Forum o koniach rasy huculskiej

[kejti]

Ród Pietrosu

1. Pierwszy ogier z rodu Pietrosu w Polsce i jego przodkowie

Pierwszym ogierem z rodu Pietrosu w Polsce był Pietrosu VI-111 Khc 145 (Pietrosu VI – 151 Ousor II-5), gniady bez odmian, urodzony w 1974 roku w stadninie koni w Łuczynie, importowany z Rumunii w 1978 roku. Był ogierem o wymiarach 142 – 168 – 19,0 cm. W Polsce zbonitowano go na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,10% (inbredowany na Gorala III). Jego matka 151 Ousor II-5 (Ousor II – 62 Prislop I-8) urodziła się w stadninie koni w Łuczynie, była gniadą klaczą. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 4 Chitca. Jak podał Jackowski [2006a], Pietrosu VI-111 miał nietypowy kształt głowy, małe oczy, nieklasyczną sylwetkę z krótkim tułowiem. Miał także wadliwe przednie kończyny, o lekko francuskiej postawie i butelkowate nadpęcie. Wady nóg i charakterystyczny kształt głowy przekazywał potomstwu. Był bardzo silnym i wytrzymałym ogierem. Pozostawił po sobie zdrowe, świetnie sprawdzające się w zaprzęgu konie, nadające się również do pracy pod siodłem. Pietrosu VI-111 krył w latach 1979 – 1980 w SK Siary i w latach 1981 – 1985 w Chabówce (woj. nowosądeckie). Padł w 1985 roku. Dał 12 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 4 klacze). 5 jego synów i 2 córki otrzymało licencję.
Ojciec Pietrosu VI-111 – Pietrosu VI (Pietrosu III – 231 Goral V-3) urodził się w 1959 roku w stadninie koni w Łuczynie w Rumunii. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,00% (inbredowany na Gorala III, Gorala II i 3 Tatarcę). Był użytkowany w macierzystej stadninie w latach 1965 – 1975. Jego matka 231 Goral V-3 (Goral V – 170 Ousor-3) urodziła się w 1946 roku w stadninie koni w Łuczynie. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 16 Aglaia.
Dziadek Pietrosu VI-111 – Pietrosu III (Pietrosu II – 213 Goral III-1) urodził się w 1950 roku w stadninie koni w Łuczynie w Rumunii. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,49% (inbredowany na 3 Tatarcę). Był użytkowany w macierzystej stadninie w latach 1954 – 1958. Jego matka 213 Goral V-3 (Goral III – 116 Goral II-10) urodziła się w stadninie koni w Łuczynie. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 2 Lucina.
Pradziadek Pietrosu VI-111 – Pietrosu II (Pietrosu – 90 Hroby III-3) urodził się w 1937 roku w stadninie koni w Łuczynie w Rumunii. Nie był zinbredowany. Użytkowany w macierzystej stadninie w latach 1947 – 1956. Jego matka 90 Hroby III-3 (Hroby III – 3 Tatarca) urodziła się w 1928 roku w stadninie koni w Łuczynie, jej wymiary wynosiły 151 – 184 – 18,3 cm miary taśmowej. Jej matka była założycielką linii żeńskiej.
Prapradziadkiem Pietrosu VI-111 był założyciel rodu Pietrosu. Był to ogier nieznanego pochodzenia, urodzony w 1930 roku na Bukowinie w okolicach Oberhei, kary, o wymiarach 146 – 164 – 19 cm miary taśmowej. Hackl [1938] zapisywał jego imię jako Pietros, natomiast we wszystkich późniejszych publikacjach było już pisane z literą „u” na końcu. Według Hackla mógł być spokrewniony z ogierem Ousor w tym samym czasie zakupionym do stadniny w Łuczynie (jak pisał Hackl, po wielotygodniowej podróży saniami przez góry od miejscowości do miejscowości kierownik stadniny hucułów w Łuczynie dr Ch. Wendling znalazł dwa chłopskie ogiery, które wydawały się odpowiednie i zakupił je dla Łuczyny). Według Hackla Pietrosu był bardzo zbliżony do typu hucuła bystrzeckiego, szczególnie budową głowy, odpowiednią szyją, dobrze związanym grzbietem, wspaniałymi lędźwiami i długim zadem. Hackl podał taką informację, ale nie sprecyzował, jak Pietrosu mógł reprezentować typ huculski, skoro, jak Hackl pisał wcześniej, był szeklerem, a nie hucułem. Być może szeklery były już wtedy tak silnie przekrzyżowane z hucułami, że nie różniły się od nich wyglądem. Da się taki wniosek wysnuć ze słów Hackla. Pietrosu miał bardzo dobrą głębokość żeber, niedostateczną przednią szerokość i różnicę pomiędzy obwodem klatki piersiowej a wysokością w kłębie, a za to dostateczną szerokość zadu. Brakowało mu postawności. Miał bardzo ładne nadpęcia, małe kopyta, lekko zasiebną postawę, odrobinę zbyt ciasno ustawione stawy skokowe. W 1936 roku z powodu silnej dychawicy został wybrakowany. Koń ten zasługiwał, według Hackla, na obsługiwanie klaczy w Łuczynie tak długo, aż nie pojawiłby się inny ogier porównywalny z nim lub lepszy, a także póki jego potomstwo nie orzekłoby o jego właściwościach oraz czy jego dychawica byłaby dziedziczna. Hackl zauważył, że nikt nie mógł mieć przecież pojęcia o tym, co Pietrosu musiał przeżyć jako źrebię. Podobno został przedwcześnie użyty do ciężkiej pracy. Według Hackla pośród dwóch roczników jego potomstwa w 1936 roku było kilka dobrze zapowiadających się roczniaków i odsadków. Ogier ten, mimo krótkiego okresu użytkowania, założył istniejący do dziś ród męski.

2. Pierwsze pokolenie potomne

Margiel Khc 142 (od Gama), gniady bez odmian, urodzony w 27 listopada 1979 roku w SK Siary, o wymiarach 138 – 182 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,37% (inbredowany na Hrobego V). Jego matka Gama Khc 167 (Hroby V-22 – Uncja) urodziła się w 1974 roku w SK Siary, była myszatą klaczą z kwiatkiem, o wymiarach 138 – 180 – 17,5 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodziny Agatki. Jak pisali Barzyk i in. [1991], Margiel odznaczał się bardzo krępą budową i doskonałymi kopytami. Pobudliwy, o bardzo dobrze rozwiniętym instynkcie stadnym. Mimo żywego temperamentu dobrze wykorzystywał paszę. Zadowalająco pracował zarówno pod siodłem jak i w zaprzęgu. Wykazywał predyspozycje do skoków. Dawał potomstwo w typie wierzchowym, zbudowane prawidłowo, lecz nie wybitnie. W pierwszym programie hodowli koni huculskich w Polsce umieszczony jako jeden z siedmiu przedstawicieli rodów użytkowanych w ówczesnym czasie w hodowli. Krył w 1983 roku w PSO Klikowa i w latach 1984 – 1992 w SK Siary. W 1992 roku sprzedany za granicę. Dał 47 czystorasowych źrebiąt (29 ogierów i 18 klaczy). 3 jego synów i 15 córej otrzymało licencję.
Mahoń Khc 141 (od Dziewanna), ciemnogniady bez odmian, urodzony 14 grudnia 1979 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 144 – 176 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,80% (inbredowany na Hrobego V). Jego matka Dziewanna Khc 155 (Hroby V-22 – Wiosenka) urodziła się w 1971 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Połoniny. W 1985 roku zdobyła złoty medal na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Matka sławnego ogiera Jaśmin (po Cukor-Gurgul-5). Mahoń krył w latach 1982 – 1984 w Odrowążu (woj. nowosądeckie). Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Mazut Khc 144 (od Drumla), gniady bez odmian, urodzony 17 grudnia 1979 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 171 – 18 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,62% (inbredowany na Hrobego V). Jego matka Drumla Khc 154 (Hroby V-22 – Kurkuma) urodziła się w 1971 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 165 – 17,5 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodziny Wrony. Mazut krył w latach 1982 – 1989 w Niedźwiedziu (woj. nowosądeckie). Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Nawój Khc 149 (od Dziewanna), ciemnogniady z prawą tylną pęciną i lewą tylną piętką białą, urodzony 18 grudnia 1980 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 136 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Pełny brat Mahonia. Krył w 1984 roku w PSO Klikowa, w latach 1985 – 1987 w SK Pruchna i w latach 1988 – 1993 w Kobierzynie (woj. tarnowskie). Wyeliminowany z Państwowego Stada Oogierów w 1993 roku. Dał jedno czystorasowe źrebię – licencjonowanego syna. O innym jego potomstwie nic nie wiadomo.
Neuryt Khc 152 (od Gazela), gniady bez odmian, urodzony 18 grudnia 1980 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 135 – 170 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 1,67% (inbredowany na Hrobego V). Jego matka Gazela Khc 168 (Hroby V-22 – Niezabudka) urodziła się w 1974 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 136 – 175 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodziny Góralki Nowosądeckiej. Neuryt krył w latach 1984 – 1987 w Prądniku Korzkiewskim (woj. krakowskie). Został wyeliminowany z hodowli w 1988 roku. Dał 6 czystorasowych źrebięt (ogiera i 5 klaczy). Wszystkie jego córki otrzymały licencję.
Matki wszystkich 5 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego. W linii żeńskiej 2 pochodziły z rodzin Połoniny, po jednej – z rodziny Agatki, Góralki Nowosądeckiej i Wrony.

