Forum o koniach rasy huculskiej

[kejti]

1. Ogiery nie należące do żadnego z siedmiu uznanych rodów znajdujące się w Polsce po II wojnie światowej i ich przodkowie

Bażant II (NN – NN), bułany, urodzony 1937 roku. W 1947 roku krył w Koźlu. 31 lipca 1947 wybrakowany z powodu wadliwej budowy i wykastrowany. Nie dał zarejestrowanego potomstwa.
Myszak (NN – NN), urodzony w 1937 roku na Wołyniu. W rejestrze ogierów za rok 1949/51 (tom IV) i za rok 1951/52 (tom V) opisany jako bury hucuł. W rejestrze ogierów za rok 1953/58 (tom VI) opisany jako myszaty hucuł. Ostatecznie uznany za myszatego konika polskiego. Krył w 1951 roku w Babkach (p. Poznań) i w latach 1952 – 1955 w SK Posadowo. Zgładzony 20 października 1955 roku. Dał 4 zarejestrowane źrebięta, które otrzymały licencję jako koniki polskie (1 ogiera i 3 klacze). Niemniej jednak, ponieważ jego potomstwo zostało użyte w hodowli koni huculskich, jego potomkowie występowali w populacji polskich tych koni do lat 70’tych XX wieku.
Krasny (NN – NN), gniadosrokaty, urodzony w 1938 roku. W 1947 roku krył w Koźlu. 31 lipca 1947 roku wybrakowany z powodu wadliwej budowy i wykastrowany. Nie dał zarejestrowanego potomstwa.
Smyczek (Smyk – Filka), bułany, urodzony 28 kwietnia 1938 roku u Józefa Zaczyka w Zeleźniakowej (p. Nowy Sącz). Niezinbredowany. Jego matka Filka (Hroby I-7 – NN), była ciemnokasztanowatą klaczą, urodzoną w 1929 roku w powiacie Nowy Sącz, jej wymiary wynosiły 142 – 164 – 17,5 cm. Smyczek krył w latach 1947 – 1950 w Lisiogórze (p. Lwówek), w 1950 roku w Jednorożcu (p. Przasnysz), w 1951 roku w miejscowości Orzoł (p. Przasnysz) i w 1952 roku w SO Łąck. Wybrakowany 29 lipca 1952 roku. Nie zostawił zarejestrowanego potomstwa.
Ojcem Smyczka był ogier Smyk (Wilk – Burza), bułany lub kasztanowaty, urodzony w 1929 roku w Okocimiu. Jego wymiary wynosiły 130 – 175 – 18,5 cm, a współczynnik inbredu 12,50% (inbredowany na Góralkę Nowosądecką). Rodzicami kasztanowatego Wilka byli Konik i Góralka Nowosądecka, a Burzy – Miśko i Góralka Nowosądecka, wszystko konie o nieznanym pochodzeniu. Góralka Nowosądecka poprzez inną swoją córkę (Basię po NN) założyła rodzinę żeńską.
Bajarz (NN – NN), ciemnogniady, urodzony w 1939 roku, ogier o wymiarach 138 –161 – 18 cm. Krył w 1942 roku w Jaśle, w latach 1953 – 1954 w Dąbrowie (p. Nowy Sącz), w 1955 roku w Besku (p. Sanok), w 1956 roku w Krościenku (p. Nowy Targ), w 1957 roku we Frydmanie (p. Nowy Targ). Zgładzony 20 listopada 1957 roku. Dał 11 czystorasowych źrebiąt (6 ogierów i 5 klaczy). 1 jego syn i 2 córki otrzymały licencję. Jego potomkowie występują w Polskiej populacji koni huculskich do dziś.
Gazda Khc 14 (Gil – NN), jasnokasztanowaty z chrapką, urodzony 26 kwietnia 1943 roku u Jana Kachniacza w Mystkowie (p. Nowy Sącz), ogier o wymiarach 134 – 175 – 19,5 cm, zbonitowany na 75 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dostatecznym. Krył w latach 1946 – 1949 w Mystkowie (p. Nowy Sącz), w 1951 roku w Stróżach (w. tarnowskie) i w latach 1952 – 1963 ponownie w Mystkowie. Wybrakowany w 1964 roku. Dał 9 źrebiąt opisanych jako hucuły (1 ogiera i 8 klaczy). 2 córki otrzymały licencję. We współczesnej populacji koni huculskich nie ma jego potomków.
