka Oliwia Khc 557 (Szafir – Olszanica) urodziła się w 1995 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 130 – 169 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. Orkan krył w 2003 roku w miejscowości Pustków (w. podkarpackie). Krył tylko klacze innych ras.
Poter (od Pożoga), jasnogniady, urodzony 22 lutego 2003 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (woj. łódzkie), ogier o wymiarach 139 – 174 – 19,5 cm, zbonitowany na 83 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,62% (inbredowany na Hrobego IV). Jego matka Pożoga Khc 222 (Zefir – Ekierka) urodziła się w 1983 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 187 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów, w 1987 roku nagrodzoną złotym medalem na III Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. W 2006 roku Poter zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. W 2007 roku uzyskał tytuł vice czempiona na XXII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu. W 2009 roku uzyskał tytuł czempiona podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. W 2013 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej i 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Szczyrzycu. W 2014 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie, dosiadany przez Jagodę Rejman zajął 2 miejsce w pokazie ścieżki huculskiej podczas czempionatu młodzieżowego w Klikowej i zajął 3 miejsce w eliminacjach w Chmielewie, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów w czasie eliminacji w Hawłowicach, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł vice czempiona ogierów, oraz najlepszego ogiera w typie huculskim na XX Dniach Huculskich, dosiadanym przez Jagodę Rejman zajął też wtedy 1 miejsce w rajdzie. W 2015 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł czempiona podczas eliminacji w Regietowie, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej podczas eliminacji w Sielcu, zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł czempiona podczas XXI Dni Huculskie. W 2016 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rzeszotarach. W 2021 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Racocie. Krył w latach 2006 – 2009 w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), w latach 2010 – 2012 w Rudawie (w. małopolskie), w latach 2013 – 2014 w Pszczółkowicach (w. małopolskie), w 2016 roku w Motyczu (w. lubelskie), w latach 2017 – 2020 w Psarach Koloni (w. świętokrzyskie) i w latach 2021 – 2024 w Osieku (w. kujawsko-pomorskie). Dał 96 czystorasowych źrebiąt (50 ogierów i 49 klaczy). 2 jego synów i 20 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Lazur (od Limba), gniady, urodzony 28 kwietnia 2003 roku u Andrzeja Marka w Bujakowie (w. śląskie), ogier o wymiarach 136 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,88% (inbredowany na Gorala V i 223 Ousor-11). Jego matka Limba Khc 479 (Szafir – Liszka) urodziła się w 2000 roku u Andrzeja Marka w Bujakowie, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 130 – 156 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Lazur krył w latach 2008 – 2020 w Rozłazinie (w. pomorskie). Padł 5 listopada 2020 roku. Dał 45 czystorasowych źrebiąt (27 ogierów i 18 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Orkan-W (od Ona), ciemnomyszaty, urodzony 22 stycznia 2005 roku w Bieszczadzki Parku Narodowym, ogier o wymiarach 141 – 174 – 19,2 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,84% (inbredowany na Gorala V, 223 Ousor-11, Hrobego IV i Gorala IV). Jego matka Ona Khc 565 (Nokturn – Oskoma) urodziła się w 1997 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 138 – 184 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. Orkan-W krył w latach 2009 – 2010 w Ustrzykach Górnych (w. podkarpackie), w 2011 roku w Rzepedziu (w. podkarpackie), w latach 2014 – 2018 w Czystogarbie (w. podkarpackie) i w latach 2020 – 2023 w Dobrosławiu (w. łódzkie). Dał 91 czystorasowych źrebiąt (46 ogierów i 45 klaczy). 26 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Ptasznik (od Poza), gniady, urodzony 28 lutego 2012 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 142 – 178 – 19,2 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,52% (inbredowany na 151 Ousor II-5). Jego matka Poza (Piaf – Pepsi) urodziła się w 2002 roku w SKH Gładyszów, była myszatą klaczą, o wymiarach 136 – 174 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Połoniny. Ptasznik krył w latach 2015 – 2017 w SKH Gładyszów. Nie zostawił potomstwa. Wykastrowany.