3. Drugie pokolenie potomne

Seraj Khc 172 (Margiel – Jagódka), gniadosrokaty, urodzony 14 kwietnia 1985 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 147 – 195 – 20 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,05% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5 i Larynkę). Jego matka Jagódka Khc 177 (Zefir – Zagadka) urodziła się w 1977 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 176 – 18 cm, zbonitowaną na 83 punkty, nagrodzoną w 1986 roku złotym medalem na II Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Seraj krył w latach 1988 – 1990 w Książu (woj. wałbrzyskie), w latach 1991 – 1992 w Wojnicach (woj. wrocławskie), w latach 1993 – 1995 w Gliniku (woj. gorzowskie), w latach 1996 – 2000 w Tucznie (w. lubelskie). Padł w 2000 roku. Dał 3 czystorasowe źrebieta (1 ogiera i 2 klacze). Jedna jego córka otrzymała licencję. Krył głównie klacze innych ras. 1 jego syn i 1 córka otrzymali licencję jako kuce.
Nieszczun Khc 183 (Margiel – Nowalijka), gniady bez odmian, urodzony 10 stycznia 1987 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 140 – 178 – 19,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,07% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5). Jego matka Nowalijka Khc 203 (Afekt – Topola) urodziła się w 1981 roku w SK Siary, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 139 – 188 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Nakonecznej. Nieszczun krył w latach 1993 – 1995 w Gałkowie (woj. suwalskie), ale przez większość tego czasu przebywał w klubach jeździeckich w w Warszawie. Wyeliminowany z hodowli w 1995 roku. Energiczny, chętny do ruchu, łagodny i opanowany, był w stanie pracować razem z klaczami nawet pod niezbyt zaawansowanymi jeźdźcami. Dał 3 czystorasowe źrebięta (2 ogiery i 1 klacz). 1 jego syn i 1 córka otrzymały licencję.
Paw Khc 159 (Margiel – Kłosówka), ciemnogniady bez odmian, urodzony 12 stycznia 1987 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 141 – 177 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 3,61% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5). Jego matka Kłosówka Khc 182 (Afekt – Zięba) urodziła się w 1978 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 173 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Połoniny. Paw krył w 1990 roku w Markowej (w. rzeszowskie), w 1991 roku w Sielcu (w. rzeszowskie), w latach 1992 – 1996 ponownie w Markowej, w 1997 roku w SO Klikowa i Woli Radłowskiej (w. tarnowskie), w latach 1998 – 2002 w Wołosaten (w. krośnieńskie), w latach 2003 – 2009 w Brennej (w. śląskie), w 2010 roku w Dynowie (w. podkarpackie) i w 2011 roku w Białce (w. lubelskie). Padł 31 stycznia 2013 roku. Dał 124 czystorasowe źrebięta (62 ogiery i 62 klacze). 2 jego synów i 46 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Piaf Khc 186 (Margiel – P-Rabka), ciemnogniady bez odmian, urodzony 13 maja 1988 roku w SK Siary, ogier o wymiarach 139 – 182 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,27% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka P-Rabka Khc 225 (Luzak – Konsola) urodziła się w 1984 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 143 – 182 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Połoniny. Piaf wykazywał duże zdolności wierzchowe i skokowe. Na jesiennej aukcji w Chyszowie w 1990 roku został uhonorowany brązowym medalem za pokrój i doskonały ruch. Został też odznaczony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie w 1993 i 1994 roku, oraz złotym medalem na Krajowej Wystawie Koni Małych w Gnieźnie w 1993 roku. W 1996 roku zajął pierwsze miejsce i został odznaczony brązowym medalem na Krajowej Wystawie Koni Małych w Sielinku. Na pokazach zorganizowanych w czasie wystawy dosiadany przez prezesa SKH Gładyszów Włodzimierza Kario zdobył 2 miejsce w konkursie potęgi skoku, pokonując wysokość 130 cm, w tym też roku zajął drugie miejsce podczas oceny płytowej na II Dniach Huculskich. W 1998 roku zdobył tytuł czempiona hodowlanego IV Dni Huculskich. W 2002 roku dosiadane przez Sławomira Kozyrę zajął ex aequo 3 i 4 miejsce w próbie kondycyjnej (rajd) i zajął 2 miejsce w czempionacie użytkowym podczas VIII Dni Huculskich. Krył w latach 1991 – 1993 w SK Siary, a gdy stadnina została przeniesiona do Gładyszowa kontynuował w niej karierę w latach 1994 – 2012. Zgładzony 30 marca 2012 roku. Dał 217 czystorasowych źrebiąt (110 ogierów i 107 klaczy), zajmując 2 miejsce pod względem liczby potomstwa, wśród ogierów huculskich użytkowanych w Polsce w rozrodzie. 18 jego synów i 72 córki otrzymało licencję. Krył też kkacze innych ras. 4 jego córki otrzymały licencję jako kuce, a 1 jako polski kuc wierzchowy.
Nejk (Nawój – Harmonia), gniadosrokaty, urodzony 30 kwietnia 1994 roku. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,34% (inbredowany na Dziewanne). Jego matka Harmonia Khc 416 (Szafir – Hreczka) urodziła się w 1990 roku w ZR Iglopool w Michniowcu (woj. rzeszowskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 175 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. Najk nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. O jego karierze hodowlanej nic nie wiadomo. Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Matki 3 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Polana, a 2 – Gurgula. W linii żeńskiej 3 pochodziły z rodzin Połoniny, po jednej – z rodziny Nakonecznej i Wydry.