Ojcem Gazdy był ogier Gil (Smyk – klacz mała), kasztanowaty, urodzony 1935 roku w powiecie Nowy Sącz. Jego wymiary wynosiły 140 – 167 – 19 cm. Krył w 1942 roku w Nowym Sączu.
Murzynek Khc 24 (NN – NN), kary bez odmian, urodzony w 1944 roku, ogier o wymiarach 141 – 168 – 19 cm, zbonitowany ma 71 punktów. Zdał próbę dzielności z wynikiem dobrym. Krył w 1950 roku w Wejkowie (pow. Kamień Pomorski), w 1951 roku w Rzepowie (pow. Koszalin), w 1952 roku w SK Jodłownik (pow. Limanowa), w latach 1953 – 1954 w Teleśnicy (pow. Ustrzyki). 19 sierpnia 1954 roku wybrakowany i sprzedany do hodowli terenowej. W latach 1955 – 1962 krył w Czorsztynie (pow. Nowy Targ). Padł w 1963 roku. Dał 4 źrebięta zarejestrowane jako hucuły (2 ogiery i 2 klacze). 1 jego syn i 1 córka otrzymały licencję. We współczesnej populacji koni huculskich nie ma jego potomków.
Jukagir Khc 28 (Gordyj kn. – Wołga), myszaty z kwiatkiem, urodzony w 1955 roku w SK Tylicz, ogier o wymiarach 135 – 162 – 18,5 cm, zbonitowany na 70 punktów. Niezinbredowany. Ukończył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego ojciec Gordyj Kkn 6 (Goraj – Grażyna) był konikiem polskim, urodzonym w 1944 roku w rezerwacie w Białowieży, myszatym bez odmian, jego wymiary wynosiły 134 – 170 – 18,5 cm, zbonitowany został na 79 punktów. Jego matka Wołga (NN – NN), była myszatą klaczą, urodzoną w 1936 roku na Węgrzech. Została założycielką linii żeńskiej. Jukagir krył w latach 1958 – 1967 w Jaworkach (p. Nowy Sącz), w 1968 roku w Droginii (pow. Myślenice) i w latach 1968 – 1969 w Osieczanach (p. Myślenice). Padł jesienią 1969 roku. Nie dał zarejestrowanego potomstwa.
Odwet Khc 36 (Jaspis kn. – Kurkumina), myszaty, urodzony 22 kwietnia 1960 roku, ogier o wymiarach 136 – 174 – 18,5 cm, zbonitowany ma 77 punktów. Niezinbredowany. Jego ojciec Jaspis Kkn 9 (Dysk – Perełka) był konikiem polskim, ciemnomyszatym bez odmian, jego wymiary wynosiły 131 – 168 – 17,5 cm, zbonitowany został na 85 punktów. Jego matka Kurkumina Khc 54 (Wipczyj – Brodnica), była myszatą klaczą bez odmian, urodzoną 16 maja 1936 roku w SK Tylicz, o wymiarach 137 – 168 – 10 cm, zbonitowaną na 74 punkty. Wywodziła się z rodu Polana i rodziny Wrony. Odwet krył w 1963 roku w Miejscu Piastowym (p. Krosno) i w latach 1964 – 1967 w Gromniku (p. Tarnów), w latach 1968 – 1969 w Mszalnicy (p. Nowy Sącz) i w 1970 roku w Klikowej (p. Tarnów). Nie dał zarejestrowanego potomstwa.
Łopuch (Łyk kn. – Kubanka), myszaty, urodzony w 1962 roku u Romana Kasprzyka w Słowikowej, ogier o wymiarach 142 – 178 – 19, zbonitowany na 67 punktów. Jego ojciec Łyk Kkn 19 (Chochlik – Jagoda) był konikiem polskim, bułanym z gwiazdką, prawą tylną pęciną do połowy od tyłu ze szczotką białą i lewą tylną nogą od tyłu ze stawem pęcinowym białym, jego wymiary wynosiły 136 – 176 – 18,6 cm, zbonitowany został na 76 punktów. O matce Łopucha – klaczy Kubanka wiadomo tylko, że jej rodzicami byli: gniady ogier Kubań xo (Karaś xo – Lipa uszl.xo) i klacz Kryśka uszl.xo (Goguś xo – NN). Nie wiadomo czemu w rejestrze ogierów za rok 1951/52 (tom V) Łopuch został uznany za hucuła. Nie ma to jednak większego znaczenia ponieważ nie zostawił zarejestrowanego potomstwa i został przeznaczony do zgładzenia.