Matki 4 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gurgula, 2 – Hrobego i 1 – Pietrosu. W linii żeńskiej po 2 pochodziły z rodzin Połoniny, Wołgi i Wydry, a 1 – Laliszki.
7. Drugie pokolenie potomne drugiego odgałęzienia
Wermut (Lotnik – Wstęga), jasnogniady, urodzony 21 lutego 2002 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 142 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 10,85% (inbredowany na Hawrania). Jego matka Wstęga Khc 812 (Hawrań – Wetlina) urodziła się w 1992 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 138 – 160 – 16 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. Wermut krył w latach 2006 – 2012 w Serednim Małym (w. podkarpackie) jako ogier tabunowy i w latach 2014 – 2015 w Markowej (w. podkarpackie). Padł 18 stycznia 2016 roku. Dał 100 czystorasowych źrebiąt (52 ogiery i 48 klaczy). 27 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wakat-O (Lotnik – Witka), gniady, urodzony 13 października 2003 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 143 – 194 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,24% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Witka (Sonet – Wierna) urodziła się w 1997 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 138 – 164 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punkty. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. W 2008 roku Wakat-O pod Krystianem Górskim zajął 2 miejsce w skokach w czasie eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. W 2011 roku zajął 2 miejsce w skokach w czasie eliminacji w Kołaczycach. Krył w latach 2008 – 2023 w Przemyślu (w. podkarpackie). Dał 28 czystorasowych źrebiąt (14 ogierów i 14 klaczy). 9 jego córek otrzymało licencję.
Orzeł-O (Lotnik – Ofirka), ciemnogniady, urodzony 14 lutego 2004 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 141 – 181 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,24% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Ofirka Khc 539 (Sonet – Olcha) urodziła się w 1998 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnogniadą klaczą, o wymiarach 134 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. W 2007 roku Orzeł-O pod Krzysztofem Banasiewiczem zajął 3 miejsce w ścieżce huculskiej do próby w Sielcu, zajął ex equo 2 – 4 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł czempiona podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. W 2008 roku uzyskał tytuł czempiona hodowlanego w czasie eliminacji w Hawłowicach, uzyskał tytuł czempiona hodowlanego w czasie eliminacji w Sielcu, złoty medal na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł wice czempiona podczas XIV Dni Huculskich. W 2009 roku zajął 1 miejsce w grupie ogiery w wieku 3 – 5 lat i uzyskał tytuł wice czempiona ogierów na Międzynarodowym Czempionacie HIF w Stadl Paura w Austrii. Krył w latach 2008 – 2012 w Przemyślu (w. podkarpackie). Padł 2 lipca 2012 roku. Dał 45 czystorasowych źrebiąt (25 ogierów i 20 klaczy). 1 jego syn i 15 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wicher (Lotnik – Waga), jasnogniady, urodzony 1 marca 2004 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 140 – 172 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,24% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Waga Khc 731 (Sonet – Ważka) urodziła się w 1997 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 155 – 16,5 cm, zbonitowaną na 77 punkty. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. W 2007 roku Wicher zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i dosiadany przez Daniela Szeleścia zajął 1 miejsce w ścieżce huculskiej do próby dzielności i 1 miejsce w całej próbie podczas eliminacji w Sielcu, zajął też 2 miejsce w grupie ogierów 3 – 5 lat oraz zdobył tytuł vice czempiona ogierów młodszych podczas międzynarodowego czempionatu ogierów w Pardubicach w Czechach. W 2009 roku zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej oraz 3 miejsce w grupie ogierów 3 – 5 lat na Międzynarodowym Czempionacie HIF w Stadl Paura w Austrii. W 2010 roku zajął 2 miejsce w ścieżce huculskiej podczas eliminacji w Hawłowicach. Krył w latach 2008 – 2020 w Sielcu (w. świętokrzyskie) i w latach 2021 – 2024 w Krakowie. Dał 27 czystorasowe źrebięta (13 ogierów i 14 klaczy). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Oktawian-O (Lotnik – Ofirka), gniady, urodzony 22 lutego 2005 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 142 – 178 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Pełny brak Orła-O. Krył w latach 2008 – 2013 w Brennej (w. śląskie), w latach 2014 – 2018 w Klikowej (w. małopolskie) i w latach 2019 - 2024 w Porąbce Iwkowskiej (w. małoposkie). Dał 97 czystorasowe źrebięta (55 ogiery i 42 klaczy). 2 jego synów i 23 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.2024 w Porąbce Iwkowskiej (w. małoposkie). Dał 97 czystorasowe źrebięta (55 ogiery i 42 klaczy). 2 jego synów i 23 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Opal (Lotnik – Owacja), myszaty, urodzony 4 maja 2005 roku u Janusza Gralaka w Płotach (w. lubuskie), ogier o wymiarach 142 – 178 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,96% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Owacja Khc 584 (Sonet – Olszanica) urodziła się w 1996 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 131 – 184 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. Opal krył w latach 2008 – 2010 w Płotach (w. lubuskie), w 2017 roku w miejscowości Liszkowo i w 2018 roku w miejscowości Wolsko (w. wielkopolskie). Później wykastrowany. Dał 9 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 4 klacze). 3 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Olgierd-O (Lotnik – Oliwia), gniady, urodzony 12 grudnia 2005 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 141 – 178 – 19,5 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,23% (inbredowany na Lemiesza). Jego matka Oliwia Khc 557 (Szafir – Olszanica) urodziła się w 1995 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była ciemnogniadą klaczą, o wymiarach 130 – 169 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. W 2008 roku zajął 1 miejsce w ocenie ogierów dwuletnich i zdobył tytuł ich czempiona na VIII Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2010 roku Olgierd-O zdobył złoty medal i tytuł czempiona na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu, zdobył tytuł vice czempiona podczas eliminacji w Sielcu, zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Hawłowicach, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł czempiona podczas eliminacji w Nielepicach, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł czempiona, oraz dosiadany przez Bartłomieja Woźnicę zajął 1 miejsce ścieżce huculskiej i 3 miejsce w całym czempionacie użytkowym podczas XVI Dni Huculskie. W 2011 roku zdobył tytuł czempiona i zajął 2 miejsce w eliminacjach w Sielcu, zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Hawłowicach i zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas XVII Dni Huculskie. W 2012 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej i zdobył tytuł vice czempiona podczas eliminacji w Hawłowicach, zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów na XVIII Dniach Huculskich. W 2014 zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej i dosiadany przez Karolinę Bielanin zajął 1 miejsce w ścieżce sportowej w Kołaczycach. Krył w latach 2010 – 2011 w Jarosławiu (w. podkarpackie), w latach 2012 – 2014 w Świebodnej (w. podkarpackie), w 2015 roku ponownie w Jarosławiu (w. podkarpackie), w latach 2016 – 2023 w Hawłowicach (w. podkarpackie) i w 2024 roku w Sadkowie (w. mazowieckie). Dał 39 czystorasowych źrebiąt (22 klacze i 17 ogierów). 1 jego syn i 10 córek otrzymało licencję.