4. Trzecie pokolenie potomne – wnukowie Margiela

Promyk (Nieszczun – Płocha), kasztanowaty, urodzony 10 grudnia 1995 roku. Jego współczynnik inbredu wynosił 18,37% (inbredowany na Margiela i Afekta). Jego matka Płocha Khc 633 (Margiel – Obroża) urodziła się w 1987 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 137 – 180 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Połoniny. Promyk nie został uwzględniony w wydanej drukiem księdze stadnej. O jego karierze hodowlanej nic nie wiadomo. Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Szajbus (Paw – Sara), kary, urodzony 18 lutego 2005 roku u Piotra Iskrzyckiego w Brennej (w. śląskie), ogier o wymiarach 138 – 161 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,09% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5 i Hrobego V-22). Jego matka Sara Khc 693 (Jaśmin – Smereka) urodziła się w 1992 roku u Romana Iskrzyckiego w Brennej, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 134 – 162 – 17,5 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Sroczki. Szajbus krył w latach 2008 – 2009 w Brennej (w. śląskie) i w 2010 roku Gruszczynie (w. wielkopolskie). Później wykastrowany. W 2012 roku dosiadany przez Jagodę Bojarczuk uzyskał tytuł mistrza śląska kucy i małych koni w skokach. Padł 22 marca 2017 roku. Dał 21 czystorasowych źrebiąt (14 ogierów i 7 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję.
Jesion (Paw – Jodełka), skarogniady, urodzony 10 marzec 2011 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), ogier o wymiarach 140 – 165 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,93% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Jodełka Khc 264 (Elf – Gazela) urodziła się w 1988 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. W 2013 roku Jesion zajął 3 miejsce wśród ogierów huculskich podczas wystawy hodowlanej w Siedlcu Trzebnicy. W 2014 roku zajął 3 miejsce i zdobył tytuł vice czempiona w ocenie ogierów dwu- i trzyletnich podczas XIV Ogólnopolskiego Młodzieżowego Czempionatu Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2015 roku zajął 3 miejsce w ścieżce do próby podczas eliminacji w Sielcu, 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Boguszynku, dosiadany przez Katarzynę Hetman-Matyjasik zajął 2 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i ex aequo 2 i 3 miejsce w całych eliminacjach w Warszawie na Białołęce, zajął 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej w Hawłowicach i 1 miejsce w ścieżce eliminacyjnej w Rudawce Rymanowskiej. Krył w 2016 roku w Motyczu (w. lubelskie) i w latach 2017 – 2021 w Psarach Koloni (w. świętokrzyskie). Dał 18 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 10 klaczy). Jak narazie żadne z jego dzieci nie otrzymało licencji.
Grot (Paw – Gama), skarogniady, urodzony 22 czerwca 2011 roku u Leszka Majki w Żurawiczkach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 143 – 182 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,67% (inbredowany na Hrobego V-22). Peckiel [2015] opisała go jako mocnego i kościstego, typowego i męskiego ogiera o żywy temperamencie. Jego matka Gama (Safian – Gracja) urodziła się w 2003 roku u Teodora Kosiarskiego, była ciemnogniadą klaczą, o wymiarach 132 – 165 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Aglai. Grot krył w 2015 roku w Małkowicach (w. podkarpackie), w latach 2016 – 2017 w Sajówce (w. lubelskie) i w latach 2019 – 2021 w Kuńkowcach (w. podkarpackie). Dał 69 czystorasowych źrebiąt (22 ogiery i 47 klaczy). 3 jego synów i 23 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Baca Khc 191 (Piaf – Betania), skarogniady, urodzony 7 stycznia 1993 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,95% (inbredowany na Dziewannę i Hrobego V-22). Jego matka Betania Khc 245 (Rewir – Sójka) urodziła się w 1989 roku w SK Siary, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Bajkałki. Krył w 1997 roku w SO Klikowa, w latach 1998 – 2001 w SKH Gładyszów, w 2002 roku w SO Klikowa, Iwkowej (w. małopolskie) i Zabierzowie (w. małopolskie), w 2003 roku w Zabierzowie (w. małopolskie), w latach 2006 – 2008 w Instytucie Zootechniki w Brzeziu, w latach 2009 – 2010 w Malawie (w. podkarpackie) i w latach 2011 – 2017 w Bobowej (woj. małopolskie). W 1996 roku w parze z ogierem Len (Luzak – Murawa) powożony przez Sebastiana Biedronia zajął 2 miejsce w konkursie zręczności powożenia podczas Regionalnej Wystawy Zwierząt Hodowlanych w Klikowej. W 1997 roku zdobył tytuł czempiona hodowlanego III Dni Huculskich. W 1998 roku został odznaczony złotym medalem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Ze względu na pomyłkę, do której doszło w SO Klikowa, Baca został wysłany do Gładyszowa z dokumentami ogiera Len (Luzak – Murawa) i przez cały okres użytkowania był tam uważany za Lna, przez co krył nieraz klacze blisko z sobą spokrewnione. Również tytuły uzyskał jako Len. Dał 168 czystorasowych źrebiąt (88 ogierów i 80 klaczy). 12 jego synów i 46 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Piołun Khc 260 (Piaf – Perunka), kary, urodzony 12 lutego 1994 roku w stajni Katedry Hodowli Koni Akademi Rolniczej w Krakowie, ogier o wymiarach 136 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,83% (inbredowany na Dziewannę i Hrobego V-22). Jego matka Perunka Khc 615 (Lubas – Płoska) urodziła się w 1990 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 135 – 177 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Poloniny. Krył w latach 1997 – 2002 w Chabówce (w. małopolskie) i w latach 2003 – 2013 w Jakubowicach (w. małopolskie). Dał 66 czystorasowych źrebiąt (38 ogierów i 28 klaczy). 2 jego synów i 22 córki otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras. Jedna jego córka otrzymała licencję jako koń mały.
Wicher Khc 307 (Piaf – Werwa), gniadosrokaty, urodzony 13 maja 1994 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie), ogier o wymiarach 136 – 177 – 17,5 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,16% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Werwa Khc 324 (Rewir – Jagódka) urodziła się w 1990 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 174 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. Krył w latach 1997 – 2003 w Czarnej Dolnej (w. podkarpackie) i w latach 2006 – 2016 w Warzynie (w. kujawsko-pomorskie). Dał 26 czystorasowych źrebiąt (14 ogierów i 12 klaczy). 1 jego syn i 4 córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Lansjer Khc 221 (Piaf – Salamandra), gniadosrokaty, urodzony 20 marca 1997 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 142 – 176 – 18 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,23% (inbredowany na Dziewannę i Hrobego V-22). Jego matka Salamandra Khc 234 (Jaśmin – Donica) urodziła się w 1985 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 138 – 175 – 17 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Laliszki. W 2004 roku zdobył tytuł czempiona na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu, zdobył też tytuł czempiona hodowlanego i dosiadany przez Piotra Miśkiewicza zajął 2 miejsce podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. Lansjer krył w latach 2000 – 2003 w Galasowicach (w. śląskie), w 2001 roku także w Krakowie, w latach 2006 – 2010 w SO Klikowa, w latach 2011 – 2012 w Malawie (w. podkarpackie), w latach 2013 – 2017 w SKH Gładyszów. Padł 27 października 2017 roku. Dał 109 czystorasowych źrebiąt (47 ogierów i 62 klacze). 3 jego synów i 36 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Lawirant Khc 223 (Piaf – Lemona), gniady, urodzony 5 maja 1997 roku w Krajowym Ośrodku Rehabilitacji Dąbek (w. mazowieckie), ogier o wymiarach 136 – 170 – 17 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,86% (inbredowany na Dziewannę i Hrobego V-22). Jego matka Lemona Khc 468 (Rewir – Salamandra) urodziła się w 1991 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 136 – 168 – 17,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Laliszki. Lawirant krył w latach 2002 – 2003 w Bysławku (w. kujawsako-pomorskie), w latach 2006 – 2007 w Klubie Wiejskim “Wilczeniec” w Łomiankach (w. mazowieckie), w 2008 roku w Pszczółkach (w. pomorskie), w latach 2009 – 2013 w miejscowości Kosobudy Wybudowanie (w. pomorskie), w latach 2014 – 2019 w Rogawce (w. podlaskie) i w 2020 roku w Choroszczu (w. podlaskie). Padł 31 grudnia 2020 roku. Dał 67 czystorasowych źrebięta (25 ogierów i 42 klacze). 22 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Jadeit (Piaf – Jodełka), kary z gwiazdką, urodzony 18 maja 1997 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 137 – 171 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,11% (inbredowany na Elfa i Hrobego V-22). Jego matka Jodełka Khc 264 (Elf – Gazela) urodziła się w 1988 roku w SK Siary, była ciemnomyszatą klaczą bez odmiana, o wymiarach 135 – 172 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej. Sprzedany do Austrii, gdzie krył pod imieniem Pietrosu Jadeit. W Polsce nie dał potomstwa.