2. Pierwsze pokolenie potomne po ogierach nie należące do żadnego z siedmiu uznanych rodów

Fok (Bajarz – Wyderka), gniady, urodzony 12 marca 1952 roku w SK Jodłownik. Jego matka Wyderka Khc 43 (NN – Wydra) urodziła się w 1946 roku w SK Racot, była jasnogniadą klaczą, o wymiarach 136 – 170 – 17,5 cm, zbonitowaną na 80 punktów. Jej matka została założycielką rodziny żeńskiej. Fok krył w latach 1956 – 1957 w Uhercach (p. Lesko) i w 1958 roku w Wańkowej (p. Lesko). Dał 2 zarejestrowane ogiery uznane za hucuły, które jednak nie otrzymały licencji.
Gródek Khc 17 (Murzynek – Brodnica), kary bez odmian, urodzony 1 kwietnia 1953 roku, ogier o wymiarach 135 – 168 – 19 cm, zbonitowany ma 75 punktów. Zaliczył próbę dzielności z wynikiem dobrym. Jego matka Brodnica Khc 6 (Wujek – Wrona) urodziła się w 1948 roku w SK Janów Podlaski, była myszatą klaczą, o wymiarach 137 – 168 – 18 cm, zbonitowaną na 73 punkty. Wywodziła się z rodu Gorala, a jej matka została założycielką rodziny żeńskiej. Gródek krył w latach 1957 – 1960 w Dzianiszu (p. Nowy Targ) i w latach 1961 – 1964 w Bukowinie Tatrzańskiej (p. Nowy Targ). Wybrakowany w 1965 roku. Dał 1 czystorasową zarejestrowaną i licencjonowaną córkę.

Bibliografia

Rejestr ogierów i klaczy zarodowych Państwowych Zakładów Chowu Koni w Polsce, tom I. Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych 1946.
Rejestr ogierów i klaczy zarodowych Państwowych Zakładów Chowu Koni w Polsce, tom II. Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych 1947.
Rejestr ogierów i klaczy zarodowych za rok 1948/49, tom III. Państwowe Wydawnictwo Rolne i Leśne, Warszawa, 1950.
Rejestr ogierów za rok 1949/51, tom IV. Państwowe Wydawnictwo Rolne i Leśne, Warszawa, 1954.
Rejestr ogierów za rok 1951/52, tom V. Państwowe Wydawnictwo Rolne i Leśne, Warszawa, 1955.
Rejestr ogierów za rok 1953/58, tom VI. Państwowe Wydawnictwo Rolne i Leśne, Warszawa, 1958.

[Reklama]

[Irkowiec]

Doceniam szerokie opracowanie bibliografii, to naprawdę ważny temat!

__________________
zasmakuj pysznej pizzy w Krakowie!

[Reklama]