Witalis-O (Lotnik – Wetlina), ciemnomyszaty, urodzony 1 października 2006 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 143 – 182 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,98% (inbredowany na Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Wetlina Khc 315 (Elf – Rogatka) urodziła się w 1988 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 178 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Krył w 2010 roku w Odrzechowej i w latach 2011 – 2020 w Gęsi (w. lubelskie) i w latach 2021 – 2024 w Wohyniu (w. lubelskie). Dał 80 czystorasowych źrebiąt (39 ogierów i 41 klaczy). 18 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Otello (Lotnik – Ofirka), gniady, urodzony 12 marca 2007 roku u Wojciecha Pelca w Małkowicach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 144 – 180 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Pełny brak Orła-O i Oktawiana-O. Otello krył w 2010 roku w Małkowicach (w. podkarpackie), w 2011 roku w Nowej Wsi (w. śląskie) i w latach 2017 – 2024 w Jeżowem (w. podkarpackie). Dał 32 czystorasowe źrebięta (17 ogierów i 15 klaczy). 4 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Wersal-O (Lotnik – Wódka), gniady, urodzony 2 listopada 2011 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 138 – 169 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbą wierzchową z oceną dobrą. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,25% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Wódka (Sonet – Wereta) urodziła się w 2001 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była jasnogniadą klaczą bez odmian. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. Wersal-O krył w latach 2019 – 2022 roku w Podolu (w. mazowieckie). Dał jednego czystorasowego ogierka. Krył też klacze innych ras.
Oliwier-O (Lotnik – Olimpia-O), gniady, urodzony 30 stycznia 2013 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 138 – 175 – 18,7 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,55% (inbredowany na Lemiesza). Jego matka Olimpia-O (Ważniak – Omega-O) urodziła się w 2008 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była gniadą klaczą, o wymiarach 138 – 181 – 19,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. Oliwier-O w 2015 roku zajął 1 miejsce w grupie ogierów dwuletnich i zdobył tytuł czempiona ogierów dwuletnich na XV Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. Krył w latach 2017 – 2024 w Polanie (w. podkarpackie) jako ogier tabunowy. Dał 81 czystorasowych źrebiąt (41 ogierów i 40 klaczy). 2 jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Prezent-O (Lotnik – Panda), ciemnomyszaty, urodzony 13 październik 2013 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 140 – 175 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Jak podaje Gibała [2017] podczas uznawania bardzo wysoko oceniono u niego typ i głowę oraz chody. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,27% (inbredowany na Lemiesza, Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Panda (Rygor – Przylaszczka) urodziła się w 2001 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 166 – 18 cm. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. W 2016 roku Prezent-O zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas próby dzielności w Klikowej. Krył w latach 2019 – 2020 w Małkowicach (w. podkarpackie). Padł 9 października 2020 roku. Dał 34 czystorasowe źrebięta (20 ogierów i 14 klaczy). 1 jego syn i 5 córek otrzymało licencję.
Odeon-O (Lotnik – Olimpia-O), ciemnogniady, urodzony 8 listopada 2014 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 141 – 176 – 20 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,55% (inbredowany na Lemiesza). Jego matka Olimpia-O (Ważniak – Omega-O) urodziła się w 2008 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była gniadą klaczą, o wymiarach 138 – 181 – 19,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. W 2017 roku Odeon-O zajął 3 miejsce w grupie ogierów trzyletnich, uzyskał tytuł czempiona ogierów trzyletnich i najlepszego konia pokazu na XVII Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. Krył w latach 2018 – 2024 w SKH Gładyszów. Dał 26 czystorasowych źrebięta (14 ogierów i 12 klacz). 6 jego córek otrzymało licencję.
Orbit-O (Ousor) (Lotnik – Olimpia-O), skarogniady, urodzony 2 listopada 2019 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 140 – 169 – 10,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Zaliczył zasadniczą polową próbę wierzchową z oceną bardzo dobrą. Pełny brat Odeona-O. Krył w latach 2023 – 2024 w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej. Nie dał potomstwa.
Gepard-O (Ousor) (Lotnik – Gazela-O), gniady, urodzony 23 listopada 2019 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, ogier o wymiarach 143 – 176 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,61% (inbredowany na Hawrania). Jego matka Gazela-O (Ważniak – Grenada-O) urodziła się w 2016 roku także w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 140 – 179 – 18,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i z rodziny rumuńskiej klaczy 16 Aglaia. Gepard-O krył w latach 2023 – 2024 w Krakowie. Nie dał potomstwa.