Funek Khc 207 (Piaf – Fajka), gniady, urodzony 8 lutego 1998 roku u Adama Ogrzałka w Brzeznej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 137 – 162 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,77% (inbredowany na Dziewannę i Hrobego V-22). Jego matka Fajka Khc 374 (Rewir – Fryga) urodziła się w 1994 roku w SKH Gładyszów, była jasnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 128 – 156 – 16 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wrony. Krył w latach 2002 – 2003 w Sufczynie (w. małopolskie) i w latach 2008 – 2017 w Porąbce Uszewskiej (w. małopolskie). Dał 10 czystorasowych źrebiąt (8 ogierów i 2 klacze). Jedna jego córka otrzymała licencję. Krył też klacze innych ras. Padł 12 maja 2017 roku.
Szwed Khc 296 (Piaf – Sawa), skarogniady, urodzony 3 maja 1998 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,08% (inbredowany na Luzaka). Jego matka Sawa Khc 697 (Neszor – Prymulka) urodziła się w 1993 roku w SKH Gładyszów, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 172 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Sroczki. Szwed krył w latach 2001 – 2003 w Kozach (w. śląskie). Dał 17 czystorasowych źrebiąt (10 ogierów i 7 klaczy). 5 jego synów i 6 córek otrzymało licencję.
Pasaż (Piaf – Pianka), ciemnogniady, urodzony 10 maja 1998 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 142 – 188 – 20 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 12,27% (inbredowany na Luzaka i Hrobego V-22). Jego matka Pianka Khc 295 (Luzak – Pożoga) urodziła się w 1987 roku w SK Siary, była myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 135 – 173 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Połoniny. Pasaż krył w latach 2006 – 2016 w miejscowości Staniątki (w. małopolskie). Padł 5 września 2022 roku. Dał 39 czystorasowych źrebiąt (20 ogierów i 19 klaczy). 7 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Saracen Khc 281 (Piaf – Sawa), gniady bez odmian, urodzony 18 kwietnia 1999 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 144 – 179 – 19,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Pełny brat Szweda. W 2003 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. W 2005 roku zdobył tytuł vice czempiona w czasie eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. Krył w latach 2013 – 2022 w Polanie (w. podkarpackie) jako ogier tabunowy, utrzymywany systemem ekstensywnym, cały rok pod gołym niebem. Dał 167 czystorasowych źrebięt (83 ogierów i 84 klaczy). 37 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
P-Tosiek (Piaf – Pola), gniady bez odmian, urodzony 8 lutego 2002 roku u Barbary Burakowskiej w Dercu (w. warmińsko-mazurskie), ogier o wymiarach 139 – 178 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,85% (inbredowany na Luzaka i Dziewannę). Jego matka Pola Khc 643 (Szafir – Pamiętka) urodziła się w 1997 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą, o wymiarach 137 – 170 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. P-Tosiek krył w 2008 roku w miejscowości Barłomino (w. pomorskie), w latach 2009 – 2013 w Wejherowie (w. pomorskie) i w latach 2014 – 2015 w Stanisławach (w. pomorskie). Padł 15 lutego 2016 roku. Dał 38 czystorasowych źrebiąt (23 ogiery i 15 klaczy). 6 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Nubis (Piaf – Nektarynka), ciemnogniady, urodzony 17 marca 2002 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 145 – 169 – 18,5 cm, zbonitowany na 77 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,20% (inbredowany na Afekta). Jego matka Nektarynka Khc 512 (Prislop IX-81 – Maciejka) urodziła się w 1998 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 143 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodziny Nakonecznej. W 2005 roku Nubis zdobył złoty medal na XX Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu, zajął też 2 miejsce w konkursie skoków na I Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Topolczankach na Słowacji. W 2006 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów ma XII Dniach Huculskich. Krył w latach 2006 – 2007 w SKH Gładyszów. Potem został sprzedany do Czech, gdzie krył pod imieniem Pietrosu Nubis. W Posce dał 12 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 7 klaczy). 7 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Sopis (Piaf – S-Persetka), gniadosrokaty, urodzony 31 stycznia 2003 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 179 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,39% (inbredowany na Luzaka, Dziewannę i Hrobego V-22). Jego matka S-Persetka Khc 714 (Jaśmin – S-Polonia) urodziła się w 1998 roku w SKH Gładyszów, była myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 166 – 17 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Sroczki. Sopis krył w latach 2006 – 2007 w Konarzycach, w latach 2008 – 2009 w Jabłonce (w. warmińsko-mazurskie), w latach 2011 – 2019 w Kętrzynie (w. warmińsko-mazurskie) i w 2020 roku ponownie w Jabłonce (w. warmińsko-mazurskie). Dał 35 czystorasowe źrebięta (19 ogierów i 16 klaczy). 6 jego córek otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Nugat (Piaf – Nektarynka), ciemnogniady, urodzony 1 marca 2003 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 142 – 173 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,20% (inbredowany na Afekta). Jego matka Nektarynka Khc 512 (Prislop IX-81 – Maciejka) urodziła się w 1998 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 143 – 180 – 18 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodziny Nakonecznej. W 2009 roku Nugat zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Chmielewie. Krył w latach 2006 – 2007 w Kętrzynie (w. warmińsko-mazurskim), w latach 2008 – 2011 w SO Łąck (w. mazowieckie). Dał 24 czystorasowe źrebięta (10 ogierów i 14 klaczy). 7 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Nagan (Piaf – Nektarynka), skarogniady, urodzony 7 marca 2004 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 145 – 181 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Pełny brat Nugata. W 2009 roku Nagan dosiadany przez Sebastiana Kitę zajął 3 miejsie w konkursie skoków podczas eliminacji w Regietowie. W 2010 roku zobył tytuł vice czempiona hodowlanego podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej i vice czempiona hodowlanego podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. Krył w latach 2007 – 2014 w SKH Gładyszów, w latach 2015 – 2016 w Radzyniu Wybudowanie (w. kujawsko-pomorskie) i w latach 2017 – 2022 w Gozdowie (w. mazowieckie). Dał 87 czystorasowych źrebiąt (47 ogierów i 40 klaczy). 15 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Czambuł (Piaf – Czacza), jasnogniady, urodzony 2 maja 2005 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 138 – 178 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,20% (inbredowany na Luzaka i Hrobego V-22). Jego matka Czacza Khc 371 (Rewir – Czata) urodziła się w 1996 roku w SKH Gładyszów, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 132 – 160 – 18 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. W 2008 roku Czambuł zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie. Krył w 2010 roku w Zawadach (w. podkarpackie), w 2011 roku w Niagarach (w. mazowieckie), w latach 2021 – 2022 w Dobrosławiu (w. łódzkie). Dał 7 czystorasowych źrebięt (3 ogiery i 4 klacze). Krył też klacze innych ras.
Cedr (Piaf – Czuha), ciemnogniady, urodzony 6 kwietnia 2007 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 142 – 172 – 18,2 cm, zbonitowany na 79 punktów. Wegług Peckiel [2010] typowy, choć nieco wysokonożny i o niezbyt poprawnych kończynach. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,45% (inbredowany na Luzaka i Hrobego V-22). Jego matka Czuha Khc 373 (Piast – Czata) urodziła się w 2000 roku w SKH Gładyszów, była myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 132 – 163 – 16 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Cedr krył w latach 2010 – 2012 w SKH Gładyszów. Jak narazie nie dał zarejestrowanego potomstwa.
Wiśnicz (Piaf – Wiosna), ciemnogniadosrokaty, urodzony 28 maja 2008 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 140 – 173 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jak podaje Peckiel [2012] był ogierem z dobrą kłodą i małą, nieco szlachetną głową. Podczas uznawania bardzo pozytywnie zaprezebtował się w stępie. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,16% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Wiosna Khc 783 (Rewir – Jagódka) urodziła się w 1998 roku w SKH Gładyszów, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 138 – 170 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. W 2013 roku Wiśnicz zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów, uzyskał tytuł vice czempiona oraz dosiadany przez Adama Szymczyka zajął 1 miejsce w konkursie skoków podczas eliminacji w Rzeszotarach, zająl także 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas XIX Dni Huculskich. W 2014 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Regietowie. Krył w latach 2012 – 2021 w SKH Gładyszów i w 2022 roku w miejscowości Boruszen (w. wielkopolskie). Dał 18 czystorasowych źrebiąt (9 ogierów i 9 klaczy). 1 jego syn i 7 córek otrzymało licencję.
Matki 9 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gorala, 5 – z rodu Gurgula, 3 – z rodu Prislopa, po 2 z rodu Ousora i Pietrosu. W linii żeńskiej po 4 pochodziły z rodzin Połoniny i Sroczki, 3 – z rodziny Nakonecznej, po 2 – z rodziny Czeremchy, Laliszki i Wydry, po 1 – z rodziny Agatki, Bajkałki, Góralki Nowosądeckiej i Wrony.

5. Czwarte pokolenie potomne

Opust (Pietrosu) (Grot – Ordona), skarogniady, urodzony 14 stycznia 2019 roku u Dariusza Koba w Kuńkowcach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 139 – 177 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jak pisali Gibała [2022b] i Majewska-Górka [2023] Opust charakteryzował się bardzo dobrze zachowanym typem rasowym i płciowym z huculską, męską głową o wspaniałym profilu i szyją, głęboką klatką piersiową, ale przy tym nieco krótką, związaną kłodą. Fundametem poprawny, o suchej tkance, ale zwracały uwagę nieco małe kopyta. Z dobrą mechaniką ruchu w kłusie i o swobodnym stępie. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,53% (inbredowany na Hrobego V-22 i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Ordona (Wieśniak – Ofirka) urodziła się w 2013 roku u Wojciecha Pelca w Małkowiceach (w. podkarpackie), była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 133 – 177 – 17 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Wołgi. Sprzedany do Niemiec, miał też kryć w Czechach. W 2022 roku zdobł tytuł czempiona ogiera ras specjalnych i został uznany za najlepszego ogiera pokazu w Amsbach w Niemczech. W Polsce nie dał potomstwa.
Wolan (Pietrosu) (Grot – Woltra), gniadosrokaty, urodzony 19 marca 2020 roku u Dariusza Koba w Kuńkowcach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 142 – 177 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,45% (inbredowany na Margiela i Afekta). Według Peckiel [2023] w wyraźnie prymitywnym typie, dobrze ożebrowany i poprawnie się ruszający. Jego matka Woltra (Lawin – Polisa) urodziła się w 2014 roku u Piotra Homa w Markowej (w. padkarpackie), była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 139 – 177 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry.
Oskar-Gór (Pietrosu) (Grot – Obara), kary, urodzony 14 kwietnia 2020 roku u Stanisława Górskiego w Jodłówce (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 138 – 172 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,93% (inbredowany na Hrobego V-22, Adrie i Orzecha). Jego matka Obara (Olgierd-O – Olga) urodziła się w 2014 roku u Marcina Babisia w Hawłowicach (w. podkarpackie), była gniadą klaczą, o wymiarach 134 – 185 – 18 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Wołgi.
Lisek (Baca – Legenda), karosrokaty w siwiźnie, urodzony 28 grudnia 1999 roku u Janusza Szota w Iwkowej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 137 – 178 – 18 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 19,35% (inbredowany na Piafa i Jaśmina). Jego matka Legenda Khc 465 (Piaf – Laszka) urodziła się w 1995 roku w SKH Gładyszów. Została opisana jako skrogniada, zważywszy na maść syna musiała jednak być koniem krypto tobiano. Jej wymiary wynosiły 137 – 168 – 17 cm. Została zbonitowana na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Laliszki. Lisek krył w latach 2006 – 2008 w Iławie (w. warmińsko-mazurskie). Padł 20 czerwca 2014 roku. Dał 4 czystorasowe źrebięta (3 ogiery i 1 klacz). Krył też klacze innych ras. Żadne z jego dzieci nie otrzymało licencji.
Promień Khc 272 (Baca – Pożoga), skarogniady, urodzony 28 stycznia 2001 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,87% (inbredowany na Hrobego V-22 i Zefira). Jego matka Pożoga Khc 222 (Zefir – Ekierka) urodziła się w 1983 roku w SK Siary, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 137 – 187 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów, w 1987 roku nagrodzoną złotym medalem na III Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. W 2004 roku Promień zdobył tytuł czempiona hodowlanego X Dni Huculskich. W 2005 rok dosiadany przez Damiana Dziambę zajął 2 miejsce w sportowej ścieżce huculskiej w Brennej, 3 miejsce w klasie ogierów 3- i 4-letnich na Międzynarodowym Czempionacie Koni Huculskich HIF w Topolczankach na Słowacji, oraz 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów na XI Dniach Huculskich. Krył w latach 2005 – 2016 w SKH Gładyszów. Padł 17 maja 2016 roku. Dał 93 czystorasowe źrebięta (41 ogierów i 49 klaczy). 2 jego synów i 33 córki otrzymały licencję.
Pień (Baca – Putyra ex Prislop IX-74), skarogniady, urodzony 12 kwietnia 2001 roku u Janusza Szota w Iwkowej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 140 – 175 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,64% (inbredowany na Pietrosu VI). Jego matka Putyra ex Prislop IX-74 Khc 670 (Prislop IX – 538 Pietrosu VIII-67) urodziła się w 1993 roku w stadninie koni w Łuczynie w Rumuni i została importowana do Polski w 1999 roku, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 143 – 178 – 18 cm, w Polsce zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 1 Panca. W 2004 roku Pień zajął ex aequo 2 i 3 m. w ocenie płytowej podczas eliminacji w Rawie Mazowieckiej. Krył w latach 2006 – 2008 w Wierzbicy (w. mazowieckie). Padł 10 stycznia 2012 roku. Dał 29 czystorasowych źrebiąt (16 ogierów i 13 klaczy). 1 jego syn i 12 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Gamrat (Baca – Gotka ex Goral XIX-16), skarogniady, urodzony 16 kwietnia 2001 roku u Janusza Szota w Iwkowej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 143 – 175 – 18,5 cm przy nadaniu licencji, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,86% (inbredowany na Pietrosu VI). Jego matka Gotka ex Goral XIX-16 Khc 409 (Goral XIX – 685 Prislop VIII-76) urodziła się w 1996 roku w stadninie koni w Łuczynie w Rumuni i została importowana do Polski w 1999 roku, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 140 – 169 – 17 cm, w Polsce zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodziny rumuńskiej klaczy 86 Deremoxa. W 2006 roku dosiadany przez Monikę Maleszke zajął 3 miejsce w rajdzie podczas eliminacji w Nielepicach. Krył w latach 2006 – 2007 w Nielepicach (w. małopolskim). Dał 6 czystorasowych źrebiąt (4 ogiery i 2 klacze). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras. Odebrano mu licencję z powodu przekroczenia dopuszczalnego wzrostu, osiągnął 150 zm w kłębie. Wykastrowany w 2007 roku.
Płochacz (Baca – Puszka ex Prislop X-4), skarogniady, urodzony 23 kwietnia 2001 roku u Janusza Szota w Iwkowej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 142 – 174 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 2,56% (inbredowany na 151 Ousora II-5 i Pietrosu VI). Jego matka Puszka ex Prislop X-4 Khc 669 (Prislop X – 570 Goral XV-28) urodziła się w 1996 roku w stadninie koni w Łuczynie w Rumuni i została importowana do Polski w 1999 roku, była skarogniadą klaczą, o wymiarach 140 – 169 – 17 cm, w Polsce zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodziny austro-węgierskiej klaczy 4 Chitca. W 2006 roku Płochacz zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogiery podczas eliminacji w Nielepicach. W 2007 roku zajął 3 miejsce w ściażce sportowej podczas eliminacji w Nielepicach. W 2012 roku zajął 2 miejsce w ścieżka do próby dzielności podczas eliminacji w Rzeszotarach. Krył w latach 2009 – 2010 w Nielepicach (w. małopolskie) i w 2011 roku w Rychwałdzie (w. śląskie). Potem wykastrowany. Dał 27 czystorasowych źrebiąt (16 ogierów i 11 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Nominał (Baca – Nadia), ciemnogniady, urodzony 5 grudnia 2001 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 178 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,26% (inbredowany na Hrobego V-22 i Gorala X). Jego matka Nadia Khc 500 (Neszor – Perełka) urodziła się w 1996 roku w SKH Gładyszów, była jasnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 140 – 173 – 18 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Nakonecznej. W 2003 roku Nominał zdobył tytuł czempiona na III Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2004 roku zdobył tytuł czempiona ogierów dwuletnich na IV Ogólnopolskim Młodzieżowym Czempionacie Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2005 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej, zdobył złoty medal i tytuł vice czempiona na XX Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu oraz tytuł czempiona hodowlanego XI Dni Huculskich. W 2008 roku zdobył złoty medal i tytuł czempiona na XXIII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu. Krył w latach 2005 – 2008 w Bieszczadzkim Parku Narodowym i w latach 2008 – 2022 w SKH Gładyszów. Dał 84 czystorasowe źrebięta (37 ogiery i 47 klaczy). 2 jego synów i 26 córek otrzymały licencję.
Pers (Baca – Perunka), gniadosrokaty, urodzony 13 czerwca 2003 roku w stajni Katedry Hodowli Koni Akademi Rolniczej w Krakowie, ogier o wymiarach 139 – 180 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,03% (inbredowany na Jaśmina). Jego matka Perunka Khc 615 (Lubas – Płoska) urodziła się w 1990 roku w SKH Gładyszów, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 135 – 177 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. Pers krył w 2008 roku w stajni Akademii Rolniczej w Krakowie. Potem sprzedany na Ukrainę i tam użyty w hodowli. W Polsce dał 4 czystorasowe źrebięta (2 ogiery i 2 klacze). 2 jego córki otrzymały licencję.
W-Barwinek (Baca – Wiklina), skarogniady, urodzony 11 stycznia 2004 roku w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Zootechniki w Brzezu, ogier o wymiarach 139 – 165 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,07% (inbredowany na Hrobego V-22, Elfa i Gorala X). Jego matka Wiklina Khc 771 (Rygor – Rogatka) urodziła się w 1994 roku w Odrzechowej, była karą klaczą bez odmian, o wymiarach 131 – 174 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Wydry. W-Barwinek krył w 2008 roku w Tarnawie Dolnej (w. małopolskie) i w 2009 roku w Paszkówce (w. małopolskie). Dał 3 czystorasowe źrebięta (ogiery), które nie otrzymały licencji. Padł 22 lutego 2016 roku.
Wilczek (Baca – Wiza), ciemnogniady, urodzony 2 kwietnia 2004 roku u Tadeusza Klęka w Ruskich Piaskach (w. lubelskie), ogier o wymiarach 141 – 179 – 20 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,04% (inbredowany na Margiela). Jego matka Wiza Khc 794 (Ousor I – Wołcza) urodziła się w 1992 roku w SK Siary, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 138 – 168 – 17 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodziny Wydry. W 2011 roku Wilczek został wybrany koniem publiczności na XVII Dniach Huculskich. Krył w latach 2008 – 2010 w Pcimiu (w. małopolskie), w 2011 roku w Słopnicach (w. małopolskie), w latach 2012 – 2022 w Nowym Sączu (w. małopolskie). Dał 39 czystorasowych źrebiąt (14 ogierów i 25 klaczy). 16 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Wicherek (Baca – Wiza), skarogniady, urodzony 10 lutego 2006 roku u Tadeusza Klęka w Ruskich Piaskach (w. lubelskie), ogier o wymiarach 143 – 187 – 19,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Pełny brat Wilczka. W 2010 roku dosiadany przez Katarzynę Bekiesz zajął 3 miejsce w ścieżce sportowej w Zawalowie. W 2011 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Bukowa Mała. Krył w latach 2009 – 2018 w Ruskich Piaskach (w. lubelskie). Potem wykastrowany. Dał 29 czystorasowych źrebiąt (14 ogierów i 15 klaczy). 1 jego syn i 9 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Omar z Brzezia (Baca – O-Aronia), ciemnogniady, urodzony 25 marca 2009 roku w Zadładzie Doświadczalnym Instytutu Zootechniki w Brzeziu, ogier o wymiarach 142 – 182 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jak podaje Peckiel [2013] był bardzo męski, z charakterystycznym dla rasy wyrazem głowy, choć nieco mniej poprawną budową kończyn. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,82% (inbredowany na Hrobego V-22, Gorala X, Zawieję, Elfa i Afekta). Jego matka O-Aronia (Neszor – Okrzemka) urodziła się w 2003 roku w Zadładzie Doświadczalnym Instytutu Zootechniki w Brzeziu, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 143 – 181 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Wołgi. W 2013 roku Omar z Brzezia zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskat tytuł vice czempionego ogierów podczas eliminacji w Regietowie. W 2014 roku zajął 4 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł vice czempiona ogierów podczas eliminacji w Regietowie, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł vice czempiona ogierów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej oraz zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Hawłowicach. Krył w latach 2013 – 2014 w Małkowicach (w. podkarpackie) i w latach 2015 – 2020 w Warszawa. Padł 13 marca 2020 roku. Dał 29 czystorasowych źrebiąt (12 ogierów i 17 klaczy). 1 jego syn i 5 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Tisun (Baca – Nulka), ciemnogniady, urodzony 10 kwietnia 2014 roku u Grzegorza Janika w Bobowej (w. małopolskie), ogier o wymiarach 136 – 170 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2021] ogier o urodziwej głowie, dobrej kłodzie i poprawnym ruchu w obu chodach. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,69% (inbredowany na Pietrosu VI-111). Jego matka Nulka (Litmirz – Nutka) urodziła się w 2003 roku u Józefa Janika w Bobowej, była ciemnogniadą klaczą, o wymiarach 134 – 176 – 17 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Zyrki. Krył w latach 2021 – 2022 w Dębowcu (w. podkarpackie). Dał 5 czystorasowych źrebiąt (2 ogiery i 3 klacze). Krył też klacze innych ras.
Saturn Khc 283 (Piołun – Sowa), ciemnogniady bez odmian, urodzony 21 sierpnia 1997 roku u Franciszka Żura w Chabówce (w. nowosądeckie), ogier o wymiarach 136 – 166 – 17 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,54% (inbredowany na Derke i Jaśmina). Jego matka Sowa Khc 713 (Safian – Roma) urodziła się w 1994 roku w stajni Akademi Rolniczej w Krakowie, była gniadą klaczą, o wymiarach 143 – 186 – 18,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Nakonecznej. Saturn krył w latach 2002 – 2003 w Pogorzanach (w. małopolskie), w latach 2008 – 2009 w Izbach (w. małopolskie), w latach 2010 – 2011 w Krakowie i w latach 2012 – 2017 ponownie w Izbach. Padł 20 września 2017 roku. Dał 69 czystorasowych źrebiąt (36 ogierów i 33 klacze). 20 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze inych ras. Jedna jego córka otrzymała licencję jako kuc.
Paragraf (Piołun – Paportna), ciemnogniady bez odmian, urodzony 11 maja 2004 roku u Wojciecha Rościszewskiego w Jakubowicach Dwór (w. małopolskie), ogier o wymiarach 136 – 193 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,14% (inbredowany na Hrobego V-22, Elfa, Ziębe, Afekta, Ulgę i Gorala X). Jego matka Paportna Khc 600 (Rygor – Sarna) urodziła się w 1991 roku w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym w Odrzechowej, była skarogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 174 – 16,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Połoniny. W 2007 roku Paragraf zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Grodźcu. Krył w 2008 roku w Grodźcu (w. wielkopolskie) i w latach 2010 – 2011 w Jesionce (w. mazowieckie). Dał 30 czystorasowych źrebiąt (15 ogierów i 15 klaczy). 5 jego córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Saturn (Wicher – B-Surma), karosrokaty, urodzony 11 lipca 2001 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 137 – 172 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,59% (inbredowany na Zefira). Jego matka B-Surma Khc 720 (Puszczyk – Sójka) urodziła się w 1997 roku u Dominika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie), była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 138 – 174 – 16,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Bajkałki. W 2005 roku Saturn zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas próby dzielności w Grodźcu. Krył w latach 2006 – 2011 w Sielcu (w. świętokrzyskie). Potem wykastrowany. Dał 3 czystorasowe źrebięta (2 ogiery i 1 klacz). 1 jego córka otrzymała licencję.
Ogonek (Lansjer – Orka-W), gniady, urodzony 5 marca 2006 roku u Tadeusza Wrześniaka w Sielcu (w. świętokrzyskie), ogier o wymiarach 136 – 167 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,61% (inbredowany na Jaśmina i Gorala X). Według Peckiel [2010] był mocny i męski, z piękną głową. Jego matka Orka-W Khc 570 (Nokturn – Olimpia) urodziła się w 1998 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była ciemnogniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 142 – 189 – 19 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wołgi. Ogonek krył w latach 2010 – 2011 w Sielcu (w. świętokrzyskie). Potem wykastrowany. Nie zostawił potomstwa. Padł 9 lutego 2018 roku.
Werszyk (Lansjer – Werbena), jasnogniady, urodzony 9 stycznia 2014 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 176 – 18,2 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,21% (inbredowany na Zefira). Według Peckiel [2019] Werszyk odznaczał się dobrym typem i odpowiednią kościstością, jednak wrażenie jakie robił, psuły mankamęty kończyn. Jego matka Werbena Khc 751 (Prislop IX-81 – Westa) urodziła się w 2000 roku w SKH Gładyszów, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 142 – 170 – 18,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodziny Wydry. Werszyk krył w latach 2019 – 2021 w SKH Gładyszów. Dał 6 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 3 klacze).
Czynar (Lansjer – Czucha), ciemnomyszaty, urodzony 21 kwietnia 2015 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 138 – 177 – 19,7 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,57% (inbredowany na Luzaka). Według Peckiel [2019] Czynar tak jak Werszyk odznaczał się dobrym typem i odpowiednią kościstością, jednak wrażenie jakie robił, psuły mankamęty kończyn. Jego matka Czuha Khc 373 (Piast – Czata) urodziła się w 2000 roku w SKH Gładyszów, była myszatosrokatą klaczą, o wymiarach 132 – 163 – 16 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Czeremchy. Czynar krył w latach 2019 – 2022 w SKH Gładyszów. Dał 7 czystorasowych źrebiąt (3 ogiery i 4 klacze).
Jogurt (Szwed – Jemna), ciemnogniadosrokaty, urodzony 28 stycznia 2002 roku u Andrzeja Jackiewicza z Brodnicy (w. kojawsko-pomorskie), ogier o wymiarach 140 – 190 – 19 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,63% (inbredowany na Zefira, Dioryta, Hrobego V-22 i Dziewannę). Jego matka Jemna Khc 441 (Okoń – Jemioła) urodziła się w 1995 roku u Zbigniewa Radziejewskiego w Kozach (w. śląskie), była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 135 – 175 – 16,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. Jogurt krył w latach 2006 – 2007 w Brodnicy (w. kojawsko-pomorskie), w latach 2010 – 2018 w Bożopolu (w. pomorskie), w latach 2019 – 2022 w Niestępowie (w. pomorskie). Dał 85 czystorasowych źrebiąt (47 ogiery i 38 klaczy). 1 jego syn i 14 córek otrzymało licencję. Krył też klacze immych ras.
Jehudi (Szwed – Jurata), karosrokaty, urodzony 2 lutego 2002 roku u Zbigniewa Radziejewskiego w Kozach (w. śląskie), ogier o wymiarach 140 – 175 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,63% (inbredowany na Dioryta, Zefira i Hrobego V-22). Jego matka Jurata Khc 447 (Sonet – Jutrzenka) urodziła się w 1993 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowicu, była skarogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 140 – 179 – 19 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. Jehudi krył w latach 2006 – 2007 w Czernichowie, w latach 2008 – 2011 w Bujakowie (w. śląskie), w latach 2013 – 2017 w Brennej (w. śląskie), w latach 2019 – 2022 w Święciechowej (w. wielkopolskie). Dał 148 czystorasowe źrebięta (77 ogierów i 71 klaczy). 25 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.
Halif (Szwed – Hurma), karosrokaty, urodzony 5 lutego 2002 roku u Zbigniewa Radziejewskiego w Kozach (w. śląskie), ogier o wymiarach 140 – 164 – 18 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,92% (inbredowany na Ziębę, Dziewannę, Zefira i Hrobego V-22). Jego matka Hurma Khc 422 (Szafir – Hreczka) urodziła się w 1992 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 136 – 173 – 17 cm, zbonitowaną na 77 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Połoniny. Halif krył w latach 2008 – 2011 w Węgierkach (w. wielkopolskie), w latach 2016 – 2020 w Pruścach (w. wielkopolskie) i w latach 2021 – 2022 w Gnieźnie. Dał 37 czystorasowych źrebiąt (18 ogierów i 19 klaczy). 1 jego syn i 4 córki otrzymały licencję. Krył też klacze inych ras.
Orfeusz (Szwed – Orbita), ciemnogniady bez odmian, urodzony 21 czerwca 2002 roku u Jana Handzlika w Kozach (w. śląskie), ogier o wymiarach 140 – 168 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,63% (inbredowany na Ousora I). Jego matka Orbita Khc 567 (Portal – Okruszka) urodziła się w 1997 roku u Andrzeja Marka w Bujakowie (w. bielskie), była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 136 – 172 – 17 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Orfeusz krył w 2008 roku w miejscowości Orzesze Zawada (w. śląskie). Padł 4 kwietnia 2022 roku. Dał 2 czystorasowe źrebięta (ogiera i klacz). Krył też klacze innych ras. Żadne z jego dzieci nie otrzymało licencji.
Onufry (Szwed – Orka II), karosrokaty, urodzony 15 stycznia 2003 roku u Zbigniewa Radziejewskiego w Kozach (w. śląskie), ogier o wymiarach 143 – 186 – 19 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,29% (inbredowany na Jagłe i Pietrosu VI-111). Jego matka Orka II Khc 569 (Olaf – Oliwia) urodziła się w 1999 roku u Zbigniewa Radziejewskiego w Kozach (w. śląskie), była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 133 – 176 – 16,5 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Sroczki. W 2008 roku Onufry zajął 2 miejsce w ścieżce huculskiej w Polanie i 3 miejsce w ocenie płytowej w Grodźcu. Krył w latach 2006 – 2008 w Poraju (w. śląskie) i w latach 2010 – 2022 w Krzepicach (w. śląskie). Dał 131 czystorasowych źrebiąt (70 ogierów i 61 klaczy). 1 jego syn i 18 córek otrzymało licencję. Krył też klacze innych ras.
Juk (Pietrosu) (Wiśnicz – Jagienka), gniadosrokaty, urodzony 12 maja 2018 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 143 – 180 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2022] w czasie uznawania Juk (Pietrosu) zaprezentował jeszcze nienajlepiej wykształcony typ zarówno rasowy, jak i płciowy. Uwagi komisji dotyczyły również prostej przedniej nogi oraz kształtu i wielkości kopyt. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,62% (inbredowany na Hrobego V-22, Elfa i Cukora-Gurgula-5). Jego matka Jagienka (Neszor – Jodełka) urodziła się w 2004 roku u Stanisława Gajewskiego w Pleckiej Dąbrowie (w. łódzkie), była ciemnomyszatą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 178 – 18 cm, zbonitowaną na 82 punkty. Wywodziła się z rodu Ousora i rodziny Góralki Nowosądeckiej. W 2022 roku Juk (Pietrosu) krył w SKH Gładyszów. Nie dał jeszcze potomstwa.
Matki 7 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gurgula, 6 – Ousora, po 5 – Gorala i Hrobego, 3 – Prislopa, 1 – Pietrosu. W linii żeńskiej po 6 pochodziło z rodziny Połoniny i Wydry, 4 – Wołgi, 2 – Nakonecznej, po 1 – Bałkałki, Czeremchy, Góralki Nowosądeckiej, Laliszki, Sroczki i Zyrki oraz z rodzin rumuńskich klaczy 4 Chitca, 86 Deremoxa i 1 Panca.