Larry (Włochaty – Lola), ciemnogniady, urodzony 28 maja 2005 roku u Ewy i Krzysztofa Banasiaków w Borszewicach Cmentarnych, ogier o wymiarach 137 – 167 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,80% (inbredowany na Maciejową i Hrobego V-22). Jego matka Lola Khc 490 (Sonet – Szarfa) urodziła się w 2000 roku także u Ewy i Krzysztofa Banasiaków, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 135 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. W 2008 roku Larry dosiadany przez Magdalenę korytowską zajął 3 miejsce w eliminacjach w Pleckiej Dąbrowie. Krył w 2009 roku w Grodźcu (w. wielkopolskie), w latach 2010 – 2011 w Owczarach (w. warmińsko-mazurskie), w latach 2012 – 2016 w Orzechowie (w. warmińsko-mazurskie), w latach 2021 – 2022 w Rutce Tartak i w latach 2023 – 2024 w Małkowicach (w. podkarpackie). Dał 56 czystorasowych źrebiąt (28 ogiery i 28 klaczy). 15 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Jawor (Poter – Jagienka), ciemnogniady, urodzony 24 marca 2008 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (woj. łódzkie), ogier o wymiarach 141 – 172 – 18,7 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,08% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Jagienka (Neszor – Jodełka) urodziła się w 2004 roku także u Stanisława Gajewskiego, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Góralki Nowosądeckiej. W 2011 roku Jawor został nagrodzony złotym medalem na XXV Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu, dosiadany przez Magdalenę Korytowską zajęła 3 miejsce ścieżce huculskiej do próby dzielności i w całej próbie dzielności w Pleckiej Dąbrowie. W 2013 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i zdobył tytuł vice czempiona ogierów podczas eliminacji w Boguszynku. Krył w latach 2011 – 2015 w Boguszynku (w. wielkopolskie), w latach 2016 – 2018 w Moszczenicy (w. małopolskie), w latach 2019 – 2020 w Tarnowie i w latach 2022 – 2024 w Zaczarnie (w. małopolskie). Dał 48 czystorasowych źrebiąt (29 ogierów i 19 klaczy). 1 jego syn i 5 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Lotus (Poter – Lotka), jasnogniady, urodzony 20 czerwca 2008 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (woj. łódzkie), ogier o wymiarach 139 – 169 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,67% (inbredowany na Zefira, Hrobego V-22 i Hrobego V). Otrzymał licencję w 2013 roku za drugim podejściem, po tym, jak według Peckiel [2013] nieco zmężnia, wcześniej był prezentowany komisji w 2011 roku, ale wtedy nie otrzymał wymaganego minimum bonitacyjnego. Jego matka Lotka (Neszor – Lilijka) urodziła się w 2004 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Laliszki. Lotus krył w latach 2013 – 2014 w SKH Gładyszów i w latach 2015 – 2024 w Pielgrzymowicach (w. małopolskie). Dał 24 czystorasowe źrebięta (11 ogierów i 9 klaczy). 1 jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras.
Matki 13 z wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego, 2 –Ousora, po 1 – z rodu Gorala, Gurgula i Prislopa. W linii żeńskiej 8 pochodziło z rodziny Wołgi, 4 – Wydry, 2 – Laliszki, po 1 – z rodziny Góralki Nowosądeckiej, Połoniny, Zyrki i rumuńskiej klaczy 16 Aglaia.