6. Piąte pokolenie potomne

Jarosz (Promień – Aksa), gniady, urodzony 5 maja 2005 roku u Teresy Berkan-Roman w Straszydlu (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 143 – 157 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,39% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5). Według Peckiel [2010] typowy, choć szlachetny w liniach, w czasie uznawania pokazał energiczny i zrównoważony kłus. Jego matka Aksa Khc 327 (Oskar – Amazonka) urodziła się w 1995 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, była gniadą klaczą bez odmian, o wymiarach 135 – 172 – 19,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Góralki Nowosądeckiej. W 2009 roku Jarosz zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Sielcu. Krył w latach 2010 – 2022 w Straszydlu (w. podkarpackie). Dał 31 czystorasowych źrebiąt (12 ogierów i 19 klaczy). 1 jego syn i 10 córek otrzymało licencję.
Watażka (Promień – Himera), gniadosrokaty, urodzony 17 czerwca 2005 roku u Teresy Berkan-Roman w Straszydlu (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 141 – 184 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,90% (inbredowany na Cukora-Gurgula-5). Jego matka Himera Khc 420 (Oskar – Hala) urodziła się w 1994 roku w Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej w Michniowcu, była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 134 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. Watażka krył w latach 2010 – 2022 w Rybotyczach (w. podkarpackie). Dał 74 czystorasowe źrebięta (32 ogiery i 42 klacze). 1 jego syn i 24 córki otrzymały licencję.
From (Pień – Roma), gniadosrokaty, urodzony 17 marca 2005 roku u Andrzeja Wieczorka w Wierzbicy (w. mazowieckie), ogier o wymiarach 136 – 170 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 5,20% (inbredowany na Jaśmina). Jego matka Roma (Pasza – Różanka) urodziła się w 2001 roku u Wiesława Dudka w Mordarce (w. małopolskie), była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 136 – 170 – 19 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wrony. W 2009 roku From zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Pleckiej Dąbrowie. Krył w latach 2010 – 2020 w Wierzbicy (w. mazowieckie). Padł 20 czerwca 2020 roku. Dał 10 czystorasowych źrebiąt (2 ogiery i 8 klaczy). 2 jego córki otrzymały licencję. Krył też klacze innych ras.

[Reklama]

[kejti]

Wrzos-W (Nominał – Niezabudka), gniady, urodzony 26 stycznia 2009 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 141 – 179 – 19,5 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jak podaje Peckiel [2013] Wrzos-W był prezentowany komisji w 2011 roku, wtedy jednak nie otrzymał wymaganego minimum bonitacyjnego, żeby mógł otrzymać licencję. W 2013 roku okazał się ogierem męskim i chwytającym za oko, a do tego harmonijnie zbudowanym, z poprawnymi kończynami, choć z lekko miękkim grzbietem. Jego współczynnik inbredu wynosił 6,16% (inbredowany na Hrobego V-22). Jego matka Niezabudka Khc 518 (Puszczyk – Nasturcja) urodziła się w 1996 roku u Daminika Jastrzębskiego w Czarnej Dolnej (w. krośnieńskie), była ciemnogniadosrokatą klaczą, o wymiarach 134 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Wydry. W 2012 roku Wrzos-W zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł vice czempiona podczas eliminacji w Boguszynku, zajął też 3 miejsce w ścieżce do próby i 3 miejsce w całej próbie dzielności. W 2013 roku zdobył tytuł championa hodowlanego podczas eliminaji w Chmielewie, zajął 3 miejsce w ocenie płytowej i uzyskał tytuł chempiona hodowlanego podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej, zajął też 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł vice czempiona hodowlanego podczas XIX Dni Huculskich. W 2014 roku zajął ex aequo 1 – 3 miejsce w ścieżce eliminacyjnej i 1 miejsce w całych eliminacjach w Boguszynku, zajął też 2 miesjce w ocenie płytowej ogierów i uzyskał tytuł czempiona hodowlanego podczas XX Dni Huculskich. W 2016 roku zajął 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas XXII Dni Huculskich. Krył w 2014 roku w Filicach (w. warmińsko-mazurskie), w 2015 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, w latach 2016 – 2019 ponownie w Filicach i w latach 2020 – 2022 w Gąsiorowie (w. warmińsko-mazurskie). Dał 79 czystorasowych źrebiąt (40 ogierów i 39 klaczy). 2 jego synów i 14 córek otrzymało licencję.
Jeniec (Pietrosu) (Nominał – Jaglanka), myszaty, urodzony 18 lutego 2019 roku w SKH Gładyszów, ogier o wymiarach 141 – 175 – 20 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,33% (inbredowany na Rewira). Jego matka Jaglanka (Czerchan – Jawa) urodziła się w 2015 roku także w SKH Gładyszów, była myszatą klaczą, o wymiarach 136 – 171 – 17 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gorala i rodziny Góralki Nowosądeckiej.
Bęcwał (Wicherek – Blanka J), gniady, urodzony 14 maja 2016 roku u Marka Pomorskiego w Jakubowicach Konińskich Koloni (w. lubelskie), ogier o wymiarach 142 – 179 – 18 cm, zbonitowany na 78 punktów. Według Gibały [2022a] w czasie uznawania bardzo dobrze oceniono jego typ i kłodę, prezentuje jednak miękką przednią pęcinę, małe kopyto oraz mało wydajny i pozbawiony energii kłus. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,16% (inbredowany na Ousor I, Jaśmina, Dioryta i Begonię). Jego matka Blanka J (Otello – Buta z Izb) urodziła się w 2005 roku u Jany Milanowicz w Piszczacu (w. lubelskie), była gniadą klaczą, o wymiarach 140 – 185 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Bajkałki. W 2022 roku Bęcwał krł w Jakubowicach Konińskich-Kolonii (w. lubelskie). Jeszcze nie dał potomstwa.
Selen (Omar z Brzezia – Stokrotka), ciemnogniadosrokaty (ciemnogniady z czterema białymi nogami), urodzony 24 kwietnia 2017 roku u Bartłomieja Osińskiego w Mieszewie Wielkim (w. mazowieckie), ogier o wymiarach 145 – 177 – 18,5 cm, zbonitowany na 79 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,29% (inbredowany na Neszora i Rewira). Jego matka Stokrotka (Festyn – Sama) urodziła się w 2005 roku u Bartłomieja Osińskiego, została opisana jako ciemnomyszata klacz, ale prawdopodobnie była krypto tobiano srokata, miała dwie tylne nogi białe. Jej wymiary wynosiły 134 – 170 – 17,5 cm, zbonitowano ją na 79 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Sroczki. W 2023 roku Selen zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów, 2 miejsce w ścieżce eliminacyjne i 3 miejsce w całych eliminacjach w Chorzowie, 2 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Racocie, 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Bieździedzy, dosiadany przez Katarzynę Barczak zajął 2 miejsce w ścieżce huculskiej dla dzieci podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej, dosiadany przez Katarzynę Hetman-Matyasik zajął 3 miejsce w ścieżce czempionatowej podczas XXIX Dni Huculskich - VI Mistrzostw Polski Koni Rasy Huculskiej. Selen krył w 2022 roku w Tomaszewicach (w. lubelskie). Dał 1 czystorasowego ogierka.
Lenor (Jogurt – Szanta), kary, urodzony 28 kwietnia 2005 roku u Andrzeja Jackiewicza w Brodnicy (w. kujawsko-pomorskie), ogier o wymiarach 140 – 190 – 19 cm, zbonitowany na 81 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,76% (inbredowany na Szafira). Jego matka Szanta (Limit – Szalka) urodziła się w 2000 roku, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 139 – 167 – 18 cm, zbonitowaną na 75 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Laliszki. W 2009 roku Lenor zajął ex aequo 3 i 4 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Grodźcu. Krył w latach 2009 – 2022 w Dąbrówce (w. pomorskie). Dał 37 czystorasowych źrebiąt (21 ogierów i 16 klaczy). Jak na razie żadne z jego źrebiąt nie otrzymało licencji.
Winner (Pietrosu) (Halif – Wiolinia), gniadosrokaty, urodzony 2 lipca 2019 roku, ogier o wymiarach 142 – 162 – 18,5 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 7,49% (inbredowany na Neszora). Jego matka Wiolinia (Wulkan – Worożycha) urodziła się w 2014 roku, była gniadą klaczą. Wywodziła się z rodu Pietrosu i rodziny Wydry. Jeszcze nie krył.
Porto (Pietrosu) (Onufry – Pokachontas), ciemnomyszatosrokaty, urodzony 19 maja 2018 roku u Beaty i Sławomira Gut w Madajach Starych (w. łódzki), ogier o wymiarach 145 – 186 – 20 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 11,09% (inbredowany na Olafa i Okonia). Jego matka Pokachontas (Sumer – Pava) urodziła się w 2008 roku także u Beaty i Sławomira Gut, była karą klaczą, o wymiarach 136 – 163 – 17 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. W 2022 roku krył w Pawłowie Żońskim (w. wielkopolskie). Narazie krył tylko klacze innych ras.
Matki 4 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Gurgula, także 4 – z rodu Hrobego i po 1 – z rodu Gorala i Pietrosu. W linii żeńskiej 3 pochodziły z rodzin Wydry, 2 – z rodziny Góralki Nowosądeckiej, po 1 – z rodziny Bajkałki, Laliszki, Połoniny, Sroczki i Wrony.