8. Trzecie pokolenie potomne drugiego odgałęzienia
Pali (Orzeł-O – Panna), gniady, urodzony 26 grudnia 2008 roku u Antoniego Nestorowskiego w Dynowie (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 140 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosi 10,39% (inbredowany na Hawrania i Rygora). Według Peckiel [2015] ogier o silnie zaznaczonych cechach konia prymitywnego, z dobrym ruchem. Jego matka Panna Khc 597 (Hawrań – Paportna) urodziła się w 1995 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 133 – 164 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. W 2017 roku Pali zajął 2 miejsce w ocena płytowej ogierów do próby dzielności w Klikowej. Krył w latach 2015 – 2017 w Gnojnicy (w. podkarpackie) i w latach 2021 – 2024 w miejscowości Sobiesiernie (w. kujawsko-pomorskie). Dał 39 czystorasowe źrebięta (23 ogiery i 16 klaczy). Krył też klacze innych ras. Żadne z jego potomstwa nie otrzymało jeszcze licencji.
Santiago z Raju (Ousor) (Oktawian-O – Senna z Raju), gniady, urodzony 31 marca 2020 roku u Wojciecha Krzyżaka w Porąbce Iwkowskiej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 136 – 176 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosi 4,86% (inbredowany na Ousora VIII). Jego matka Senna z Raju (Kastor z Sadyby – Sedna) urodziła się w 2015 roku także u Wojciecha Krzyżaka, była gniadą klaczą, o wymiarach 137 – 185 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Sroczki. Santiago z Raju (Ousor) krył w 2024 roku w Torzeńcu (w. wielkopolskie).
Bastian (Ousor) (Oktawian-O – Bzura), gniady, urodzony 17 maja 2020 roku u Luizy Piotrowskiej, ogier o wymiarach 141 – 173 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosi 10,73% (inbredowany na Soneta). Według Peckiel [2023] ogier urodziwy i mający nieco szlachetniejszy wyraz. Jego matka Bzura (Sonet – Bursa) urodziła się w 2008 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą z gwiazdką, o wymiarach 140 – 185 – 19 cm, zbonitowaną na 76 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Bajkałki. Bastian (Ousor) krył w 2024 roku w Bieździedzy (w. podkarpackie).
Bros (Ousor) (Olgierd-O – Secunda), karosrokaty, urodzony 24 lutego 2019 roku u Marcina Babisia w Hawłowicach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 137 – 178 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2022] Bros w czasie uznawania zaprezentował huculski typ, choć brakowało mu nieco męskiego wyrazu. Ogier ten na głęboką kłodę, poprawny fundament i wydajny ruch. Jego współczynnik inbredu wynosi 7,24% (inbredowany na Jaśmina). Jego matka Secunda Khc 700 (Wicher – Solinka) urodziła się w 2000 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. podkarpackie), była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Bajkałki. W 2021 roku Bros (Ousor) zajął 2 miejsce w grupie ogierów dwuletnich i zdobył tytuł vice czempiona ogierów dwuletnich na XX Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. Bros (Ousor) krył w latach 2023 – 2024 w Radawie (w. podkarpackie). Dał jednego czystorasowego ogierka.
Wegraj (Ousor) (Prezent-O – Wesoła), myszaty, urodzony 11 maja 2020 roku u Wojciecha Wirkijowskiego w Stubnie (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 138 – 184 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosi 9,12% (inbredowany na Hawrania i Rygora). Jego matka Wesoła (Lunak – Westa-O) urodziła się w 2009 roku także u Wojciecha Wirkijowskiego, była gniaą klaczą, o wymiarach 136 – 192 – 18,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wydry. W 2024 roku Wegraj (Ousor) krył w Chorzowie (w. podkarpackie).
Largo (Jawor – Lacosta), karosrokaty, urodzony 3 czerwca 2017 roku u Marioli Maziarz, ogier o wymiarach 142 – 180 – 20 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2021] to koń o szerokim osadzeniu szyi w kłodzie, z kościstym, choć słabszym fundamentem oraz dysponujący poprawnym stępem i kłusem. Jego współczynnik inbredu wynosi 7,01% (inbredowany na Olchę ex Oktawę i Zefira). Jego matka Lacosta (Nasir – Legia) urodziła się w 2010 roku u Tadeusza Gajewskiego w Moszczenicy (w. małopolskie), była ciemnomyszatosrokatą klaczą, o wymiarach 138 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Laliszki. Largo krył w katach 2021 – 2024 w Szczurowie (w. małopolskie). Dał 12 czystorasych źrebiąt (6 ogierów i 6 klaczy). Krył też klacze innych ras.