7. Szóste pokolenie potomne

Pociask (Jarosz – Hawajka), ciemnogniadosrokaty, urodzony 2 stycznia 2014 roku u Teresy Berkan-Roman w Straszydlu (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 138 – 178 – 18,5 cm, zbonitowany na 80 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,76% (inbredowany na Oskara). Według Gibały [2017] ogier ciekawie umaszczony, z bardzo dobrą głową i szyją oraz kłodą i umięśnioną nerką. Jego matka Hawajka (Sonet – Hera) urodziła się w 1999 roku u Teresy Berkan-Roman w Straszydlu, była skarogniadosrokatą klaczą. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Połoniny. W 2015 roku Pociask zajął 2 miejsce w ocenie ogierów rocznych, zdobył tytuł czempiona ogierów rocznych i najlepszego konia pokazu podczas XV Ogólnopolskiego Młodzieżowego Czempionatu Koni Rasy Huculskiej w Klikowej. W 2007 roku zajął 1 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas próby dzielności w Klikowej. W 2022 roku zajął 3 miejsce w ocenie płytowej ogierów podczas eliminacji w Chorzowie, pod Patrycją Abram zajął 1 miejsce w ścieżce huculskiej dla juniorów podczas eliminacji w Klikowej i 3 miejsce w ścieżce huculskiej juniorów podczas eliminacji w Rudawce Rymanowskiej. Krył w 2017 roku w Małkowicach (w. podkarpackie), w latach 2019 – 2020 w Boratyniu (w. podkarpackie) i w latach 2021 – 2023 w Starej Wsi (w. małopolskie). Dał 49 czystorasowych źrebiąt (25 ogierów i 24 klacze). 2 jego córki otrzymały licencję.
Torun (Watażka – Tigra), ciemnomyszatosrokaty, urodzony 14 lipca 2016 roku u Bogusławy Szmigielskiej w Rybotyczach (w. podkarpackie), ogier o wymiarach 140 – 176 – 18,8 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,09% (inbredowany na Jaśmina, Zefira, Cukora-Gurgula-5, Ousora I i Hrobego V-22). Jego matka Tigra (Grajek – Balta) urodziła się w 2008 roku u Bogusławy Szmigielskiej w Rybotyczach, była ciemnomyszatą klaczą, o wymiarach 134 – 192 – 18 cm, zbonitowaną na 78 punktów. Wywodziła się z rodu Hrobego i rodziny Zyrki.Torun krył w 2020 roku w Małkowicach (w. podkarpackie) i w latach 2020 – 2022 w Sadkowie (w. mazowieckie). Dał 15 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 10 klaczy).
Ałun-W (Wrzos-W – Alaska-W), gniady, urodzony 29 marca 2016 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, ogier o wymiarach 139 – 177 – 19 cm, zbonitowany na 82 punkty. Jego współczynnik inbredu wynosił 8,81% (inbredowany na Zefira). Jego matka Alaska-W (Semen – Asterka) urodziła się w 2002 roku w Bieszczadzkim Parku Narodowym, była skarogniadą klaczą bez odmian. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Agatki. Ałun-W krył w latach 2020 – 2022 w Bieszczadzkim Parku Narodowym. Dał 10 czystorasowych (6 ogierów i 4 klacze).
Nomad (Wrzos-W – Nocka Tabun), gniady, urodzony 15 kwietnia 2016 roku u Macieja Lewandowskiego w Rypinie (w. kujawsko-pomorskie), ogier o wymiarach 141 – 173 – 19 cm, zbonitowany na 78 punktów. Jego współczynnik inbredu wynosił 9,61% (inbredowany na Piafa i Neszora). Jego matka Nocka Tabun (Jasmon – Parka) urodziła się w 2014 roku, była gniadosrokatą klaczą, o wymiarach 140 – 190 – 18 cm, zbonitowaną na 81 punktów. Wywodziła się z rodu Gurgula i rodziny Nakonecznej. W 2019 roku Nomad zają ex aequo 1/5 miejsce w ścieżce do próby i 2 miejsce w całej próbie dzielności w Sajzach. W 2020 roku krył w Rypinie (w. kujawsko-pomorskie). Dał 9 czystorasowych źrebiąt (5 ogierów i 4 klacze). Krył też klacze innych ras.
Matki 2 wymienionych powyżej ogierów wywodziły się z rodu Hrobego i 2 – Gurgula. W linii żeńskiej po 1 pochodziło z rodzin Agatki, Nakonecznej, Połoniny i Zyrki.

Bibliografia

Barzyk J., Brzeski E., Jackowski M., Jazowska J., Kario W. (1991) – Konie huculskie – cz. III. Zesz. Nauk. AR Kraków, 29: 23–18.
Gibała M. (2017) – Huculskie nadzieje... Hodowca i jeździec, nr 1 (52): 46-49.
Gibała M. (2022a) – Czas w hodowli należy do nich... Hodowca i jeździec, nr 1 (72): 26-27.
Gibała M. (2022b) – Wiosenna rekrutacja do hodowli. Hodowca i jeździec, nr 3 (74): 12-13.
Hackl E. (1938) – Der Berg-Tarpan der Waldkarpathen genannt Huzul. Verlag Friedrich Beck Buchhandlung. Wien-Leipzing.
Jackowski M. (2006) – Jaki jesteś, jaki byłeś koniu huculski? Cz. III. Charakterystyka rodów i rodzin – rody męskie. Przegląd hodowlany, 1: 23–26.
Kwiecińska-Olszewska K. (2016) – Konie huculskie. Historia rasy. Stowarzyszenie Turystyki i Rekreacji Konnej „POLAN”.
Peckiel P. (2010) – Ogiery wchodzą do gry. Hodowca i jeździec, nr 1 (24): 30-31.
Peckiel P. (2012) – Huculskie rodzynki. Hodowca i jeździec, nr 1 (32): 40-41.
Peckiel P. (2013) – Huculskie rozdanie, czyli nowe ogiery w hodowli. Hodowca i jeździec, nr 1 (36): 56-57
Peckiel P. (2015) – Huculskie roszady. Hodowca i jeździec, nr 1 (44): 42-44.
Peckiel P. (2019) – Pięć nowych ogierów huculskich. Hodowca i jeździec, 1 (60): 55-56.
Peckiel P. (2023) – 8 nowych ogierów huculskich. Hodowca i jeździec, nr 3 (78): 50-51.

[Reklama]