Matki 3 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego, a po 1 – z rozdów: Gurgula, Pietrosu i Polana, a w linii żeńskiej 2 wywodziły się z rodziny Bajkałki i po 1 – Laliszki, Połoniny, Sroczki i Wydry.
9. Trzecie odgałęzienie rodu Ousora w Polsce – założyciel i jego przodkowie
W 2003 roku do należącej do Katarzyny Majewskiej Stadniny Koni Huculskich „Skarbiec” w Młodzianowie (w. wielkopolskie) został sprowadzony gniady bez odmian ogier Bandita Khc 192 (406 Ousor Zmrzlík Mars – K 60 Luna Gurgul Edo 2–6) urodzony w 26 kwietnia 1996 roku w Aster Hucul Club Praha w Czechach. Wymiary tego ogiera wynosiły 142 – 167 – 18,5 cm. W Polsce został zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosi 10,83% (inbredowany na Ousora-2 Mirko i Gurgula IV Edo). Według Majewskiej [2021] ogier niezwykle łagodny, cierpliwy i bardzo miękko noszący, nauczyciel początkujących. Jego matka K 60 Luna Gurgul Edo 2–6 (Gurgul Edo-2 Baltis – 6 Sulka (Ousor 2-1)) urodziła się w 1984 roku w Hucul Club Praha w Czechosłowacji, była gniadą klaczą, o odwodzie klatki piersiowej wynoszącym 167 cm i obwodzie nadpęcia 18,5 cm. Wywodziła się z rodziny czechosłowackiej klaczy 18 Barna. W 2007 roku Bandita zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł wice czempiona podczas eliminacji w Grodźcu oraz zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. Bandita jest utrzymywany w Młodzianowie w systemie tabunowym. Padł 10 grudnia 2021 roku. Dał 91 czystorasowych źrebiąt (42 ogiery i 49 klaczy). 1 jego syn i 20 córek otrzymały licecję. Krył też klacze innych ras.
Ojciec ogiera Bandita – 406 Ousor Zmrzlík Mars (Ousor Zmrzlík Eso – 27 Hvezda (Gurgul V-11)) był gniadym ogierem, urodzonym 10 kwietnia 1985 roku w Aster Hucul Club Praha w Czechosłowacji, ogierem o wymiarach 141 – 179 – 18, 1 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,57% (inbredowany na Ousora-2 Mirko i 7 Zinkę). W latach 1991 – 2004 krył w Aster Hucul Club Praha. Padł w 2009 roku. Jego matka 27 Hvezda (Gurgul V-11) (Gurgul V-2 Uran – 17 Bellatrix (Gurgul Edo-6)) urodziła się w 1980 roku w Czechosłowacji, była gniadą klaczą, o odwodzie klatki piersiowej wynoszącym 168 cm i obwodzie nadpęcia 18 cm. Wywodziła się z rodziny czechosłowackiej klaczy 111 Rumina.
Dziadek ogiera Bandita – Ousor Zmrzlík Eso (Ousor-3 Úver – Goral Hilda) był gniadym ogierem, urodzonym w 1977 roku w stadninie Murań w Czechosłowacji, jego wymiary wynosiły 141 – 166 – 19 cm. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,71% (inbredowany na Ousora). W latach 1983 – 1984 Ousor Zmrzlík Eso krył w Aster Hucul Club Praha. Jego matka 429 Goral Hilda (Goral VII (Goral V-6) – 11 Zuza) urodziła się w 1958 roku w SK Murań w Czechosłowacji. Jej matka była założycielką rodziny żeńskiej.
Pradziadek ogiera Bandita – Ousor-3 Uver (4639 Ousor-2 Mirko – 630 Geneva-12) był gniadym ogierem, urodzonym 23 kwietnia 1970 roku w stadninie Murań w Czechosłowacji. Krył w macieżystej stadninie. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,64% (inbredowany na 7 Zinkę). Jego matka 630 Geneva-12 (630 Goral Vihorlat Andor – 7 Zinka) urodziła się w 1957 roku w stadninie Murań w Czechosłowacji. Jej matka była klaczą bez pochodzenia z żeńskiej strony rodowodu.
10. Pierwsze pokolenie potomne trzeciego odgałęzienia
Jedynym przedstawicielem pierwszego pokolenia potomnego trzeciego odgałęzienia jest ogier P-Skarbiec Ousor (Bandita – Sasanka), gniady, urodzony 25 kwietnia 2014 roku u Katarzyny Majewskiej (SKH „Skarbiec”) w Młodzianowie (w. wielkopolskie), ogier o wymiarach 141 – 168 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Po wprowadzeniu przepisu, że do imienia konia musi być z tyłu dopisywane imię założyciela rodu w nawiasach zapis imienia ogiera zmieniono na P-Skarbiec (Ousor). Jego współczynnik inbredu wynosił 3,95% (inbredowany na Ousora-2 Mirko, 7 Zinkę, Cukora-Gurgula-5, Gorala VI i 727 Goral IV-7). Według Majewskiej [2021] jest bardzo podobny do ojca. Jego matka Sasanka (Mesz – Satyna) urodziła się w 2001 roku, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 133 – 165 – 17 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Połoniny. P-Skarbiec Ousor krył w latach 2018 – 2024 w Młodzianowie (w. wielkopolskie). Dał 13 czystorasowych źrebięta (7 ogierów i 6 klaczy). 1 jego córka otrzymała licencję.
Bibliografia
100 gwiazd polskiej hodowli i sportu na 100 lecie niepodległoścu (2019) - https://equista.pl/editorial/2919/100-gwiazd-polskiej-hodowli-i-sportu-na-100-lecie-niepodleglosci
Barzyk J., Brzeski E., Jackowski M., Jazowska J., Kario W. (1991) – Konie huculskie – cz. III. Zesz. Nauk. AR Kraków, 29: 23–18.
Duruttya M., Pernica O. (2008) – Kone od Muráňa. Hipo-Dur, Košice.
Gibała M. (2017) – Huculskie nadzieje... Hodowca i jeździec, nr 1 (52): 46-49.
Gibała M. (2022) – Wiosenna rekrutacja do hodowli. Hodowca i jeździec, nr 3 (74): 12-13.
Goraus A. (2018) – Czy będą godnymi następcami...? Hodowca i Jeździec, nr 1 (56): 26-27.
Hackl E. (1938) – Der Berg-Tarpan der Waldkarpathen genannt Huzul. Verlag Friedrich Beck Buchhandlung. Wien-Leipzing.
Jackowski M. (2006a) – Jaki jesteś, jaki byłeś koniu huculski? Cz. III. Charakterystyka rodów i rodzin – rody męskie. Przegląd hodowlany, 1: 23–26.
Majewska K. (2021) – prywatna korespondencja.
Peckiel P. (2010) – Ogiery wchodzą do gry. Hodowca i jeździec, nr 1 (24): 30-31.
Peckiel P. (2013) – Huculskie rozdanie, czyli nowe ogiery w hodowli. Hodowca i jeździec, nr 1 (36): 56-57
Peckiel P. (2015) – Huculskie roszady. Hodowca i jeździec, nr 1 (44): 42-44.
Peckiel P. (2023) – Jesienne bogactwo huculskich ogierów. Hodowca i jeździec, nr 4 (79): 60–61. |
|